Een vogel-groet?

Paranormaal Forum / Mediums / Contact met Overledenen / Een vogel-groet?

Ingezonden: 16 Jun 2010 18:37
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Lieve allemaal, Vorig jaar op 1 april overleed mijn vader. Nu moeten jullie weten dat ik veel van vogels hou en graag naar ze kijk,net als mijn vader. Hij heeft zelfs eens geweigerd een stapel riet te verkopen aan de handelaar omdat er een nestje in zat. Maar helaas heb ik (nog)geen vogel-vriendelijke tuin. Daags na zijn uitvaart wist ik niet wat ik zag!!! Waar normaal gesproken nooit een vogel te bekennen was zat nu echt vanalles!!Merels,musjes,meesjes,een duif,een vlaamse gaai,een ekster..... Dit vind ik toch heel bijzonder. Ook omdat dit daarvoor noch daarna nog eens is gebeurd.

Ingezonden: 16 Jun 2010 19:11
Naiade
Dat is inderdaad bijzonder. En het kan heel goed een teken zijn van je vader. Houd je ogen open voor andere en meerdere tekens want die zijn of komen er wel als je er voor open staat. Ik ervaar het zelf ook met twee overleden dierbaren. Hij kan ook in je dromen verschijnen en dan weet je bij het wakker worden dat je je vader hebt gezien en misschien gesproken. Het zijn heel heldere dromen, bij mij altijd in kleur.

Ingezonden: 16 Jun 2010 21:11
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Naiade, Dit was idd erg bijzonder omdat deze vogels bijna allemaal tegelijk tevoorschijn kwamen. Ik denk dat mijn vader ook langs een droom bij mij is geweest om (voorlopig)afscheid te nemen,net als bij mijn zusje. Maar dat hoort beter thuis onder het topic Dromen denk ik.Dus dat verhaal komt wel tzt.

Ingezonden: 18 Jun 2010 21:07
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
hallo cinnamon, Ik denk dat het belangrijk is dat je geen bevestiging van je wonder zoekt, het feit dat je het ervaart is al bijzonder genoeg. Niets is toevallig in het leven, misschien heb je dat al beseft, en niets geeft een antwoord of bewijskracht, zo moet het ook niet zijn. Soms is er meer magie dan je denkt, en dit wetende moet je beseffen dat er geen blauwdruk bestaat voor het hebben van contact met een overledene. Ik heb ook vaak moedeloos getracht met kruisjes en andere zaken in contact te komen met mijn dierbare overledene, dit lukte niet. Wat lukte wel en gaf kracht? Mijn hart volgen iets doen voor mezelf een klein monumentje maken voor deze persoon , maar vooral mezelf dankbaar voelen voor de herrinneringen met deze persoon. En het komt en gaat soms zit ik op de fiets en ruik ik een geur, of hoor ik een liedje, dan voel ik me soms zwaar en huilerig maar ik besef tegelijkertijd datzolang ik denk en voel alles er nog is, net als vroeger. Wat het verschil maakt is de angst dat je denkt dat doordat iemand er niet meer is deze persoon weg is, dat is niet zo. Wat mij helpt is de gedachte dat ik ook al weet ik de weg tot communicatie met een overledene niet, ik door positief denken en voelen en af en toe flink huilen, naast deze persoon blijf staan, en kleine dingen een liedje een vogel , iets dat kwijt is en weer opduikt, ja ik geloof dat dat tekenen zijn van aanwezigheid. Ze geven mij altijd een vredig gevoel, zelfs na een avond goed huilen sta ik s, morgens weer uitgerust op. Het is alleen moeilijk om het een plaats te geven Meer weet ik ook niet, ik hoop dat hert je een troost biedt. groetjes deb.

Ingezonden: 18 Jun 2010 21:16
Naiade
Mooi Deb, heel mooi omschreven. Zo denk ik er ook over. In het begin vond ik het moeilijk om niet voor alles een verklaring te zoeken, maar gaandeweg leer je dat. Dingen vallen voor en maken een gevoel in je los (van heel blij tot weemoedig of verdrietig) en die tekens komen van degene die je dierbaar was/is. Koester ze, schrijf ze desnoods op een in schriftje (doe ik ook) zodat je er in kunt kijken als je je heel verdrietig voelt. Het inrichten van een klein gedenkhoekje of altaartje helpt zeker. Zet er wat mooie persoonlijke spulletjes neer, een kaars, foto als je wilt en wat wierook. Wat ik zelf ook vaak doe is een wens aan de overledene opschrijven en deze in de vuurkorf buiten verbranden. In gedachten laat ik de wens zo naar de andere kant gaan.

Ingezonden: 18 Jun 2010 23:21
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Mijn meest recente ervaring Toen ik op 3 maart j.l in de wachtkamer van mijn huisarts zat , omdat ik de positieve uitslag van mijn zwangerschapstest wilde bespreken sloeg ik de krant open en las daar de overlijdensadvertentie van mijn ex geliefde. Het meest bizarre moment in mijn leven; ik die daar in de problemen zat, en dan horen dat je ex dood is. Misselijk was ik toch al, maar dit was erger. Heb dit zelf niet als toeval ervaren, zeker omdat hij me in een laatste brief niet veel goeds toeschreef, een brief van 3 kwart jaar geleden. Ik heb onlangs vernomen dat hij zich heeft verhangen, heb daarvoor wel dromen gehad en werd benauwd wakker. Mij rest slechts een schuld gevoel, ben onlangs wel naar het crematorium gegaan en heb bloemen neergelegd, heb ook abortus ondergaan op 15 maart. alles wat dit jaar is gebeurd voelt als onwerkelijk, als een soort test, heel naar. Ben ook boos op mezelf, alsof ik het noodlot tart. deb.

Ingezonden: 19 Jun 2010 07:36
Naiade
Jeetje Deborah, wat heftig zeg. Zelf geloof ik ook niet in toeval, dingen komen samen op bepaalde momenten en dat is geen toeval. Ik vind dat je geen schuldgevoel moet hebben, je had hem niet kunnen tegenhouden. Je hebt alleen voorvoeld wat er ging gebeuren achteraf.Ieder mens heeft zijn eigen pad en sommigen kiezen ervoor om de moeilijkheden die ze in dit leven tegenkomen op die manier uit de weg te gaan. Persoonlijk denk ik dat je ze dan in een volgend leven opnieuw zult tegenkomen. Goed dat je bloemen hebt neergelegd en jouw weg kiest. Ik begrijp het heel goed hoor, van het schuldgevoel. Maar ik denk dat jij niets verkeerd hebt gedaan. Ook wat betreft de abortus. Je kiest op dat moment in je leven wat het beste voor je is, en alleen jij weet wat dat is. Ik wens je heel veel kracht en liefde, Naiade

Pagina's: 1