Allereerst heel veel sterkte toegewensd met dit grote verlies.
Op je laatste vraag ingaande.......Ja, dat lijkt me duidelijk. Jou man was een ondernemend typ en had een sterk karakter en sterke wil. Iets wat in zijn kop zat, zat niet in zijn kont.........zullen we maar zeggen. Maar nooit ten koste van zijn gezin. Als iets niet direct mogelijk leek, omdat jij er bijvoorbeeld nog niet echt achter stond.....probeerde hij je met alle macht ervan te overtuigen dat het goed is. Hij stelde je gerust. "Het komt allemaal wel goed" en "Vertrouw me nou maar". En ja, hij zal over jou en over de rest van zijn gezin blijven waken. Maar vanaf de zijlijn. Hij respecteerd de keuzes die jullie in de toekomst zullen maken. Er was namelijk iets waar jullie nog niet uit waren. Ik weet niet wat, maar er stond iets te gebeuren. Nu hij "niet meer mee speelt" zal hij je in de gaten houden, maar zal je keuze niet in de weg staan. Het is goed, slaat op de keuze die je zou willen maken in de toekomst. Waar je ook zult zijn of wonen......hij zal bij je zijn. Je zult zijn aanwezigheid niet altijd merken. Maar af en toe zullen de antwoorden die je in je hoofd krijgt, niet van jezelf zijn maar van je man.
Dat laatste is ook de manier om zo nu en dan met hem in contact te blijven. In je hoofd. Het lijken je eigen gedachten, maar zullen het niet altijd zijn. Sta er open voor en wees niet bang. Ik raad je alleen wel aan er geen obsessie van te maken. Je zult hem los moeten laten. Hij zal verder moeten gaan. Maar dat wilt nog niet zeggen dat hij je in de steek zal laten.
Geloof me........
|