»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Ingezonden:  14 Jun 2012 09:45
Het wordt een heel verhaal, maar het zal goed zijn voor mij om het te tikken.

mijn vader kwam uit een Oostblokland en had na zijn verhuizing naar NL een heleboel vrienden die naar Duitsland waren verhuisd. Daardoor kwam ik er gedurende mijn jeugd ook erg vaak.

Naarmate ik ouder werd begon ik Duitsland steeds leuker te vinden en te waarderen. Nu had ik niets met voetbal, maar door een grapje van een collega werd ik dan Mannschaft-fan. Nee, ik weet nog steeds niets van voetbal, maar mijn vader en ik gingen er vol in met vlaggen en andere Duitse versieringen. Ik maakte de verhalen, mijn vader photoshopte de meest leuke foto's in elkaar en we waren een sterk duo. Ik gebruik er zelfs een andere naam voor, Frau Fran. En winst of verlies, maar hij belde altijd na iedere wedstrijd!!!! Alles is echter met humor, zo was het begonnen en zo is het altijd geweest.

Vorig jaar om deze tijd hoorde mijn vader dat hij longkanker had. Nu was er een vriendschappelijke wedstrijd (ik denk dat het september was) vorig jaar tussen de Duitsers en Oranje. Daarna zagen we elkaar en vertelde mijn vader dat ik hem wel erg zou missen en ik niet wist of ik wel door zou gaan alleen. Ik moest hem beloven dat ik dat wel zou doen. Op zijn sterfbed heb ik gezegd: 'Papa, ik heb altijd gezegd dat er meer is tussen hemel en aarde, maar dat waren we nooit eens. Als je straks ziet dat ik gelijk heb, wil je me het dan laten voelen/weten?'

In mei was ik met mijn man in Berlijn, ik wilde kijken om een voetbalshirt en het liefst met naam. We stonden bij een verkoopster en ik was druk aan het bedenken welke naam ik wilde hebben. Opeens hoorde ik: 'Jij bent Frau Fran!' en ik draaide me naar mijn man toe en zei dat ik dat zou laten bedrukken! Mijn man moest lachen en zei dat het ook tijdloos zou zijn.

's Avonds bij het eten bedankte ik mijn man nog even voor zijn geweldige idee van die naam. Verbaasd keek hij me aan en zei: 'Maar dat zei ik niet, daar kwam je zelf mee!' Ik wist heel goed wie het had gezegd en kon er niets aan doen, maar de tranen schoten me in de ogen. Ik heb wel eens ingevingen, maar dit was anders, ik heb het écht gehoord!

Gisteravond zaten we te kijken, en wat voelde ik mijn vader om me heen. Het zal overbodig zijn om te zeggen dat ik blij was met onze zege op oranje. Maar wat mis ik de telefoontjes van mijn vader na iedere wedstrijd!!!!

Ik wilde dit gewoon even delen. Als ik het andere vertel kijken ze me vaak gek aan, dus vandaar. ThanX!!
Ingezonden:  16 Jun 2012 19:20
https://www.ptsdforum.org/c/data/attachments/17/17502-265c6edd5d1125c24eac1763ece9fe9d.jpg
Een knuffel van mij voor jou.
wat fijn dat je dit hier met ons deelt.

groet medium de Witte Duif
Ingezonden:  17 Jun 2012 09:59
ThanX Witte Duif!

Ik wil je vragen, ik zou zo graag eens met een medium over mijn vader praten en contact hebben. Hij is echter eind december vorig jaar overleden en ik vraag me af, is het dan niet te vroeg daarvoor?
Ingezonden:  17 Jun 2012 11:33
Dyezzie

Het contacten met generzijde is niet aan tijd verbonden.
Alleen het contact wat men met generzijde legt is bepalend door de persoon met wie men contact wil leggen.
De overledene bepaalt zelf wanneer hij of zij contact wil hebben.

Maar men kan niet zo stellen dat als er iemand pas is overleden dat er geen contact gemaakt zou kunnen worden met die persoon.

De gene die contact legt de paragnost of medium moet er alleen meer energie in leggen.

liefs medium De Witte Duif
Ingezonden:  19 Jun 2012 13:13
Lieve Witte Duif,

Bedankt voor je antwoord! Vorige week werd ik 'geroepen', zo noem ik dat. Opeens is dan daar de ingeving om het medium op te zoeken waar ik op de beurs (in Rijswijk trouwens) 2x keer een zéér goede ervaring mee had. Ik twijfelde dus aan de tijd, kon het wel? Maar jou antwoord was mijn laatste zetje en gisteren was het roepen zo duidelijk dat ik contact heb gezocht. Kreeg ik geen gehoor, maar heb ik de voicemail ingesproken en vandaag werd ik gebeld. Waar ik blij mee was, want er waren uitvallers en zodoende kan ik morgen al gaan. Nu nog even op zoek naar een foto van mijn vader. Deze keer vind ik het extra spannend trouwens, wat zal hij zeggen, is hij teleurgesteld in me oid. Dat komt bij mij boven. Nu kan ik niet in de toekomst kijken en ik wacht het af.

Bedankt voor je antwoord en ik laat weten hoe het is geweest.

Liefs Dyez
Ingezonden:  19 Jun 2012 16:07
Ingezonden:  22 Jun 2012 07:18
De redenen die ik had om naar het Medium te gaan zijn helemaal uitgekomen. Het heeft me rust en zelfvertrouwen gegeven!

Het contact was er en echt zo duidelijk. De bewegingen die hij maakte toen hij over mijn vader sprak waren al zo herkenbaar. De vraagstukken die ik had daar heb ik duidelijkheid in. Het is niet zo dat ik antwoord wilde en dat zou uitvoeren. Ik heb zelf reeds al actie ondernomen daarin, maar daar kreeg ik antwoord. Ik heb na zijn overgaan namelijk onenigheid met mijn broer gekregen en heb daarop besloten geen contact meer met hem te hebben. Ik verwachtte eigenlijk dat mijn vader zou doorgeven dat ik weer contact met hem moest zoeken. Het tegendeel was waar. Mijn vader gaf door dat ik keihard gekwetst ben door mijn broer en dat de verwijdering goed is. Ik weet wat het beste voor mij is en hij zei ook dat mijn broer een koppige harde man is waarbij het zo moet gaan als hij wil. Het deed mijn broer ook weinig, maar diep in zijn hart toch, al zal hij dat NOOIT toegeven.

Hij gaf veel door, en ook zo raak!!!! Ik heb niet zitten huilen, soms een brok in mijn keel gehad van ontroering, maar mijn glimlach was meer aanwezig!

Haha, ik voelde me een beetje betrapt toen hij doorgaf dat mijn vader het zo heerlijk vindt als ik loop te zingen en te dansen door huis. Doe ik als ik alleen thuis ben namelijk. Ook vond hij het heerlijk dat ik met hem praat. Ook als ik alleen ben loop ik hardop te praten tegen hem. De idiootste dingen hoor, zoals een mop die ik net gehoord heb en zo geweldig vind

Hij vroeg of ik wel eens een briesje voelde. Ja dus, maar dat weet ik aan 'een koude rilling' heb ik ook aan niemand verteld want ik denk dat mensen dat gek vinden. Maar dat briesje is mijn vader die dan bij me is. Op momenten dat ik het zwaar heb (buiten zijn overgaan speelt er veel bij me), maar dan moet ik zorgen dat ik uit mijn hoofd raak en hij begeleid me dan ook.

Ook mijn Mediteren en Reiki kwamen aan bod. Mijn vader gaf door dat hij dan heel dicht bij me kan komen en ik moest niet raar opkijken als ik dat duidelijk ga voelen of zien. Bij het mediteren is het al eens gebeurt. Was ik aan het mediteren en op het moment dat ik terugkwam merkte ik dat ik een heel betraand gezicht had. Daarna kon ik alleen maar huilen trouwens. Maar goed.

Wat ik al schreef, ik heb rust en zelfvertrouwen gekregen. Eerlijkgezegd ben ik heel trots en blij met mezelf, want wat een juiste keus om mezelf dit cadeau te doen!!!!

De allermooiste ervaring wil ik ook graag delen. Mijn vader gaf door dat hij blij was dat ik hem zijn glimlach heb meegegeven. Leg ik uit: Ik was de laatste die in de kist keek (hij werd opgebaard in een gesloten kist), mijn man en ik waren samen. Ik keek en hij lag er zo streng bij. Mijn vader was niet zo en ik heb zijn mondhoeken omhoog geschoven. Mijn man vond dat raar, maar ik zei: 'Hij was altijd optimistisch en vrolijk en zo gaat hij ook!!!!'

Deze dame is gelukkig en blij!!!!
Ingezonden:  22 Jun 2012 18:45

Fijn dat je via het medium even in contact met hem was en dingen heeft aangereikt waar je wat mee kan.