wie zou kunnen helpen

Paranormaal Forum / Mediums / Contact met Overledenen / wie zou kunnen helpen

Ingezonden: 28 Jul 2011 21:56
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 3
Wie zou me kunnen helpen hier op dit forum, of is het allemaal nog te vroeg? In het kort: mijn man is 5 juli 2011 overleden, hij heeft zelfmoord gepleegd en heeft mij en 2 kindjes achtergelaten, was 38 jaar.Hij heeft afscheidsbrieven achtergelaten maar toch zijn er nog veel vragen. Al wel een paar ervaringen gehad: de eerste nacht voelde ik sterk zijn aanwezigheid in de slaapkamer door middel van warmte op mijn hand, als ik mijn hand verplaatste was het weg en ging ik terug naar die plaats was het er weer. Van de week voelde ik weer in de slaapkamer een koude aai over mijn rug, terwijl het erg warm was in de slaapkamer. Gisteren ben ik terug gegaan naar de plek waar hij zich zelf heeft opgehangen, in een buitengebied. Ik wist wel waar maar niet de exacte plaats. Toen ik daar aan kwam werd ik meteen geleid naar 1 boom terwijl er wel 100 stonden en liep daar meteen naar toe, inderdaad was het deze boom bleek achteraf, sterk het gevoel dat hij me die plek wees want ik had ook continu dromen dat ik perce naar de plek moest gaan ook al was het 60 km van huis en vondt ik het heel akelig. Op het moment dat ik daar stond kwam er een rotgevoel in mij, een gevoel dat leek alsof het zijn gevoel was wat hij had toen het gebeurde.... Toch nog een heel verhaal geworden maar ik zou graag willen weten of er iemand is die misschien al contact met hem zou kunnen krijgen via zijn foto of is dat nog veel te vroeg want daar hoor je verschillende dingen over.... alvast bedankt http://fotopocket.nl/fpimages/2011/07/28/b57a ...

Ingezonden: 29 Jul 2011 05:58
blanky
"Waar maken mensen zich druk over...." Hij was een erg gevoelige en lieve man die zich steeds meer terugtrok en op de achtergrond hield. Hij was een denker. "Maak je niet sappel". Verplichtingen.....verjaardagen en andere feestjes waren niet aan hem besteed. "Laat mij m'n gang nou maar gaan........" en "wat moet ik daar nou doen....?" waren typische uitspraken van hem. Hij vond ze opgelegd en liet zich niet verplichten. Hij werd niet begrepen. En dat is jammer want hij was zijn tijd ver vooruit. Hoewel hij geen spijt heeft van zijn daad vindt hij het vreselijk om zijn omgeving pijn en verdriet te doen. Ja, hij stuurde je naar die boom. En ja, je ving zijn emotie op toen je je zo rot voelde. En ja, hij is bij je en zal ook altijd bij je blijven. Hij wilt je laten weten dat hij je niet in de steek heeft gelaten. In tegendeel; hij is nu meer en dichter bij je dan ooit. Heel veel sterkte met dit grote verdriet. Troost je in het feit dat je nu veel meer en dieper contact met hem hebt dan ooit. blanky

Ingezonden: 29 Jul 2011 09:03
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 3
blanky Ik wordt hier helemaal stil van, elk woord wat hier staat klopt. Hij was inderdaad erg gevoelig en erg onzeker. Hij kon inderdaad erg piekeren vooral omdat hij het idee had zijn gezin te kort te doen. verplichtingen vond hij nooit iets, wel feestjes enz die hij zelf leuk vond maar geen verjaardagen, die verplichtingen waren niet aan hem besteed. Zelf had ik heel erg het gevoel dat als ik hem nu zou kunnen vragen of hij spijt had dat hij ja zou zeggen maar zoals je het beschrijft is het wel helemaal hem, geen spijt maar wel voor zijn gezin het erg vinden van de pijn en verdriet. Dat hij nu bij me is dat gevoel heb ik wel erg sterk. Ik ben zelf iemand die daar dus altijd heel erg veel mee bezig is geweest, je kent dat wel programma's op tv enz, mijn man vondt dat dus allemaal maar onzin, maar het feit dat ik hem nu voel en gestuurd wordt zal hij nu toch moeten zeggen, meid je had gelijk, je kunt echt contact maken. fijn dat je hier op gereageert hebt. bedankt nancy

Ingezonden: 29 Jul 2011 09:27
blanky
Graag gedaan, nancy.

Ingezonden: 30 Jul 2011 09:21
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 3
al een mooi antwoord gekregen, zijn er misschien mensen die nog meer door krijgen van hem vooral over de laatste dagen van zijn leven, hij is namelijk eerst 5 dagen vermist geweest. Omdat hij nog nooit depressief is geweest was dit echt een klap dat hij het toch gedaan heeft. Misschien dat er iemand is die voelt of hij daar al lang mee bezig was of het echt iets was wat ineens in hem opkwam, en dit dan 5 dagen geduurt heeft eer hij het gedaan heeft. alvast bedankt, misschien vraag ik wel te veel maar er zijn zoveel antwoorden die ik nog niet heb gekregen en ik weet dat ik waarschijnlijk alle antwoorden ook niet ga krijgen maar elk houvast is er 1

Pagina's: 1