Wie wil mij helpen

Paranormaal Forum / Paranormaal Algemeen / Gezellig Kletsen / Wie wil mij helpen

Ingezonden: 22 Sep 2011 14:32
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 7
Beste allemaal, Ik vind het heel eng om hier mijn vraag te stellen maar ik doe het toch. Jarenlang ben ik bij een mevrouw geweest met een gave. Zij hielp mij altijd perfect en we hadden het heel gezellig samen. Helaas is zij overleden en sindsdien gaat het niet zo goed met me. Ik heb last van paniekaanvallen en agorafobie. Ik ben in vele therapien geweest en niks helpt me genoeg. Vanaf het begin toep ik al dat ik denk dat het iets lichamelijks is. Ben nu aan het uitvogelen o het ook hormonaal kan zijn. Ik voel me al veel beter dan vorig jaar maar ben nog niet tevreden. Ik zou graag eens de stad in gaan te winkelen, naar een bioscoopje of weet ik veel wat maar door mijn angst doe en durf ik het niet. Wie krijgt een gevoel bij mijn mail en kan mij een richting geven waar ik het moet zoeken. Ik vind het een beetje eng omdat ik altijd veel goede ervaringen had bij de mevrouw waar ik naartoe ging. Zo goed zelfs dat ik er van uit ging dat iemand die zoveel goeds voor een ander doet, niet dood kan/mag gaan. Het is wel gebeurt en ik vind het vreselijk....... Ik moet op mezelf gaan vertrouwen.. Ik zoet trouwens geen contact met de overleden persoon hoor..... Dat durf ik niet en hoeft ook niet. gr Petra

Ingezonden: 22 Sep 2011 19:20
de witte duif
Petra Wat er in mijn ogen mis is gegaan.Het kan dan heel gezellig geweest zijn en de vrouw hielp je ook heel goed daar ben ik van overtuigd , maar wat er over het hoofd gezien is mijn in ziens is dat het jij zelf bent die stappen moet zetten. Je bent te afhankelijk van haar geworden en je zelfvertrouwen is beneden pijl. Als je nu eens terug gaat naar de gesprekken die je met haar had. Pas die goede raad ook nu weer opnieuw toe. Bedenk als je het even niet ziet zitten wat zij tegen je gegezegd zou hebben. En bouw daar verder op. Kijk wij reiken handvaten aan maar het is altijd de persoon zelf die de stappen moet zetten. Dat waren jullie denk ik een beetje uit het oog verloren. Neem je startplaats weer in en zet stappen met in je hoofd en hart haar goedbedoelde adviezen. En leer daarop te lopen. Je zult zien dat je over een tijdje weer alleen stappen kan nemen maar nu zul je eerst wat moeten kruipen. Wat ik bedoel met kruipen niet te snel maar stap voor stap.

Ingezonden: 22 Sep 2011 19:55
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Ik sluit me aan bij de Witte Duif: het antwoord ligt eigenlijk bij jezelf, en jij bent diegene die het moet doen....

Ingezonden: 22 Sep 2011 20:50
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 7
Ik snap precies wat je bedoeld Witte Duif... Het is ook zo gegaan. Weet je, ze woonde naast mijn ouders vroeger. Ze paste op mij, ik was haar bruidsmeisje en jarenlater hielp ze me.... Ik vertrouwde blind op haar. Ik mis haar ontzettend. Echt heel erg. Ik heb haar nodig.. En ze komt maar niet bij me.... Dat wil ik wel graag maar vind dat soort dingen ook heel erg. Ik weet niet wat ik moet doen.. Medicijnen nemen of niet? Ik heb het nog niet gedaan (een AD bedoel ik dan) want ik denk dat ik dit op eigen kracht moet doen. Ze zei altijd dat zij mijn trein op het spoor kon zetten maar dat ik zelf moest zorgen dat de trein ging rijden... Als het echt niet ging dan kon ik haar bellen.. En dat mis ik nu zo... Ik kan wel tegen haar praten maar ik voel dat ze er niet is.. Ze is hier niet meer..En ik denk dat ze dat ook wil. Goh dat je reactie zoveel tranen oplevert... Bedankt! Best lekker even janken...

Ingezonden: 22 Sep 2011 20:55
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Huil lekker uit, dat is belangrijk. En weet dat ondanks dat ze er lichamelijk niet meer is, ze er wel gewoon is hoor, en je kan gewoon tegen haar praten. Ze hoort je echt wel! En desnoods pak je gewoon de telefoon en praat daar gewoon tegen. Ze zal je waarschijnlijk beantwoorden in kleine dingen, zoals een liedje, iemand die iets raakt tegen je zegt, etc.

Ingezonden: 22 Sep 2011 21:07
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 7
Dat is nou juist het rare... Je zou toch verwachten dat iemand met zo'n gave duidelijk kan zijn... Ik ben best een gevoelig type (voel wel eens wat) maar haar niet.. Misschien is het ook nog wel te vroeg. Ze is in dec 2008 overleden.. Ik hoop heel vaak dat ze in een droom komt of zo.. Maar misschien wil ze me ook wel duidelijk maken dat ik dit zelf moet doen. Ze heeft wel eens gezegd dat ze me genoeg kracht heeft gegeven voor mijn hele leven.. Dat ik het wel zelf kan. Maar de angst overwint vaak. Dan ben ik duizelig, hoofdpijn, loop niet meer op de grond (zo voelt het) en is het net als of ik een constant schrikgevoel heb, Doodeng. Maar ik ben al veel beter dan hoe ik eerst was. Maar het duurt nu al bijna twee jaar. Ik ben er een beetje klaar mee. Maar goed... Het zal wel goedkomen. Bedankt.

Ingezonden: 22 Sep 2011 21:15
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Wie weet heeft zij nu een hele andere taak, dan jou te begeleiden. Nee, een overledene kan al vrij snel contact maken. Maar je kan het stiekem wel te graag willen, en dan werkt het niet. ALs de angst het vaak overwint, dan is het dus niet altijd toch? En dan ben je op de goede weg, en naar die momenten moet je kijken, niet naar de andere momenten. Weet je dat het tegenwoordig heel moeilijk is om positief naar alles te kijken? Kijk maar eens om je heen, observeer mensen, bijna nooit iemand die lacht of spontaan gedag zegt. Maar als iemand dit bij een ander of jou doet, of andersom, moet je zien hoe fijn iemand dat vindt.....

Ingezonden: 28 Sep 2011 20:23
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 30
hey petraaaaa, weet je hoe het volgens mij in elkaar zit; ik ben mijn aller allerliefste hondje kwijtgeraakt afgelopen zomer. Ik heb m kunnen redden nadat de tent waar we in slie;en in brand stond maar in zijn paniekvlucht is hij aangereden. De eerste dagen dacht ik in alles; als duco er nog was zou hij nu dit of nu dat, en op een bepaald moment dacht ik; marjo, waar ben je mee bezig! je probeert duco levend te houden omdatje van m houd, maar daarmee ontneem je hem te rusten. houden van is loslaten. je buurvrouw is er nog wel, kijkt over je schouder mee en beschermt je, pas als je haar los kunt laten, en met liefde en vrede aan haar denkt kan ze pas weer bij je komen, als het moment daar is, als jij er aan toe bent. probeer je eens voor te stellen dat je haar opeens zou zien, zou je niet helemaal gek worden van pijn, en 100000 vragen hebben? en als ze weer weg is, en je staat weer alleen te kijken, zou je daar wel mee om kunnen gaan nu? of zou het gemis dan zo groot zijn dat je niet weer "alleen" verder wil....ik denk dat ze je dat wil besparen. als ik me op je instel en ik betrek het op mezelf...believe me, t is goed zo. jullie tijd komt nog wel. o, en ik ben bekend met fucking veel medicijngebruik, ben blij dat ik gestopt ben nu, maar ook erg dankbaar dat ze de pieken en dalen wat minder scherp hebben gemaakt. t is geen blijvende oplossing (hersenafwijkingen daargelaten) maar waarom zou je het jezelf niet makkelijker maken? volgens mij heb je t al moeilijk genoeg, maar das mijn mening. en mijn ervaring ook. hang dr nix aan op, aan niets wat ik nu zeg, want weet je, ik zeg maar wat, t gaat er om wat jij er voor jezelf uit kan halen, ook aan wat witte druif(haha, kan t niet laten, las t de eerste keer verkeerd, respect) en roosmarie zeggen. volgens mij hebben we alle 3 het beste met je voor, en gunnen we je dat je je verdriet los kunt laten en je op jezelf gaat vertrouwen. thats life. haal dr uit wat op jou van toepassing is, en niet wat wij je vertellen. we worden allemaal beperkt door t leven, moeten dingen zien te vangen in woorden, dus neem ze niet te letterlijk, petraaaaaaaaaa. lees tussen de regels door op zoek naar de bedoeling is mijn tip. succes! en vind t knap van je dat je je zo kwetsbaar op hebt gesteld door je vraag hier te droppen. daar moet je wel lef voor hebben. compliment voor jou! hou die vast! je komt er wel, vertrouw op jezelf en je goeie bedoelingen. Loslaten lijkt mij jou codewoord. Succes dame!

Ingezonden: 29 Sep 2011 07:58
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 7
Dank je wel Marjo. Ik weet dat je gelijk hebt. Ik moet haar ook loslaten en wil dat ook wel maar ben bang dat zij dan denkt dat ik haar vergeet. Ik heb nooit dank je wel kunnen zeggen omdat ze me in het laatst van haar tijd niet meer toeliet. Ze had moeite met contact. Waarscijnlijk omdat ze wel voelt hoe een ander zich voelt. Best ingewikkeld allemaal. Ik ben inmiddels wel zover dat ik dankbaar ben dat ik haar heb gekend ipv boos omdat ze dood is. Qua medicatie ben ik er nog niet uit. Ik denk dat ik een duurzamer resultaat bereik wanneer ik hier zonder medicijnen uitkom. Loop wel bij de gyneacoloog om te zien of dit ook hormonaal is. Gesodemieter allemaal. Wat erg van je hondje. Dat lijkt me vreselijk. Bedankt voor jullie tips... Het is me wel duidelijk, vertrouw op mezelf en loslaten is niet vergeten. J. zei altijd, wanneer je me nodig hebt, dan kun je me wel horen. Dat is nog niet gebeurt... wellicht komt dat nog. Lieve allemaal, dank jullie wel.. Petra

Ingezonden: 29 Sep 2011 14:06
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 30
Ze WEET dat je haar nooit vergeet, En "dankje wel", het zijn weer slechts woorden. Als je paranormaal bent voel je wel of iemand je dankbaar is, en hoeft dat niet gezegd te worden. Heb je het wel eens zo bekeken, want je schrijft dat ze zei; wanneer je me nodig hebt hoor je me wel, dat je haar misschien hierin niet nodig hebt? aangezien ze dat beloofd heeft en je haar nog niet hoort? is ze het type wat haar beloofte ooit zal breken? ze zegt dus; je kunt dit zelf wel, zeker weten, en anders is er altijd een paranormaalforum als dit die je moed inspreken en waar je terecht kunt. Man, ik wou echt dat ik meer voor je kon doen vanaf hier, omdat ik zo goed snap hoe je staat, ik herken t gevoel zo sterk, en nu ik terugkijk hoe logisch het eigenlijk is... (zucht, marjo... over loslaten gesproken )

Ingezonden: 29 Sep 2011 18:34
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 7
haha dank je wel Marjo. Ik moet er wel een beetje om lachen... J was een type die je blind kon vertrouwen. En ja, ze hield zich aan haar woord. Ze kreeg eierstokkanker en dat ging niet goed. Wat wel leuk is is dit.. Ik was aan het werk en voelde me niet lekker.. Heel raar gevoel. Ik ging eerder dan normaal naar huis hierdoor. Het was rond 19:00 uur. Ik ben naar huis gereden en heb direct haar broer gebeld. Hun zoon nam op en zei dat zijn vader bij J was. Ik zei dat ik daarom ook belde en wou weten hoe het met haar was. Hij vertelde dat ze 19:15 was overleden. Ik denk dat ze even hoi heeft gezegd ofzo... Ik denk dat ik een wensballon ga oplaten en daarmee wens dat ik haar kan loslaten. Lijkt me wel een fijn ritueel. fijne avond!

Ingezonden: 29 Sep 2011 19:02
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 30
hey wat goed van je! het oplaten is het loslaten al, geweldig! wat jij omschrijft had ik afgelopen weekend ook, een heel zwaar gevoel opeens, later bleek dat degene die ik voor ogen had overleden was op dat moment. mooi he, denk inderdaad dat dat alleen kan als je een sterke band hebt met iemand, ik had die band met degene die bij m was op dat moment. Hoe kun JIJ nou nog aan jezelf twijfelen, petra. Ik zei het al; YOU CAN DO THIS! Geniet van het loslaten, het is een fijn gevoel om aan terug te denken, in de rust die J. je zo gunt. Geloof mij maar als ik zeg dat de rest automatisch volgt... alles valt op het goeie moment op de goeie plek, ook (of misschien wel JUIST) voor jou! Nou, ben zo blij voor je dat je mijn dag hebt goed gemaakt, thanx!

Ingezonden: 30 Sep 2011 11:22
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 7
Jouw dag goedgemaakt??/ Jeetje ik lijk wel paranormaal begaafd hahahaha..... Ik kan hier wel wat mee. Ik heb plannen gemaakt voor het loslaten en voel dat ik dat nog niet wil/kan. Toch wordt het tijd dus ik ga echt mijn best doen.... Lieve Marjo, dank je wel......

Ingezonden: 17 Okt 2011 16:36
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 3
beste mensen hier...... voor de mensen waar het zelfvertrouwen beneden peil is en dit niet meer naar voren kunnen krijgen komt omdat deze mensen zich niet meer kunnen afschermen deze mensen voelen alleen nog de negatieve invloeden van andere en dat is erg vermoeiend, dat verergerd het probleem alleen maar, ik spreek uit ervaring ik gebruik daar nu het homeopathische middel vernix caseosa voor en dat werkt verbazend goed bij mij vernix caseosa is een onderdeel van inspiring homeopathy. kan nu weer op mijn eigen intuitie vertrouwen en voel me daardoor sterk geluk en groetjes, Rolf

Ingezonden: 17 Okt 2011 18:53
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 7
Waar kan je dit bestellen Rolf?? Bedankt voor je reactie. Ik heb het ff gegoogled en en klinkt goed. Alleen staat nergens een bestelsite oid.... gr Petra

Ingezonden: 17 Okt 2011 19:22
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 3
hoi Petra, dit kan je niet bestellen, hiervoor moet je naar een homeopaath omdat je verschillende sterkte's hebt die worden afgemeten op jou lees deze link ff goed door: http://www.arjen-pasma.nl/index.php?option=co ... zie ook www.tinussmits.nl de maker hiervan en lees ook de andere lagen van "Inspiring Homeopathy" zoek een homeopaath die dit doet en vertel je probleem. kijk wanneer je probleem een probleem werd, dat is na dat je intuitie verminderde intuitie is een soort beschermengel die zorgt ervoor dat je je sterk voelt, dan kan je je weer ontwikkelen neem die moeite, het is het waard! het is niet 1 pilletje en klaar maar je bouwt het op en ik krijg er erg veel geduld door voelt rettegoed (sorry taalgebruik) had zelf een burnout (ben HSPer) heb daarvoor zelf een kuurtje samengesteld voor de bijnieren samen met de Vernix Caseosa de tijd die ik nu thuis zit ben ik veel gaan leren over mineralen,aminozuren, vitamines enz, daar ben ik ook veel wijzer over geworden. voel me nou ook weer goed om me met het paranormale bezig te houden want dat geeft je een goed beeld wie je bent het lukt me weer een beetje om een aura te zien en voelen, dat was helemaal weg bij mij voel me weer helemaal terug komen dit kan jou ook gaan lukken, dat voel ik groetjes, Rolf

Pagina's: 1