Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 3
|
bedankt voor jullie reacties,. het os voor het eerst dat ik iemand verlies die me zooo dierbaar is,. we waren een paar jaar onafscheidelijk echte maatjes,. tot ik iets meer dan 2 jaar geleden zwanger werd, en gelukkig een ander bewuster leven ging leiden,.toch hielde we contact en af en toe kwam die een weekendje bij me, en hadden we het heerlijk,. turlijk waren er ook diepe dalen, maar de pieken overheerste,. er was een tijd dat ik er aan gedacht heb dat ik een telefoontje zou krijgen dat ie er niet meer was,. maar toch heb ik ook altijd gedacht en gehoopt,vooral de laatste maanden, dat ie in zijn kracht zou komen en dat we nog super leuke tijden zouden beleven en dat ie een fantastische oom voor mijn zoontje zou zijn, en dat was die al,. hij wilde zooo graag en was zo een mooi en liefde vol en vrolijk mens,. daarom is het voor mij een grote schok dat hij er niet meer is en nooit meer zal zijn, niet fysiek dan en op deze aarde,. het houd mij zoo bezig of het zijn tijd was of dat het een ongeluk was?? of dat ie niet meer kon?? zou het zoo fijn vinden om te weten dat het goed met hem gaat en dat ie er vrede mee heeft,.
|