»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Ingezonden:  08 Jul 2012 21:57
In november is mijn moeder overleden.
Ze had sinds 1,5 jaar Acute leukemie, niet behandelbaar.

De laatste maanden zijn heel erg emotioneel geweest. Het idee dat zij zou overlijden, verschrikkelijk.
We hebben ook een hele mooie tijd gehad, alles kunnen zeggen en nog leuke dingen kunnen doen.

Op de dag dat ze zou overlijden,heb ik iets 'raars' (bijzonders)meegemaakt.

De arts zei dat het wel een paar dagen zou duren dat ze zou komen te overlijden.
Mijn zusje en ik twijfelde om even weg te gaan, met mijn moeders honden naar het strand. De honden even uit de stress.

Mijn moeder kwam dolgraag op het strand.

Mijn oudste zus bleef bij mijn moeder.

Toen de honden lekker hadden gerent op het strand en we op weg gingen naar de auto..werd ik vreselijk beroerd. Ik kreeg bijna geen adem en een druk op mijn borst, ik dacht dat ik flauw zou vallen.

Ik zei dit ook tegen mijn zusje..

Op een gegeven moment ging het weer en zijn we naar huis gerede, ongeveer 15 minuten rijden.

We komen thuis en onze oudste zus komt naar ons toe en verteld dat onze moeder net is overleden..

Ik heb zelf het idee dat mijn moeder met ons mee was, daar op het strand..en dat ze gegaan is op het moment dat wij op haar lievelings plek waren..

Wat denken jullie hiervan??


Ook heb ik een paar maanden na haar overlijden nog wat meegemaakt:

Mijn zusje en ik hadden het erover dat we wel hadden verwacht dat onze moeder een teken zou geven. Dit hadden we ook gekscherend afgesproken met haar, voordat ze kwam te overlijden.

Ik lag die nacht in bed en ik hoorde een knal benede. Ik dacht het zal wel niets zijn, want anders zouden de honden wel blaffen.

Ik ben verder proberen te gaan slapen.

Maar er bekroop me een vreemd gevoel.

Ik droomde over mijn oma, de moeder van mijn moeder. Ik kan me niet echt herinneren waarover de droom ging.

Ik had ook het gevoel of ik stikte en ik hoorde een soort adem boven me.

Omdat ik het idee had dat ik niet echt wakker was, verder gaan slapen.

De volgende ochtend voelde ik me ellendig, ik had een beangstigend gevoel over die nacht.

Toen ik vervolgens naar benede liep, zag ik wat in de gang liggen. Het was de foto van mijn oma, die van de plank af was gevallen.

Ik had er echt een rotgevoel over, ook omdat ik die nacht als eng ervaarde..

Hoe moet ik dit opvatten??

Ik hoop dat jullie mij raad kunnen geven..

We missen onze lieve moeder nog elke dag intens..
Ik hoop dat ze trots op ons is.
en ook hoe haar gegrafenis was,

Ik hoop dat ze bij mijn vader is ..en bij mijn overleden zusje..

Lieve mam, tot ooit..
Ingezonden:  09 Jul 2012 18:47
De kans is heel aanwezig dat je inderdaad op het strand het laatste stukje van je moeder hebt gevoeld.

Het kan een moment zijn geweest die ojuw oma heeft gehad en die jij ervaarde.

PRaat tegen haar, ze hoort je wel, en zal via kleine dingen laten weten dat ze er is, een muziekje, een briesje, een spontane gedachte aan haar, etc.