»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Mediums / Contact met Overledenen / Hoe lang duurt het voordat een overledenen contact met je kan maken.
Ingezonden:  08 Okt 2009 16:11
Vraag dat dan toch maar eens na in de familie. het was voor jou tijd.
Ingezonden:  08 Okt 2009 16:25
Ok, zal het vragen aan haar zus. Iets over haar werk, mijn vader?

Sorry, dat ik zo opdringeriq overkom, maar ik hoop zo fel dat u degelijk met mijn moeder in contact bent. Neem me daarvoor niet kwalijk.
Ingezonden:  09 Okt 2009 13:03
Hey witte duif,

Heb nagevraagd bij haar zussen en broer, maar mijn moeder heeft nooit op een paard gereden, trouwens op geen enkel dier...
Ingezonden:  09 Okt 2009 14:55
Ja en er is iets met een kermis!!!!!!!!!!!!!!
En met een draaimolen met een houten paard, dat is wat deze persoon me door geeft en Annie zal er alles van af weten.

Nogmaals ik heb geen idee waar dit over gaat.
Sorry maar deze persoon vind het belangrijk dat ik dit door geef.

Wie is Yvonne?????????of Vonne
Ingezonden:  09 Okt 2009 16:22
Annie is alleszins geen naam dat gekend is in onze kring, noch in dat van mijn moeder. Bent U zeker over de naam Annie???? Wat de Kermis betreft, daar gingen we nooit naar toe en zeker niet mijn moeder, enkel wel om smoutebollen te kopen.

Daarentegen, Yvonne, zo heette de kuisvrouw van mijn moeder en de oppas van mijn grootmoeder (4 jaar geleden overleden). Moet er iets aan Yvonne doorgegeven worden?
Ingezonden:  09 Okt 2009 18:05
de gene die me dit doorgaf wil dat ze haar heup en linker been wat ontlast.

Nog een vraagje of iets wat ik je door moet geven heb je een sjaaltje van je moeder met iets van een bros of gespje.

Kijk niet alles is helder voor mij al helemaal niet normaal heb ik contact bij iemand thuis of bij mij thuis.
Nu moet ik het per mail doen.
Ook krijg ik een doosje door op een nachtkastje met sieraden er in.
Per mail is het allemaal een beetje moeilijk. sorry
Ingezonden:  09 Okt 2009 18:21
ik zal het aan Yvonne doorgeven, ik heb een cape van mijn moeder,maar geen bros of gespje.

Ik begrijp u zeker, ik vindt het fijn dat u mij dinges doorgeef
Ingezonden:  09 Okt 2009 19:05
Kan jij ook vragen stellen aan de persoon die je die info meedeelt? Spreekt ze jou enkel aan in het nederlands? Mijn moeder kan wel nederlands, maar dan zeer gebroken.

Wat is er juist met dat paard? Wij hebben wel een speelgoed, een schommelpaard, dat voor al de kinderen heeft gediend (zelfs voor mijn tijd), en nu gaan de kleinkinderen erop, het is niet in hout maar wel in metaal.

Mijn moeder droeg vaak cape's en hechte er regelmatig een broche op om de cape te sluiten, wat wil ze me daarover zeggen?
Ingezonden:  09 Okt 2009 19:40
Nu ik eraan denk. De kleinkinderen van mijn moeder, noemden mijn moeder "Nanny", ze wou niet grootmoeder of oma genoemd worden... zou het dat zijn dat je doorgekregen hebt? En inderdaad Nanny weet wel alles over de grote schommelpaard, dat paard heeft inderdaad de houding van een paard, dat je aantreft in een draaimolen op een kermis... Nochtans, scheelt er niks met dat paard, de kleinkinderen hebben er verleden week nog op gezeten...
Zou je willen dat ik een foto van haar doorstuur? Maar liefst niet op deze site dan.
Ingezonden:  09 Okt 2009 21:22
Kijk de personen waar ik mee communiseer doen dat vaak gewoon in het praten, maar op het geestelijke vlak. Het is moeilijk uit te leggen , ik ben afhankelijk van hun of ik iets door krijg.
Soms hebben ze geen zin. Maar vaak krijg ik ook fragmenten door.Ook ik moet me er voor open stellen.

Deze persoon die me dit alles aan jou liet vertellen. Is een vrouw met stand ( zo komt ze over echt een dame)ze doet me denken aan een francese.Ook dat postuur. Mantelpakjes en soms een broekpak.Echt een dame dame. Gemanicuurde handen ,haren gekapt haren in de plooi.

Wat was er met een tuin vond ze dat fijn om daar in te werken plantjes verzorgen. Maar ook dat deed ze met klasse.

Nogmaals ik geef door.
Ingezonden:  10 Okt 2009 06:22
Mijn moeder was inderdaad een klasse dame en droeg zeer veel zorg aan haar uiterlijk. Ze hield van planten verzorgen en in haar tuin werken... Mensen brachten zelf hun zieke planten mee en zij had de gave, terwijl alle hoop verloren was, de zieke plant terug in leven te brengen.
Ingezonden:  10 Okt 2009 18:04
Ik wist al dat ik bij jou met deze boodschappen goed zat , ik hoop dat jij dat na al deze info dat ook vind.

Nu de boodschap: ze vind het fijn dat jullie je er door slaan en ik voel ook trots bij haar voor jullie.
Maar ook geeft ze door dat jullie goed voor Tommy ???
moeten zorgen.

Maman africa ik ben bang voor het zetten van de naam tommy nogmaals ik geef normaal geen info door op onpersoonlijke manier. Ik hoop dat je er iets mee kunt.( nu ik dit typ lacht deze persoon het is net of ze er plezier in heeft)misschien houd ze mij nu voor de gek. Want een ding weet ik wel ze was wel in voor een grapje. Ze lachte graag op het ondeugende af.
Ingezonden:  10 Okt 2009 22:03
Hey witte duif

De naam Tommy, zegt me niks en ook niet bij de vrienden van mijn moeder...
Het verbaast me dat ze trots is, want sinds ze er niet meer is, heb ik het gevoel dat onze familie geteisterd wordt door ongeluk.
Ingezonden:  11 Okt 2009 07:57
Maman africa

jij hebt het gevoel dat jullie fam met ongeluk geteisterd word het kan ook zijn dat de manier hoe jullie hier mee omgaan haar trots maakt.
Ingezonden:  11 Okt 2009 10:58
Inderdaad, zo had ik het niet bekeken. We hebben haar iets beloofd op haar sterfbed (ze was toen wel in coma, hoop dat ze het gehoord heeft), en daar houden we ons aan. Het verbaast me weliswaar dat ze zo weinig zegt over haar kinderen, ik heb een sterk vermoeden dat u met haar communiceert, maar toch blijft er een twijfel omdat ze zoveel kan zeggen om haar echt kenbaar te maken, en ze geeft vrij oppervlakkige info door, nl kleding, paard, Yvonne,... terwijl het allerbelangrijkste in haar leven, haar kinderen waren.
Ingezonden:  11 Okt 2009 11:35
Maman africa

Kijk nogmaals ik geef door en ook ik ben afhankelijk van bepaalde factoren.
Maar de gene die me deze info doorgeeft wil op deze forum niet meer prijs geven het zou te persoonlijk zijn.
En ook ik geef geen persoonlijke dingen door waar verder niemand iets mee te maken heeft.
Ingezonden:  11 Okt 2009 14:58
Ok, alvast bedankt.
Het spijtige is dat u in Nederland bent gevestigd,en ik in België,  anders had ik al lang een reading aangevraagd.
Moest mijn moeder, nog iets willen prijsgeven, en ik hoop het echt, dan mag U dat mailen naar......

Groetjes en een fijn weekend gewenst
Ingezonden:  12 Okt 2009 07:22
Maman Africa

Kijk je mailbox na. Je kunt hier je email weg halen.
Ik heb je gemailt.

Ik hoor van je.
Ingezonden:  12 Okt 2009 10:42
je hebt het zelf kunnen weghalen, want ik wist niet hoe het moest... ;-/
Ingezonden:  12 Okt 2009 10:43
Maman africa

Om persoonlijke redenen ga ik verder op je mail.
Kan je mij even antwoorden op het mailtje wat ik je gestuurd hebt.
Dan weet ik dat dat goed aangekomen is.
Ingezonden:  12 Okt 2009 10:49
is gebeurd!
Ingezonden:  19 Okt 2009 10:59
Hey missyou en maman Africa,

Ik zit zo te lezen in zo'n beetje het zelfd schuitje als jullie. Mijn moeder is 11-09-2009 plots overleden. Het gekke is dat er een dag (lees ca 8uur) na haar overlijden al tekenen van haar aawezigheid waren. Op de slaapkamer van mijn ouders zat er een vlinder op de muur aan de kant van het bed waar mijn moeder sliep. Ik riep mijn vader en broertje. Toen mijn broertje boven kwam bleef deze gewoon op de muur zitten. Toen mijn vader boven kwam begon het beestje meteen door de kamer te vleigen, mijn vader deed de deur naar het balkon open ne de vlinder vloog direct naar buiten.

Ik denk dt het per persoon verschild hoe snel en hoe sterk ze na het overlijden doorkomen. Iemand die in het aardse leven spiritueel ontwikkeld was zal naar mijn mening denk ik sneller door hebben hoe ze dingen kunnen laten gebeuren dan "normale" mensen.

Gr. sepder
Ingezonden:  24 Sep 2011 13:51
Ik zie dat dit topic intussen al enkele jaartjes oud is....
Ik zit nogthans met dezelfde vraag...
Ik heb er zo mijn twijfels over of overledenen sowieso contact kunnen maken...
Sterker nog, ik denk dat er na dit leven helemaal niets meer is......
Ik heb intussen te maken gekregen met verschillende overlijdens van mensen die mij nauw aan het hart lagen, sommigen van 10 jaar geleden, 1 heel recent.
Nooit heb ik ook maar 1 teken van leven ontvangen.....
Niets, noppes, nada.
Conclusie: dood is dood. Punt.
ik had het graag anders gezien maar ja,
ik spreek uit eigen ervaring.
Ingezonden:  24 Sep 2011 21:26
Mijn ervaring is dus heel anders en zie o.a. mijn overleden vader (bijna 20 jaar terug) nog regelmatig.
Ook overledenen zie ik af en toe bij hun geliefden staan.

Het kan zijn dat ze een andere taak hebben gekregen en dus met andere dingen bezig zijn.
Ingezonden:  25 Sep 2011 20:38
Wel Roosmarie jouw ervaring stelt me enigszins gerust. Het geeft me hoop dat er na dit leven dan toch nog iets is.
Ik vind het heel mooi jouw ervaring.
Spijtig dat ik zo'n dingen niet meemaak...
Misschien ben ik niet ontvankelijk genoeg..
Ik ben nogthans een gevoelig persoon..
Ik snap het niet.
Maar langs de andere kant zou ik ook niet willen schrikken.
Stel dat ik ineens s'nachts een verschijning zie..
Moet er niet aan denken.
Maar het zou wel mooi zijn als ik overdag eens een overleden persoon zou zien of zo.
Nu ja, misschien wil ik het gewoon té graag
schijnt ook niet goed te zijn...
In elk geval vond ik het fijn je reaktie te lezen.
Ingezonden:  25 Sep 2011 20:42
Het kan heel goed zijn dat dit niet jouw ding is, dat jij andere dingen wel waarneemt, die anderen niet kunnen waarnemen.
Hoewel ik ze overdag mag zien, en in mijn dromen, moet ik er ook niet aan denken om ze 's avonds te zien.
Op de lichtbollen dan na, want dat is vertrouwd.

Mijn zoon ziet ze wel, en vindt ze eng, terwijl hij het overdag niet eng vindt. Ik weet wie er zijn, en hij is niet bang voor zijn opa, maar de andere mensen die bij deze woning horen. Ze zijn goed en veilig, maar hij is het niet gewent om anderen te zien.