Het is goed joh, houden van dieren betekent ook los laten, als het dier geen katwaardig bestaan heeft. En dat heb je gedaan.
Lees onderstaande gedichten eens, die zeggen voldoende denk ik...
Hoeveel ik ook hield van het leven dat we hadden en alles wat we deden,
Ik was zo ontzettend moe en wist dat mijn tijd op aarde aan het vervagen was.
Ik zag toen een buitengewoon beeld van een zorgenvrije plaats,
waar iedereen elkaar weer kan ontmoeten voor eeuwig.
Ik zag de prachtigste Regenboog en aan de andere kant daarvan
waren mooie, rijke weiden groen en uitgestrekt!
Je kan rennen en spelen door de weiden zo ver als je oog kan zien
Er zijn katten van elk soort, zo gezond als een kat maar kan zijn!
Mijn eigen oude lichaam was jong en genezen.
Ik wilde samen met hen gaan spelen, maar ik had nog iets te doen.
Ik wilde je een bemoediging geven en je vertellen dat het goed met mij is.
Dat deze plek werkelijk fantastisch is,
toen een schitterende gloed zich een weg baande door de nacht.
Het was de gloed van vele heldere, sterk en krachtige brandende kaarsen
En toen wist ik dat het jouw liefde bevatte in de schitterende gouden schaduwen.
Want al zijn we dan niet samen zoals we dat gewend waren,
we zijn nog steeds verbonden door een koord dat niemand kan zien.
Dus steeds als je het nodig hebt me te vinden, we zijn nooit ver van elkaar verwijderd
Als je zoekt achter de Regenboog en luistert met je hart.
++++
Op een dag bij de regenboogbrug
Als een dier sterft dat een bijzondere band met iemand hier had,
dan gaat hij of zij naar de Regenboogbrug.
Er zijn daar weilanden en heuvels voor al onze speciale vriendjes,
zodat ze samen kunnen rennen en spelen.
Er is genoeg te eten, water en zonneschijn,
onze vriendjes hebben het dus warm en comfortabel.
Alle dieren die oud of ziek waren zijn daar weer gezond en energiek,
diegene die gewond of verminkt waren zijn weer gaaf en sterk.
Precies zoals wij ze ons herinneren in onze dromen
over hoe het eens was.
De dieren zijn er tevreden en blij
er is alleen één minpuntje:
Ze missen allemaal die ene speciale vriend die is achtergebleven.....
Ze rennen en spelen samen,
maar er komt een dag waarop
er één plotseling blijft staan en in de verte kijkt.
De heldere ogen staan strak, het gespannen lijf begint te beven.
Plotseling komt dit dier los van de groep, vliegt over het groene gras,
sneller, sneller en sneller.
Je bent gezien, en als jullie elkander eindelijk treffen,
klampen jullie je aan elkander vast
in een vreugdevolle hereniging om elkaar nooit meer te verlaten.
Een blije kusjesregen over je gezicht, je handen aaien de zo geliefde kop weer
en je kijkt weer in die o zo vertrouwde ogen,
die zo lang zijn weggeweest uit je leven
maar nooit en te nimmer uit je hart.....
Samen steek je De Regenboogbrug over..........
|