»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Ingezonden:  24 Jan 2013 14:36
Hallo
Ik ben een vrouw van 24j. sinds mijn 8-9jaar heb ik mijn oom verloren, die voor mij heeft gezorgd (als een vader voor mij). ik herinner me toen dat ik zo triestig was dat ik aan het bidden was dat god hem naar mij zou brengen. plots was er iets op dak gevallen, ben hard beginnen rennen. Sindsdien heb ik gevoel dat hij mij volgt. als ik alleen ben kijk ik soms onbewust achterom nu na jaren nog steeds. Als ik aan hem denkt dan komen de emoties terug naar boven, word ik als het ware terug gezogen in een bepaalde deel van zijn leven, ik bewandel het verleden terug. Dan heb gevoel dat hij dingen van mij wilt/vraagt. op moment dat ik nu aan het typen bent heb ik gevoel dat ik een opname cd moet zoeken. Soms als ik studeer wordt ik als het ware gezogen naar een andere plaats, en dan ga ik naar mijn kamer en zie ik rap 'iets passeren'. ik begin dan overal te kijken. Ik word dan angstig en probeer me af te zonderen, maar zie dan gezichten op muur van mijn kamer. (dit had ik vroeger ook, maar probeer het te negeren, niet concentreren op lege oppervlakten). Het is wel zwaar voor me, soms denk ik dat ik gewoon gek ben en psychisch hulp nodig heb.
Ik heb geleerd om mijn emoties te kanaliseren, dan ik kom 'kou bloeding' over. Het is gewoon lastig om te weten hoe iemand zich voelt en dan neem ik het onbewust over. Als kind was ik bang van de maan (ik weet nog steeds niet hoe het kan).

hopelijk zijn er mensen die me kunnen helpen
Groetjes
Ingezonden:  24 Jan 2013 16:08
Ten eerste, je bent niet gek, je bent overgevoelig. Ten tweede, de lege oppervlakken, als je die angstig negeert worden ze vanzelf een negatief iets en iedere keer zal deze associatie met bang zijn bijna automatisch zich voordoen. Laten we stellen dat je een mediamieke aanleg hebt, dan moet je (met vallen en opstaan) jouw gevoelsgebied naar je eigen hand zetten, kracht van jezelf eisen en normen en waarden instellen alsof het jouw wet is, en dat is het ook!Het zou best kunnen dat jouw oom, met de beste bedoelingen, bang is dat jij het niet alleen kan en zich niet durft/kan afwenden,bepaald geen zeldzaamheid en geen reden voor paniek. Wat je kan doen is dit: schrijf een brief voor je oom waarin je precies uitlegt wat je voelt en denkt, wat er plaats vind,, ivm zijn persoon en de andere dingen. Neem je tijd het is belangrijk dat je tevreden en zelfverzekerd bent over de 'verklaring' die je daarna als het je schikt gaat voorlezen. Zeg duidelijk dat je nu je eigen boontjes kan doppen en dat je vind (lieve oom) dat hij je met gerust hart alleen kan laten en zich om moet draaien om zijn eigen weg te volgen, en dat is niet deze weg, bedank hem maar stel duidelijk dat je het op deze wijze voor zowel hem als jouzelf genoeg vind. Als er nog meer overleden familie is vraag ze dan je te helpen Je schrijven komt een beetje verstikt over, je bewandelt het verleden terug dus...beperk dat!!angsten maken het leven niet comfortabel. Lees eens een droog wetenschappelijk artikel over de maan, het is ook gewoon een gigantische steen, niet alles moet je door paranormale ogen zien. Ik stop nu met schrijven, ik probeer viavia je oom een boodschap te geven, maak dat verhaal en hou er aan vast. Als er nog wat is, je bent hier altijd welkom. Shaloom