»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Paranormaal Algemeen / Gezellig Kletsen / Geesten kunnen ook dieven zijn
Ingezonden:  16 Dec 2012 08:01
Ik blokkeer ook veel en sluit zo veel mogelijk van me af, maar als ik in het astrale begeeft kan ik moeilijk iets blokkeren wat mij aangereikt wordt.
Wat ik duidelijk probeer te maken dat als je een gave hebt, het geen rozengeur of maneschijn is.
Ingezonden:  16 Dec 2012 08:32
@univers
Quote:
Ik blokkeer ook veel en sluit zo veel mogelijk van me af, maar als ik in het astrale begeeft kan ik moeilijk iets blokkeren wat mij aangereikt wordt.
Wat ik duidelijk probeer te maken dat als je een gave hebt, het geen rozengeur of maneschijn is.


Daar ben ik het helemaal mee eens.Ook ik heb de Tsunami in 2011 beleefd en ik kon me er niet voor afsluiten het was te groot, het kwam zo op me af het werd me in de schoot gegooid.
Mijn beleving als mens de angst voelen die de mensen een dag later ook zo gevoeld moeten hebben. Heel de ellende en de paniek zo ervaren als of je er midden in zat.
Kon alleen zien dat de meeste mensen Aziaten waren, maar wist niet exact waar vandaan.
Hartkloppingen het idee van flauw vallen pijn heel mijn lichaam en een angst die ik nooit had ervaren. Niet op het spirituele en niet als gewoon mens.

Dus idd ook die kanten mag men eens vermelden. En nee ik klaag niet, ik heb bewust toen ik de keuze mocht maken voor het mediumschap gekozen omdat het helpen van mensen de overtoon voert. Wat de reden is dat ik een dag eerder dan dat de ramp plaats vond deze ramp moest ervaren als zijnde dat ik het zelf mee maakte is voor mij nu nog onduidelijk. Al ben ik er van bewust dat het zijn reden wel zal hebben.

Ik weet wel dat ik me die dag radeloos, onbeholpen, angstig als de dood met hartkloppingen benauwdheid, ontredderd heb gevoeld. Misschien heb ik het zo een klein beeetje kunnen omschrijven. Dan hebben we het alleen nog maar over het gevoel dan nog nieteens over de beelden die ik om me heen zag. Een stukje daarvan heeft heel de wereld een dag later kunnnen  zien. Alleen toen was het al een feit en moest men er zich bij neer leggen. Ik had de dag ervoor die positie niet ik kon me er niet bij neer leggen. Maar wat moest ik doen wie zou me geloven de publiciteit zoeken en toch niet voor vol aangezien worden, men zou toch immers niet voor een op dat moment lijkende gestoorde vrouw een luisternd oor hebben. Gelukkig had ik mijn partner en kids en gidsen die me door die dag heen hebben geholpen.
Tot op vandaag de dag kamp ik met "had ik maar dit of had ik maar dat"hoewel ik ook weet dat de tsunamie zich echt niet tegen had laten houden.