uitzichtloos bestaan

Paranormaal Forum / Paranormaal Algemeen / Gezellig Kletsen / uitzichtloos bestaan

Ingezonden: 18 Okt 2012 04:11
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 42
Hoe voel ik me op dit moment... Alleen, verdrietig, een mislukking, gefaalt hebben in het leven. Meer kan ik er niet van maken... Constant speelt er 1 vraag in mijn hoofd: waarom leef ik nog? Als ik het kon had ik er een eind aan gemaakt. Plannen heb ik al, alles uitgedacht. Maar ik ben te zwak, te bang, te laf om het echt te doen. En ergens weet ik dat ik toch nog niet mag gaan. Als ik na al die ongelukken nog leef zal een poging tot een poging tot blijven. Jarenlang loop ik al rond met het gevoel dat ik iets mis. Een gevoel dat ik niet compleet ben. Maar wat ik mis... geen idee. Als ik terugkijk op mijn leven kan ik niet anders concluderen dan dat ik een totale mislukking ben. Een teleurstelling, een teleurstelling voor mijn ouders, een teleurstelling voor mijn familie, een teleurstelling voor mijn vrouw en mijn kinderen. Mijn hele leven is een grote grap. Toen ik klein was werd ik al door iedereen genegeerd en opzij geschoven, nooit heb ik echte vrienden gehad. Altijd gebruikt door anderen. En hoewel mijn familie me altijd liefde heeft gegeven heb ik altijd het gevoel gehad dat niemand echt om me heeft gegeven. Op jonge leeftijd ben ik iemand kwijt geraakt waar ik veel van (heb ge)hou(den). Heb ik het kunnen verwerken? Na al die jaren zit ik er nog steeds mee dus waarschijnlijk niet nee. Is dat wat ik mis in mijn leven? Geen idee... En dan ben ik ineens 31, getrouwd en heb ik kinderen, geen idee wat ik met mijn leven moet... De problemen stapelen zich op, verantwoordelijkheden die ik niet kan vervullen. Geen werk, geen geld, alleen maar schulden, mensen die me met minachting aankijken, mensen die medelijden met me hebben omdat ik een zielig hoopje mens ben. Geen vriendelijk gezicht en geen sprankje hoop voor de toekomst. De ellende is als drijfzand dat je langzaam naar beneden trekt, geen hulp, geen weg uit de ellende, je zakt dieper en dieper, lijden zul je. Je schreeuwt om hulp maar niemand hoort je... De fles die je nooit hebt aangeraakt roept naar je. En plots verlang ik ernaar me helemaal kapot te drinken. Drank en pillen, in een klap af van alles af, geen geldproblemen meer, geen jaloezie meer, geen mensen meer die aan je trekken, geen loze beloften meer. Wat is er nog om voor te leven, een uitzichtloos bestaan, een vervloekt leven zo voelt het. Een zorgeloos gelukkig leven dat is alles wat ik wilde. Een leven dat me niet gegunt is. Pijn dat is wat ik voel, geen fysieke pijn maar mentale pijn, pijn in mijn ziel. Misschien dat van me af schrijven helpt de pijn te verzachten.

Ingezonden: 18 Okt 2012 07:48
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Schrijf het van je af, dat is belangrijk. Al doe je het tig keer het zelfde verhaal, het mag. Ook is het belangrijk om hulp te zoeken via de huisarts, maatschappelijk werk. Je hoeft maar 1 iemand te hebben waar je een klik mee hebt om begrepen te worden. Die jou kan helpen om uit deze negatieve spiraal te komen. Weet je, het is niet laf dat je niet hebt doorgezet, het is juist bewonderingswaardig dat je kiest voor het leven, dat is veeeeel dapperder! En ook in jou zit iets moois, alleen moet je het terug zien te vinden... Dikke knuffel

Ingezonden: 18 Okt 2012 10:18
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 21
Probeer iemand in vertrouwen te nemen. Zeg waar je mee zit, want vaak hebben mensen niet in de gaten wat er in iemand omgaat en zijn ze teveel met henzelf bezig. Je bent al heel ver, door er voor uit te komen dat je met problemen zit. Dat is de eerste stap!! Laat mensen om je heen zien dat je het niet redt zonder hen hulp, vaak worden ze dan wakker geschudt. Ik wens je het allerbeste toe en heel veel kracht om deze moeilijke tijd door te komen!! Ook van mij een dikke knuffel!!

Ingezonden: 18 Okt 2012 12:17
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 124
Hoe moet je beginnen in een reactie naar iemand die op dit moment zo in het leven staat. Welke woorden bieden dan troost of hoop? Er is dan wel één ding dat ik graag met je wil delen en ik hoop dat je hier ook maar een ienieminie beetje aan kan hebben. Je gevoel om uit het leven te stappen, herken ik wel. Niet zo direct bij mezelf, ondanks dat ik deze gevoelens wel eens heb gehad, maar vooral in mijn omgeving. Mijn moeder heeft er voor gekozen om op haar 42e een einde te maken aan het leven en de impact hiervan is groot.Niet alleen voor haar nabestaanden, maar ook voor haarzelf. We zijn hier allemaal met een doel op aarde en hebben een weg te gaan. Voordat jij hier op aarde kwam heb je ook besloten dat je hier dingen wil gaan leren en dat je een pad te volgen hebt. Daarom is het inderdaad ook niet gebeurd dat je bij een ongeluk om het leven bent gekomen. Jouw pad is misschien wel zwaar en er zijn veel dingen die je mag gaan leren. Als jij nu een einde maakt aan je leven dan voelt dat misschien als een opluchting, maar waar je terecht komt is het dan geen pretje. En dit spreek ik zeker uit ervaring. De schade die mij is toegebracht door wat mijn moeder heeft gedaan heeft mede mogelijk gemaakt dat ik astraal kan reizen op een diep niveau. En dan bedoel ik dat het verschrikkelste gros aan mijn bed komt staan. Het gros waar mijn moeder zich tussen bevindt, omdat ze geen rust heeft kunnen vinden (12 jaar nadat ze is overleden) + dat ze moet toezien op hoe haar nabestaanden omgaan met haar dood en het verdriet dat er bij hoort. Het wordt er niet beter op voor jou als je dit doet en als het niet meer om jezelf gaat, wordt het ook niet beter voor je nabestaanden. Als je deze keuze maakt dan mag je alles wat je nu hebt ervaren en hebt meegemaakt opnieuw gaan ervaren en leren en begin je weer opnieuw. Overigens, dit is mijn ervaring en zo sta ik erin. Wellicht zijn er mensen die dit anders ervaren, al ben ik er zelf van overtuigd dat het zoals bovenstaand gaat en vanuit deze overtuiging reageer ik dan op jouw verhaal. Ik ben hier niet om mijn verhaal te vertellen, maar om jou te vertellen dat er altijd iemand is waar je de moeite waard voor bent, ook al ben je er van overtuigd dat de wereld beter af is zonder jou. Het is ook een liefdevolle gedachte, maar zo zit het niet in elkaar. De wereld is niet beter af zonder jou en jij bent het waard om dingen te mogen leren die op je pad komen. Wat is het dat je wil? Je wilt niet echt dood, dat weet ik zeker.. De weg is alleen een beetje te zwaar nu om te gaan, maar wie weet wat er zich bevindt als je dit hobbelpad bent afgegaan, kan dat niet alleen maar heel mooi zijn? Mag ik vragen waarom je denkt dat je een totale mislukkeling bent? Wat gebeurd er waarom je dit denkt of vindt van je zelf? Als afsluiting wil ik graag zeggen dat wat mijn moeder ook gedaan heeft, toen ik haar weer voor het eerst zag kon ik alleen maar liefde en vreugde voelen, omdat ik haar zo had gemist. Ook voor jou is er iemand die dit zal ervaren, ergens ook al besef je dat niet. Sowieso hebben we je nodig op aarde. Liefs Na Na

Ingezonden: 18 Okt 2012 12:39
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 124
Graag wil ik op bovenstaande nog nadrukkelijk toevoegen dat dit mijn ervaringen zijn met het hiernamaals na zelfdoding, maar dat dit niet hoeft te betekenen dat dit voor iedereen geldt. Het kan ook zijn dat ik mijn moeder te veel hier heb gehouden, terwijl ze wel over kon totdat ik en de rest van de nabestaanden haar vergeven had bijvoorbeeld. In ieder geval wil ik je graag een hart onder de riem steken, dat hoe cliché ook, je hier op aarde welkom bent en er ook plek is voor jou, voor je verdriet en voor alles.

Ingezonden: 20 Okt 2012 02:34
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 242
ik kan je niet helpen, alle advies wat boven is gegeven is heel lief en het juiste advies, maar ik begrijp je wel. ik ben namelijk ook iemand die steeds rondloopt met deze gedachtes, ik heb leuke vriendinnen, fijne ouders, leuke baan, zie er leuk uit.er ontbreekt dus niets zou je denken. maar toch heb ik al een jaartje of wat zelfmoordgedachtes.. Ik durf er met niemand over te praten. Ik zoek zelfs op internet op hoe je makkelijk en snel zelfmoord kan plegen. ik heb een zak over mijn hoofd gedaan toen ik wou gaan slapen. maar ik werd wakker zonder zak over mijn hoofd. ik ben zelfs op internet gaan zoeken naar giftige/dodelijke planten en at 6 blaadjes vingerhoedskruid. nu 3 weken later en ik heb nergens last van. Ik verlang naar zelfmoord zonder reden. misschien ook wel door een reden maar dat is ergens ook zo onzinnig dat ik niet denk dat dat de reden is. Psychologe helpt niet ben ik al eens heen geweest en die praate mij echt een probleem aan.. Ze begon steeds over me verleden en jeugd terwijl dat juiste echt GEEN probleem is, en ik echt een hele fijne leuke jeugd heb gehad :S. alsof ik me aanstelde. Tegen me moeder al eens gezegd en reageerde er niet echt op. dusja... kijk als t kon zou ik er liever vandaag niet meer zijn als morgen.. maja ik ben ook veelste laf. maar wil ook liever hier niet meer zijn.

Ingezonden: 20 Okt 2012 19:23
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 538
De_dude, hou je van je vrouw en je kinderen en je moeder? dan mag/kan je ze het niet aandoen dat je dood ben. en ik vind het heel dapper dat je het niet gedaan heb. maar als je het wil doen denk dan vlak voor je het doe aan je vrouw en je kinderen, en doe het dn niet. mvg magia

Ingezonden: 30 Okt 2012 10:31
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
Hallo, allemaal, ik herken ook een deel hierin. Mijn moeder stierf ook op 42 jarig leeftijd en we hebben nooit een onderzoek naar laten doen waarom en hoe? wij dachten altijd reuma,en hart..want daar klaagde ze wel eens over.. blijkt het te zijn wat ik te horen heb gekregen dat ze niet meer wilde en zij die keuze had gemaakt om naar haar moeder te gaan....(collega van mijn zus is ook paranormaal) want was zo raar met boodschappen doen met mij en me huidige partner dat ze voor een heel weeshuis in huis had gehaald en tegen haar oudste broer(ook overleden)toen zei zorgen jullie goed voor mandy en claudia? en ja nadat het gebeurd was viel pas het kwartje..ze ging ook ineens vroeg slapen:s dan vraag ik me af hoe heeft ze het gedaan?er was naar mijn wetende niks gevonden van pillen ofzo,ja ze slikte die wel maar voor haar reuma.. ze heeft toen ik nog klein was en mijn zus baby,ook een poging gedaan en heeft een BDE gehad..zo heet het toch?(toen was ze nog getrouwd met onze vader.) maar was haar tijd niet vertelde ze mij.. Ik heb het haar na lange tijd vergeven dat ze dit gedaan maar mijn zus en ik kunnen er af en toe nog heel kwaad om worden,je kinderen achter laten zoiets doe je toch niet?!? althans ik zou het niet kunnen... ik zou toch wel eens willen weten wat er precies gebeurd is op die 8 januari 2004 s'nachts... goed begin van het jaar he? Ik ben verder gegaan maar sommige momenten zijn pijnlijk dat ze er niet is terwijl je haar zo hard nodig hebt..feestdagen,bevalling van me tweeling,verjaardag,en trouwerij waar geen familie van mij was behalve me zusje van 22. doordat ik bijna geen familie meer heb,(alleen me moeders jongste broer en zijn vrouw gingen op vakantie,althans wilde hem vragen mij weg te geven maar konden of wilden niet later met de auto vertrekken naar kraotie terwijl je nicht trouwen gaat..) deed het me die dag niks en gaat alles zo snel maar als ik dan zo de film en foto's terug kijk is het zo erg gemis dat hun er allemaal niet opstaan.. Ik wil dus ook gewoon zeggen beroof je niet van het leven,het doet nabestaanden vreselijk veel pijn en krijgen ellende over zich heen,tenminste dat had ik, de schulden die mij moeder had gemaakt en moet ik als 21 jarige maar alles verder regelen en betalen terwijl je een klap te verwerken hebt en moet rouwen.. dan staan dit soort toch even in de weg.. Krop niet alles op en praat erover, mijn moeder was wel zo persoon, die praatte alleen met haar moeder over bepaalde dingen,ze had veel stress,geldzorgen en veel weet ik eigenlijk niet dat vertelde ze niet. ze kon tot voordat ze stierf bij haar vader terecht maar is altijd anders als bij mijn oma.. ook was mijn moeder een vrouw die zich wegcijferde en veel voor anderen deed..werkte bij mij op school als mediatheekeresse en was een geliefde vrouw bij leerlingen en een klap voor de hele school dat ze er niet meer was.. Ik praat ook als ik verdriet heb,heb moeilijke periode achter de rug, me dochtertje is in maart gestorven van 2 jaar en op dat moment had ik zeker een schouder van mijn moeder nodig die er niet meer is! dus huil,gooi het eruit en praat of schrijf erover dat lucht zo enorm op!

Ingezonden: 30 Okt 2012 13:20
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 138
Je voelt je verdrietig en mislukkend. waarom zoek je dan naar dit forum? de beste uitlaat klep is praten met een familielid of een goede vriend. schrijf je problemen op. ga langs bij iemand die je weer op de rails kan helpen. een maatschappelijk werker is de eerste stap en als je daar moeite mee hebt vraag dan of iemand met je mee wilt gaan. Je bent het waard.

Ingezonden: 30 Okt 2012 14:07
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
mee eens.

Ingezonden: 30 Okt 2012 16:20
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 36
Je stukje doet me verdriet. Ik weet ook hoe het voelt om je zo te voelen. Ik kom uit een familie met veel psychische problemen. Opgevoed door een zwaar depressieve moeder die uiteindelijk op 53 jarige leeftijd uit het leven stapte... Zelf ook veel depressief geweest,psychotisch en totaal gevoel van niks zijn en nergens goed voor zijn... Maar het is een gevoel waar je niks mee kan en het brengt je niks. Je moet er bewust voor gaan kiezen dat je zo niet verder gaat leven en dat je er voor gaat vechten je eigen leven aangenamer te maken. Daar begint de heling. Ga hulp zoeken in dit proces. Jij moet in gaan zien dat je anderen pas gelukkig kunt maken als je jezelf gelukkig maakt. Door te accepteren dat ook jij als mens uniek bent net als ieder ander. Zelf acceptatie... Ikzelf heb veel baat gehad bij trauma therapie. Ik wens je veel wijsheid en kracht toe!!!

Ingezonden: 08 Nov 2012 10:55
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 42
Dag allemaal, Dank voor de lieve reacties. Inmiddels gaat het alweer een stuk beter met me. Hoewel ik nog steeds vragen heb en er nog steeds dingen gebeuren waar ik geen bal van begrijp. Anyway, er zat iemand tussen die me de vraag stelde waarom ik het verhaal op dit forum heb gezet. De reden is dat dit niet mijn eigen gevoelens zijn. Het lijkt wel alsof het me opgelegd wordt. Het klopt dat mijn leven de afgelopen jaren niet echt makkelijk is (geweest). Maar ik probeer me toch voornamelijk te richten op de goede dingen. Maar van tijd tot tijd lijkt het wel alsof er een negatieve waas over me heen komt waardoor ik eigenlijk alleen maar 1 ding in mijn hoofd heb en dat is dat ik een failure ben. En dat ik er het beste gewoon een einde aan kan maken. Maar goed voorlopig wil ik me richten op hoe ik uit de ellende kom waar ik in verzeild ben geraakt. En ondertussen blijf ik het forum in de gaten houden. grt, Su

Ingezonden: 08 Nov 2012 11:30
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 138
Hallo De Dude, Ik ben blij dat het al wat beter met je gaat. Ik heb vandaag weer je berichtje gelezen.. Als ik het lees lees ik op dat je angst hebt om te falen. Faalangst. Je zit in een viesule cirkel.. je blijft rondjes draaien en je komt er maar niet uit. De enige manier.. okal ben je angstig. Is op spiritueel vlak als het ware met een grote bijl door die cirkel te hakken. Het zal heel angstig kunnen aanvoelen in het begin het is immers de angst zelf dat je tegen houd om wat te gaan doen. Het zal eerst slechter gaan voordat het beter zal gaan. Maar op het moment dat je okal dat je bang bent om te falen en je realiseerd dat jij alleen die cirkel kan doorbreken dan zal het veel beter met je gaan. sterk je met je gezin. Liefde sterkt je. denk aan hun. Je doet het niet alleen voor jezelf.

Ingezonden: 09 Nov 2012 20:51
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 42
Dag Marantha Anastasia, Het kan inderdaad kloppen dat ik een soort van cirkel gevangen zit dat zichzelf in stand houdt. Echter hoe hard ik ook probeer ik lijk hier maar niet uit te kunnen komen. Geloof me maar als ik zeg dat ik vrijwel alles al heb geprobeerd. Het gefluister en de negativiteit die de aanleiding waren tot het eerste berichtje is er nog steeds. Het voelt alsof er constant iets of iemand om me heen is dat maar één ding wil en dat is dat ik er een eind aan maak. Het verschil is nu wel dat ik me er 'bewust' van ben en er weerstand tegen kan bieden. Het liefst zou ik natuurlijk willen dat het gewoon stopt maar ik weet niet hoe, dus probeer ik er gewoon heel weinig aandacht aan te besteden.

Ingezonden: 09 Nov 2012 20:53
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 242
Fijn dat je al ietsje beter voelt maar kan het niet zijn dat je misschien vervloekt bent?

Ingezonden: 09 Nov 2012 21:15
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 124
Hallo de Dude, Het is fijn om te lezen dat je je al iets beter voelt. Toen ik je laatste berichtje las kwam hetzelfde idee als nuchtermeisje bij me op.. Is het echt iets of iemand buiten jou zelf die je dit gevoel geeft of ben je het echt zelf? Ik geloof er sterk in dat er energieen om ons heen zijn die ons kunnen sturen tot negatieve gedachten en gevoelens. Ik denk dat een mooie eerste stap is dat je je er 'bewust' van bent. Onthoud goed dat angst negatieve gevoelens voedt en visa versa. Let er dus goed op om negatieve gedachten om te zetten in positieve gedachten. Misschien is het ook eens een idee om je te laten healen? Veel liefde en licht Na Na

Ingezonden: 09 Nov 2012 21:36
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 42
Tjah.. het zou kunnen, ik weet het niet zeker. Het voelt echt als een blokkade. Alles gaat steeds op het aller, aller, allerlaatste moment mis en dat wordt dan gevolgd door een gevoel van het gaat je nooit lukken (sorry als het vaag overkomt maar het is lastig uit te leggen).

Ingezonden: 09 Nov 2012 21:48
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 242
jij was toch ook die persoon die erg geintreseerd was in voodoo? ik denk dat je 'vervloekt' bent.

Ingezonden: 09 Nov 2012 21:52
de witte duif
Nuchtermeisje Ik dacht dat je nuchterder was.. je wordt echt niet zomaar vervloekt hoor

Ingezonden: 09 Nov 2012 21:52
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 42
klopt, en het was ook meer interesse omdat ik wilde weten of het inderdaad een optie was/ is maar eerlijk gezegd kan ik er nu nog steeds niet zoveel mee. Heb veel mensen gesproken ieder met zijn eigen visie en remedie en zoveel geprobeerd maar het helpt allemaal niet dus vandaar mijn vorige reactie.

Ingezonden: 09 Nov 2012 21:53
de witte duif
De dude mag ik vragen wat je afkomst is?

Ingezonden: 09 Nov 2012 21:56
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 242
hahahahaha witteduif ja het klinkt zo als dat hij het niet is zeg maar, maar ik heb er dan ook geen verstand van kwam meer omdat hij zo met voodoo bezig was. ben nog steeds nuchter maar te veel naar films gekeken hihi sorry de dude. hoop oprecht dat je geholpen kan worden door iemand met veel ervaring en je snel weer gelukkig bent!

Ingezonden: 09 Nov 2012 21:57
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 242
Surinaams is hij dacht ik

Ingezonden: 09 Nov 2012 21:59
de witte duif
De dude mag ik weten waar je roots liggen?

Ingezonden: 09 Nov 2012 22:01
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 42
Nederlands, surinaams, hindoestaans ofwel geboren in nederland uit surinaams hindoestaanse ouders. En nuchtermeisje ik kan je niet volgen, maar je bericht was niet voor mij bedoelt geloof ik

Ingezonden: 09 Nov 2012 22:04
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 124
Ik probeer je wel te begrijpen en het lukt me ook wel een beetje om het te begrijpen. Mag ik vragen of die dingen waardoor het mislukt komt door externe omstandigheden (zoals andere mensen of toevaligheden) of omdat het jezelf als het ware niet lukt. Ja dat laatste klinkt niet echt aardig, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel? Zijn er veel dingen gebeurd vroeger die een blokkade zouden kunnen veroorzaken? Misschien zelfs onbewust? Zoals onverwerkt verdriet? Of is er een andere reden waarom je een blokkade zou kunnen ervaren?

Ingezonden: 09 Nov 2012 22:04
de witte duif
De dude ik ga iets doen wat hier niet mag. kan je eens googlen op mijn naam dan kunnen we even prive praten.Stuur me als je wilt een berichtje via het contact formulier. Mi verplichti yoe toe notti medium de Witte Duif

Ingezonden: 09 Nov 2012 22:05
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 124
@de witte duif : hihi boefje

Ingezonden: 09 Nov 2012 22:18
de witte duif
Sorry ik zal hierdoor wel geband worden. Helaas. Dedude je hebt alweer een berichtje terug.

Ingezonden: 09 Nov 2012 22:23
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 242
in sommige gevallen mag het heus wel

Pagina's: 1 , 2 Volgende Laatste