Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 50
|
Beste natpetat,nu je oma is overleden kan je je beeldvorming van haar niet alleen afmeten aan de laatste levensfase waarin ze verward en afhankelijk was, terug bij af bijna, nee je kan beter nu een vrouw in gedachte houden die ooit baby was, kind/puber/ moeder/oma, een aaneengesloten periode, een mens van begin tot eind. Want zo komt oma aan in het hiernamaals, niet als een zieke bejaarde vrouw maar als een mens dat zich klaar maakt voor de volgende fase van het bestaan, met al haar opgedane ervaring. Wat verbind jou nog met oma? Dat is de liefde, tijdens haar aardse leven kon je dat in woorden uitdrukken maar liefde kan ook zonder en dat is alles wat je oma nog van jou verlangd, zorgen over of ze het daar wel red....geheel overbodig, ze ziet jou liever niet tobben, al doe je dat uit liefde, het is een kwestie van tijd dan ben jij ook daar, laat oma tot die tijd je kracht zien. Maar....natpetat...ivm jouw vrees voor kwakzalvers kan je denken 'ja mooi verhaaltje maar ik heb zo nog geen bewijs' en misschien dat andere je zo'n soort bewijs wel kunnen geven...Mijn (doehetzelf)tip is deze: wees blij dat ze is verlost van die laatste moeilijke periode en pak haar foto, hou die met twee handen boven je hoofd en kijk ernaar, en praat tegen haar of je haar feliciteerd met haar nieuwe leven, huil gerust maar heb vertrouwen, zo kan een stroom van rust tussen jou en oma beginnen, tot je deze stroom leert onderscheiden/identificeren en begrijpt dat het zo goed is. Geduld.. Zeg aub wat je ervan vind, wie weet ben je teleurgesteld, wie weet heb ik je geinspireerd
|