»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Mediums / Mediums / plots overlijden hondje , rare dingen die gebeuren
Ingezonden:  29 Jul 2012 11:26
Hallo
Ben hier nieuw. Ik had drie franse bulldogjes. Eentje van 6 jaar, zilla, een echt machohondje. Hij liet nooit zien waar hij pijn had en was zeer aanhankelijk naar ons toe, maar dominant naar andere honden. Dan heb je Nessy, 4 jaar, zeer nerveus hondje en dan hun zoontje junior.
Woensdagavond deed zilla erg raar, nog meer knuffels dan anders , maar zocht er verder niets achter. Ik kreeg hem donderdagochtend niet uit ons bed. Maar dat gebeurde nog wel. Zilla lag graag op ons bed. Uiteindelijk is hij dan toch opgestaan. Ik weet dat ik tegen hem gezegd heb toen nog, komaan slaapkop tijd om uit bed te komen. Hij wou echter niet mee naar de tuin. Dus liet ik hem op de oprit maar zijn plasje maken. Nadien ben ik met mijn dochter naar de markt geweest . Toen ik terugkwam had hij in huis geplast. Iets wat niet van zijn gewoonte was. Hij lag in de zetel te trillen. Was dan ook de enige manier waaraan je zag dat hij pijn had. Meteen mee naar de dierenarts gereden, diagnose een hernia. Cortisone gekregen waardoor hij achteraf toch terug beter wandelde. Vrijdagochtend was het weer slechter. Terug naar de dierenarts. Pijnstiller gegeven. Om 14u is hij die middag nog met mij naar de tuin gegaan. Hij wandelde terug normaal. Ik was blij, hij was beter. Dan in zijn bench gezet voor te rusten. Met mijn dochter gaan zwemmen , terwijl mijn  vader bij zilla bleef en op de jongste dochter paste. Ik kwam om 17u30 thuis... zilla kon niet meer op zijn achterpoten staan. Hij was verlamt. Dierenarts gebeld. Meteen naar daar gegaan. Diagnose... de druk op zijn rug was toegenomen. Het zag er niet goed uit. Ze schatte de kans dat hij zou lopen erg klein in. Cortisone toegediend . Kreeg de keuze, hem mee naar huis nemen of ik mocht hem daar laten. Dacht dat het beter was hem daar te laten, was daar rustiger en als er iets was , was zij er meteen bij. Ben naar huis gegaan met het gevoel van... zal hem niet meer moeten gaan halen. Wat raar was, want van een hernia kan hij niet sterven. Ergste geval was dat ik die keuze misschien moest maken. Telefoon om 21u40... ze was anderhalf uur naar huis gegaan , terug gekomen en zilla was dood. Het vermoeden is dat hij een tumor had  die een bloeding veroorzaakt heeft. Hij liep al twee weken op zijn gemakske en at wat minder, maar dat viel nog wel is voor. Waarschijnlijk was het van toen al bezig. Toen ik hem er afzette had ik het gevoel of hij afscheid nam . Heb hem beloofd dat ik hem nog kwam halen.
Nu komt het rare van het verhaal. Een maand geleden was ik op zoek naar een plek waar je met drie honden op vakantie kan. En toen al had ik het gevoel het zal niet met drie honden zijn. Nochthans er was niets dat in die richting wees op dat moment. Toen ik vrijdagavond om 23u ging slapen , lag ik alleen in de kamer, mijn twee andere honden zaten in de garage in de bench en ik hoorde zilla snurken en hijgen vanachter op bed. Ach verbeelding dacht ik. De volgende ochtend kwam mijn dochtertje van 4 in de kamer . Zoals altijd vroeg ik waarover ze gedroomd had."Zilla", zei ze. Dan heb ik haar het slechte nieuws verteld. Waarop ze reageerde zoals ik eerst dacht. "Nieuwe kopen." Ik heb haar toen uitgelegd dat dat niet ging. Plots zette ze zich kaarsrecht in bed en fixeerde ze haar blik op de drinkbak van de hondjes.Vier maal heb ik gevraagd naar wat ze zat te kijken. Uiteindelijk zei ze ." Zilla hij is aan het krabben. Hij wil liever hier blijven." Mijn haar ging overeind staan. Toeval of niet, maar de laatste plek waar hij gezeten heeft is aan de drinkbak en dat heeft zij niet gezien. Ze was toen in de garage. Gisterenavond zat ik hier in de zetel samen met mijn man en dochter. Plots roken we alsof er iemand eentje had laten vliegen. Rook echt naar een zillaprotje. Hield wijselijk mijn mond. Mijn man vroeg aan mij en mijn dochter of wij er eentje hadden laten vliegen. Niemand had eentje laten vliegen. Nessy lag aan de andere kant van de salon en junior zat ook te ver. Vanmorgen opgestaan en had op een of andere manier een sterke drang de zijdeur open te doen. Heb ook het gevoel dat hij hier nog rondloopt.
Zou er niet veel belang aan hechten moest het de eerste keer zijn dat ik zoiets voel, maar heb de dood van mijn grootvader ook aangevoeld. Heb ook aangevoeld toen mijn relatie op springen stond nog voor er tekens waren.
Heeft er iemand zoiets a meegemaakt? Morgen wordt hij gecremeerd. Wil hij gewoon naar huis komen omdat ik hem dat beloofd heb? Iemand een dergelijke ervaring gehad? En wat is er met mij aan de hand?
Ingezonden:  29 Jul 2012 15:12
Het verscheiden van een geliefde wordt inderdaad vaker aangevoeld. Door signalen die je onbewust door krijgt maar ook vaak door intuïtie, toekomst kijken of andere moeilijker verklaarbare methoden.
Honden hebben vaak de neiging om na verscheiden nog een tijd te blijven hangen. Soms worden ze ook een beschermdier van een van de gezinsleden.
Dat je dochtertje Zilla kon zien komt doordat kinderen vaak veel gevoeliger zijn voor entiteiten. Alleen door ongeloof van de omgeven verliezen kinderen vaak dit vermogen.
Ingezonden:  29 Jul 2012 16:04
Dan heb ik het waarschijnlijk niet gedroomd dat hij de avond van zijn overlijden nog bij ons op bed lag te snurken en hijgen...

Is er dan ook een verklaring waarom ik zulke rare voorgevoelens heb?
Ingezonden:  29 Jul 2012 23:29
Het voorgevoel kan in dit geval een echo van je emotie uit de toekomst geweest zijn
Ingezonden:  30 Jul 2012 08:19
dan zou ik er misschien eens beter naar leren luisteren ipv ervan weg te lopen zoals ik altijd gedaan heb omdat ik dacht dat ik het me verbeelde.
Ingezonden:  30 Jul 2012 20:23
Heb vandaag denk ik een verklaring gekregen voor enkele dingen. Ben zilla bij de dierenarts gaan halen. Hij lag er zeer vredig bij. Ze vertelde me dat ze hem zo had gevonden.Hij lag altijd zo als hij sliep. Volgens mij had hij door de cortisone en de pijnstiller geen pijn meer en had hij zich neergelegd om te slapen. Tijdens zijn slaap is hij gestorven. Dit kan het gesnurk en gehijg dat ik die nacht hoorde verklaren en ook de verschijning die mijn dochtertje had de volgende ochtend alsook de boodschap die hij haar had gegeven. Doordat hij tijdens zijn slaap gestorven is zal hij niet meteen doorgehad hebben dat hij dood was en zal hij effectief die nacht om 23u op ons bed liggen slapen hebben (weliswaar als geest), waardoor ik zijn gesnurk en gehijg hoorde . 's Ochtends ging zilla altijd drinken en zat dan te wachten tot ik hem buitenliet. Dus is zijn geest die ochtend zoals altijd gaan drinken . Hij ging niet graag naar de dierenarts en zal inderdaad daarom de boodschap gegeven hebben dat hij liever hier bleef. Ik denk dat hij dan op dat moment wist dat hij dood was, want men dochter vertelde dat hij ineens terug naar de dierenarts ging (waar zijn lichaam lag). Afgelopen dagen was ik erg onrustig. Het wrong enorm dat hij daar lag. Hij was daar niet graag. Sinds ik hem vandaag heb laten cremeren en terug mee naar huis gebracht heb voel ik mezelf rustiger.Ik denk dat hij nu misschien ook rust heeft... hij is terug thuis bij ons. Zijn urne staat naast onze kamer, met al zijn spulletjes en zijn lievelingsspeeltje. Zijn lievelingsplek was op ons bed , maar daar kon ik hem moeilijk gaan uitstrooien. Ik weet niet of dit een verklaring kan zijn voor die rare ervaringen.
Ingezonden:  31 Jul 2012 00:16
Dat zou zo heel goed kunnen
Ingezonden:  31 Jul 2012 07:43
Alleszins zou wel mooi zijn, want dat wil zeggen dat ons zilla'tje hier heel graag was en dat ik mijn taak als zijn baasje goed gedaan heb. Intussen heb ik Jacqline gecontacteerd per mail. Had gevraagd of ik mijn dochtertjes mocht meenemen. Ze raad dit af doordat ze er blijkbaar vrij open voor staan. Als ik vandaag de afspraak bevestig dan zou die pas begin november kunnen doorgaan. Ze kan ook niet garanderen dat ze dan contact kan leggen. Maar daar zit ik niet mee. Misschien moet ik het hen daartegen maar vaak genoeg vragen he.
Ingezonden:  01 Aug 2012 00:01
Precies, mooi dat je een afspraak hebt, hopelijk kan ze daadwerkelijk wat voor je doen
Ingezonden:  06 Nov 2012 23:23
ik heb bijna 2 en half jaar geleden dat ik mijn 2 honden uitliet, en de oudste hond toen, was best oud al ruim 12 jaar,
ik heb altijd flatcoated retrievers,het waren moeder en zoon,

het was ca 10 a 14 dagen voor dat het teefje stierf,
we liepen op een fietspad, het enigste wat bij mij achter verlicht is,
De oudste hond was doof, en ook beetje bijziend,
dus ze loopt achter mij.
afijn we zijn de hoek om. en ik keek waar de andere was,
hij liep  vlakbij,maar opgeven moment, zag ik een zwart gedaante en daar achter liep een hond,
ik moest echt weer kijken, zovan zie ik het goed,
ik kreeg het koud, en de rillingen liepen over mijn lichaam, ik vond het best eng, het was ook de eerste keer.dat ik zoiets zag,

afijn 14 dagen later had de oudste hond(het teefje)een kraag van gezwellen in haar nek,
het  was binnen 3 dagen over, we hebben haar in moeten slapen,
En het is nu bijna 4 weken geleden dat ik haar zoon ook in moeten slapen, met hem had ik het ook
ik liet hem uit, hij ging met zijn gezondheid achteruit, en snel ook,
toen ik hem uitliet, liep hij niet echt hard meer, had ie fut niet meer, en ik zie zeker, 10 meter een zwarte schaduw,(maar wat vager) hard rennend,ik keek beter. ik zag de zoon
ik wist toen dat hij iets meer mankeerde wat ik ook dacht,
begin van het jaar had ie prostaatproblemen,hij keek medicijnen die helpen,het ging iets beter, en voor de zomer begon ie toch meer klachten te krijgen die ik niet verklaren, afijn daar de dierenarts, hij is onderzocht, hij had dus een gezwel op zijn longen en longembolie.
12 oktober is hij ingeslapen.