»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Mediums / Contact met Overledenen / overleden dochtertje
Ingezonden:  26 Jul 2010 21:24
Kort geleden is mijn dochtertje overleden. Ze is aangereden door een jonge jongen die haar niet had gezien. Wij hebben nog wel een soort van afscheid kunnen nemen maar ik ben zo intens verdrietig en mis haar zo verschrikkelijk. Ze was nog maar net 10. Ik maak me zo ongerust over haar, wil zo graag weten of ze nu veilig is, en wie er voor haar zorgt en of ze gelukkig is. Of is het gewoon door de dood afgelopen? Ik weet het gewoon allemaal niet meer. Kan iemand me alsjeblieft helpen en dan liever geen antwoorden van dat ik haar moet laten gaan of iets dergelijks. Ik heb haar al moeten laten gaan en kan het niet helpen dat ik haar zo intens mis. Ze is mijn kind
Ingezonden:  26 Jul 2010 21:48
Wat een vreselijk verhaal, wanhopig. Ik heb heel erg met je te doen en wens je alle sterkte toe die je nodig hebt om dit zware verlies te kunnen dragen.

Maar.............en ik bedoel dit goed........
Ik weet niet hoe kort geleden het is, maar ik zou dit verlies eerst eens rustig verwerken. Het is mijn inziens niet goed om als wanhopige en onder deze omstandigheden te proberen antwoorden te vinden. Mensen zullen je van alles aan kunnen praten. Ze zullen je graag (en soms voor een hoop geld) die dingen vertellen die je graag horen wilt. Dat kan ik ook. Dat kan iedereen.

Probeer eerst weer wat stabieler te worden en weer steviger in je schoenen te staan. Wat je ook voor reacties zult krijgen........je krijgt er helaas nooit je dochtertje voor terug.

Terwijl ik dit schrijf staat het kippenvel op mijn armen. Vreselijk. Ik moet er werkelijk niet aan denken. Je wanhoop is bijna letterlijk voelbaar.

Nogmaals sterkte.
Ingezonden:  26 Jul 2010 21:57
Dank je wel. Maar heb je helemaal geen idee of mensen die overleden zijn in principe in een fijnere wereld zijn en of ze met liefde verzorgd worden of dat dood echt dood is.
Ingezonden:  26 Jul 2010 22:02
Niemand weet dat, Wanhopig. Mensen hopen het en vinden het fijn om erin te geloven. Het biedt troost.

Ik geloof het ook. Ik geloof dat mensen na hun dood niet volledig verdwenen zijn. Of dat ze nu in je herinnering verder leven of dat er werkelijk "iets" van ze overblijft.......het doet er eigenlijk niet zo toe.

Ik heb vroeger meer dan nu, ook nog regelmatig contact met overledenen gehad. Tenminste, dat denk ik. Het is een aanname. Ik ben sceptisch en kritisch naar alles op dit vlak. Ook naar mijzelf. Toch, alle ervaringen op een hoop gegooid "moet" er haast wel iets zijn na de dood.
Ingezonden:  27 Jul 2010 19:17
wanhopig, natuurlijk is ze opgevangen door iemand die al voor haar was overgegaan en heeft ze waarschijnlijk ook al meerdere van haar lievelings dieren terug gezien die ze verloren was want die zijn ook daar op de plek waar het veel mooier is dan hier en waar jullie als ouders haar later als het jullie tyd is elkaar weer zullen zien.ik wens jullie heel veel sterkte,liefde en licht toe bij jullie verwerkings proces .
Ingezonden:  28 Jul 2010 20:09
Beste Wanhopig,

Ten eerste wil ik je condoleren en veel sterkte wensen met dit verlies.

Ik snap heel goed dat je haar intens mist, een groot deel van je leven valt weg, en daarbij ook een stukje van jezelf.

Daarom voelt het nu ook zo leeg aan van binnen en het zal ook nooit meer gevuld worden. Je dochtertje is niet in te ruilen.

Hoewel het verdriet nooit volledig weg zal gaan, zal het op den duur minder pijnlijk worden om aan haar te denken en kun je, ook al klinkt dit nu nog zo onwerkelijk, soms pijnloos aan die mooie momenten terugdenken.

Er is zeker leven na de dood.
Wat ik van mijn overleden vriendin geleerd heb, is dat als iemand sterft, alleen het lichaam afsterft. De ziel leeft nog.

De ziel van jouw dochtertje leeft dus ook nog voort.
Ze bestaat niet alleen in je herinnering, ze is alleen niet meer tastbaar, nog wel bij je.

Overledenen komen vaak langs. In dromen bijvoorbeeld, ze praten door middel van readings of geven tekenen af dat ze op dat moment in de buurt zijn.

Zo kun je bijvoorbeeld ineens haar lievelings liedje horen, haar stem duidelijk horen, etc.

Heel vaak willen ze zeggen dat het goed gaat, maar dat niet alleen. Ze begrijpen heel goed dat je pijn hebt en verdrietig bent, en dat voelen zij ook.
Ze willen je daarom ook troosten.

Dit geldt ook voor uw dochtertje.

Als u er verder wilt over praten hoor ik dat graag, en als u er echt op staat om antwoord te krijgen op uw vragen dan kan ik dit voor u doen aangezien ik vaak contact heb met overledenen en boodschappen doorgeef.

Ik sluit me wel aan wat Blanky eerder zei,
probeer eerst een beetje tot rust te komen en het te verwerken. Maar als dit u juist zou helpen, kan dat ook.

Wees gezegend,

Skye
Ingezonden:  29 Jul 2010 09:05
Hallo Skye. Ik zou er wel graag verder over willen praten. Ik snap het advies om eerst tot rust te komen heel goed en het zou misschien ook beter zijn maar ik zit met zo ontzettend veel vragen dat het me niet lukt om tot rust te komen. Ik zou er graag verder over willen praten.
Ingezonden:  29 Jul 2010 23:04
Wil je dit liever over de mail doen?

Wees gezegend,

Skye
Ingezonden:  29 Jul 2010 23:39
Hallo Skye, ik zou het graag via de mail doen. Maar vindt het een beetje vervelend om mijn mailadres hier neer te zetten. Hoe wordt het meestal gedaan?

Mvg,
Ingezonden:  29 Jul 2010 23:41
Dat begrijp ik wel.

Mijn mailadres is  lymia_aretha@hotmail.com
Ik vind het niet zo erg.

Dan praten we wel verder over de mail.

Wees gezegend,

Skye
Ingezonden:  07 Aug 2010 12:58
Lieve mama,

Ik weet precies hoe jij je voelt, ikzelf ben mijn dochter van 15 jaar op 2 mei 2010 verloren door een hersenvliesonsteking.
Een kerngezonde levendige meid, 20 u later stierf ze in mijn armen, door een stomme bacterie, die normaal gezien enkel maar wat keelpijn veroorzaakt.
En dan komt het heel je wereld ligt overhoop, woorden zoals wanhoop, schuldgevoelens, gemis,onmacht, verdriet,geheugenverlies,concentratiestoornissen, stemmingswisselingen, niet meer genieten,stress,onrust,slaapproblemen,waarom vragen, geen antwoorden vinden,op zoek zijn naar haar,...,dit zijn de enige woorden die nog van toepassing zijn om je leven te beschrijven.
Ik weet wel mensen die zinnen zeggen van je hebt nog 2 kinderen, je moet haar loslaten, je kan er niks aan veranderen god de vader zal nu goed voor haar zorgen.bedoelen het allemaal wel heel goed.
Dan zou een mens al es wanhopig worden he.

Ikzelf heb al heel wat boeken gekocht om antwoorden te vinden op mijn vragen en ben zelfs al es naar een betrouwbare medium geweest.
Dit is mij heel positief bevallen, een week lang heb ik met een goed gevoel gelopen, het geeft mijzelf wat rustiger gemaakt. en de wetenschap dat ze nog bij mij is geeft mij moed.
Weet dat jouw kleine meid bij je is en wanneer je
er zelf voor open staat, je haar op de onverwachtste momenten zult voelen.


ik stuur je alle liefde en sterkte toe aan jouw , je familie en je prachtmeid dat ze een manier mag vinden om jullie duidelijk te maken "hey, ik ben er nog hoor"

Warme groetjes
Ingezonden:  07 Aug 2010 13:07
Hallo Kristallen,

Bedankt voor je lieve berichtje. Wat je beschrijft klopt helemaal. Wij zijn ook helemaal wanhopig en het gemis en verdriet wordt elke dag 10x groter. Welke boeken hebben jou geholpen?
Ik wens jou en je gezin ook alle kracht toe om het inmense verdriet te verwerken indien dat al ooit mogelijk is, bij ons het puur overleven en dat zal bij jullie momenteel ook wel zo zijn.

Dikke knuffel,
Ingezonden:  07 Aug 2010 16:34
Er is geen hemel met stranden, er zijn geen palmbomen er zijn geen familieleden die haar opwachten. Er is niks wat voor ons begrijpbaar of tastbaar is.

Daar zijn, waar het leven is begonnen. De kern van ons bestaan. Het zo dicht mogelijk bijzijn van het begin.

Ja er is een hemel, maar helaas zijn wij te beperkt om dat te begrijpen. De hemel is geen plek waar we allemaal samen komen en weer bijkletsen. Laat staan dat er gesproken wordt. Er zijn geen individuelen, het is 1 geheel.

Ik ben er van overtuigd dat waar zij nu is, nooit zou toestaan om "iets" te laten merken. Domweg, omdat het niet nodig is. Omdat wij te beperkt zijn om daar mee om te gaan.

Dat geen wat ons maakt, geeft en neemt. Het hier en daar, en een brug/heuvel die daar tussen staat. Niemand kan zien wat er achter zit. Hij niet. Jij niet. En wij niet.

Je hoeft niet te zoeken. Je hoeft er niet over na te denken. Je hoeft het niet te snappen.

Weet dat er meer is, maar probeer het niet in te vullen. Wij zijn daar te beperkt voor.

Ik hoop dat je hier iets mee kunt. Ook al zeg ik niet dat geen wat je misschien wilt horen.

Liefs, en sterkte.
Stef
Ingezonden:  07 Aug 2010 17:54
Beste Stef,

Ik snap wel wat je bedoel, en heb respect voor je mening.
Maar kan deze niet met je delen.
Hetgene ik wil horen en wat vele anderen willen horen die een dierbare verloren hebben, is dat ze op de één of andere manier nog bij ons zijn, en daar ben ik zeker van dat dit zo is, maar zoals jezelf aangeeft moet je daarvoor openstaan en niet beperkt  zijn.
Niemand zal het ooit met zekerheid weten, wat er na de dood is, maar voor mij is het makkelijker te geloven dat ze wel nog bij me is, het geeft mij een goed gevoel en dit is het belangrijkste!
Het komt hard over je mailtje, maar vind het toch tof je eerlijkheid om ons wakker te schudden.

vriendelijke groeten
Ingezonden:  07 Aug 2010 17:58
lieve mama,

Ik noem je liever zo dan wanhopig.
reageer op dit mailtje van me en zet er je emailadres bij, wanneer je dit mailtje dan post krijg ik gelijk daar ook het mailtje die je plaatst in mijn mailbox.
je kan onmiddelijk van zodra je je mailtje gepost hebt deze dan onmiddelijk bewerken en je emailadres verwijderen.
ik stuur je verder liever via persoonlijke mailtjes als jij dit goed vind natuurlijk.
dikke knuffels terug.
Ingezonden:  07 Aug 2010 22:28
Hallo Kristallen,

Als het goed is heb je mijn emailadres ontvangen

Groetjes,
Ingezonden:  07 Aug 2010 22:57
ja hoor , heb je emailadres goed ontvangen!