Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 35
|
Vroeger reed ik dikwijls naar het graf van mijn grootvader om met hem te praten. Zoals elke mens doet stond ik daar dan aan zijn graf en vroeg ik in gedachte om raad. En soms... heel soms kreeg ik een zin in mijn hoofd. Ik dacht altijd dat ik zelf dat antwoord verzon. Maar deze week was meer en meer. Nog altijd dacht ik , ik verzin dit zelf. De laatste dagen denk ik ook meer aan zowel zilla als mijn grootvader. Gisteren ben ik gaan slapen en vertelde ik in gedachten dat ik zo bang ben voor vandaag. Kreeg ik plots weer zo'n zin in mijn hoofd. "Je moet niet bang zijn. Ik zal bij je zijn. Je zal me voelen." Onzin , mijn verbeelding weer op hol geslagen. Maar zou ik het dan ook verzinnen dat mijn grootmoeder , waar niets mee is, naar hen toe zal gaan voor het einde van dit jaar? Ik ben altijd bang geweest dat mijn grootmoeder zou sterven. Begin te denken dat ik gek ben.
|