»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Mediums / Contact met Overledenen / Wie wil mij helpen?
Ingezonden:  13 Mei 2013 15:53
Hallo,

Onlangs is dus mijn man overleden.
Hij hing nog heel erg aan het leven, en wist eigenlijk nog maar heel kort voor zijn dood dat ie zou komen te overlijden.
Hij was bang voor de dood, en maakte het dus niet bespreekbaar, voor mijzelf wilde ik hem dat dus dan ook maar liever besparen.

Hij is thuis gestorven, en ik was erbij, vond het vreselijk en heb nog geprobeerd hem te reanimeren (dit wilde hij...alle kansen).

Ook de hulpdiensten hebben vergeefs erg hun best gedaan.

Tja, en daar sta je dan, met 2 nog jonge kinderen.

Ik heb dus geen gaven, en ben erg sceptisch/nuchter ingesteld, maar sta wel open voor een andere wereld, ook altijd wel gedaan.

Heb mij er verder nooit zo in verdiept tot nu toe dan.

Nu wil ik eigenlijk gewoon heel graag weten hoe het met hem gaat, waar ie nu is.
Of hij geprobeert heeft contact met mij te leggen, en of ik hem wel voldoende met rust laat?

Dat laatste lijkt mij erg lastig, heb zijn urn thuis, en denk voortdurend aan hem, mis hem verschrikkelijk.
Een stuk van mij is weg, zo voelt dat, wij waren samen zo 1, met elkander verweven.

Verder voel ik mij schuldig, heb het gevoel dat ik misschien toch meer had kunnen doen?

Het is voor mij best moeilijk hierover dit bericht te schrijven.
Dus ik hoop dat iemand mij tips kan geven, want ik weet totaal niet hoe dit werkt (contact met je dierbaren).

Rose.
Ingezonden:  13 Mei 2013 19:34
Ik ben geen medium, kan je daar dus niet mee helpen, maar probeer eens tegen hem te praten. Gewoon hard op in je kamer, hij kan je horen. Of hij kan en zal antwoorden kan ik niet beloven, maar je kan hem altijd vragen om antwoord in je droom te geven. Het kan zijn dat hij het te moeilijk vind nu al te antwoorden, maar als hij er klaar voor is zal hij vast weer bij je zijn. Tenzij jij aangeeft dat liever niet te willen en dat hij bijvoorbeeld elders op je wacht.
Ingezonden:  13 Mei 2013 21:20
Hallo Psylor,

Bedankt voor de reactie.
Hardop praten tegen hem doe ik redelijk veel, ik wil zelf dus graag contact, maar weet dus niet hoe, en op wat voor een signalen ik moet letten.

Valt mij wel op dat ik de kleine dingetjes onbewust doe, die hij altijd deed, en ik juist overbodig vond.
Of dat ik tegen dingetjes aanloop die zichzelf oplossen.

Kunnen dat signalen zijn?

Ik zal hem idd. vragen om te antwoorden in mijn dromen, hopelijk reageerd ie dan.

Hartelijk dank!

Rose.
Ingezonden:  14 Mei 2013 06:58
Dat zou inderdaad goed kunnen Rose
Ingezonden:  14 Mei 2013 07:20
Hallo Psylor,

Ik heb een poging gedaan, maar kan mij dus niet goed herinneren wat ik gedroomd heb.
Volgens mij heb ik wel over hem gedroomd, maar het is dus erg vaag.
Zal wel liggen aan mijn slaapmedicatie?

Ik zal maar eens beter opletten op de kleine spontane dingetjes, welke ik iedere x op 'toevallig' afschuif.

Rose.
Ingezonden:  14 Mei 2013 12:10
Ah, ja, er wordt inderdaad vaak gezegd dat dromen moeilijker te onthouden zijn, of dat het moeilijker is lucide te dromen, als je medicatie gebruikt. Maar vraag het anders door andere signalen, door je bijvoorbeeld op een bepaald tijdstip wakker te laten worden. Dit tijdstip moet wel minimaal 15 minuten afwijken van de normale tijd die je opstaat. Anders is het volgens sommige niet echt betrouwbaar.
Ingezonden:  14 Mei 2013 13:08
Ow, oke dat kan ik dus ook proberen?
Sorry voor de misschien wat domme vragen, maar ik ben hier echt onwetend in, al probeer ik mij echt wel erin te verdiepen hoor.
Hopenlijk staat mijn slaapmedicatie mij ditmaal dan niet in de weg.

Wat ik overigens wel heb is dat er een 2 weken na het overlijden een gemiste oproep kwam op mijn mobiel, vanuit zijn telefoon.
Vanmorgen kreeg ik er 1 (tevens gemiste oproep) van 3 weken na het overlijden.

Nu heb ik wel eens dat ik mijn mobiel kwijt ben, en dat ik hem terugvind door met een andere telefoon te bellen, zo hoor ik waar het toestel zich bevind.

Dit komt echter maar zelden voor, en dan nog bel ik meestal met de huistelefoon.

Kan mij echt niet herinneren 2 x met een week ertussen zijn mobiel te hebben gebruikt hiervoor.
En dan nog zit er wel een hele tijd tussen.

Die van vanmorgen zou van 18 april zijn, vaag...maar dat kan aan mij liggen.

Afijn, ik ga jouw tip vanavond dus eens proberen.

Dank je wel hoor!

Rose.
Ingezonden:  15 Mei 2013 10:30
Nou, ik heb het geprobeert hoor!
Gevraagd of hij mij ergens rond 3.00 uur vanacht wakker zou willen maken.
Hij was geen man van op de minuut,dus waarom zou hij dat nu wel zijn.

Om 3.08 uur werd ik dus wakker!

Helemaal geweldig dus, al blijf ik natuurlijk met de vraag zitten over hoe het nu met hem gaat.
En of ik hem niet teveel hier houd?
Misschien wil hij dit helemaal niet?
Moeilijk hoor!

Verder had ik vanmorgen het idee tot 2 x toe een soort van opmerking te krijgen, terwijl ik bezig was met dingen.
Kan het zijn dat ik het mij inbeeld, of er gewoon teveel mee bezig ben?

Bedankt Psylor i.i.g., ik kan het enorm waarderen dat er mensen zijn die toch de moeite nemen om belangeloos anderen te helpen.

Zo vanzelfsprekend is dit helaas tegenwoordig niet meer.

Rose.
Ingezonden:  15 Mei 2013 12:10
Graag gedaan, nu dat gelukt is kan je dezelfde methode gebruiken om vragen te stellen. Gewoon door kleine dingen te laten gebeuren, als op een bepaalde tijd wakker worden.
Ingezonden:  15 Mei 2013 12:17
het spijt me voor je verlies!

toch ik wil ook mijn aandeel hierin voor je betekenen, als dat mogelijk is..
zoals psylor al zij, probeer hem terug te roepen in je dromen.
zonder dat je er bewust van bent, droom je elke nacht!
probeer eens op een ongewonen positie in slaap te vallen, (voorbeeld: lig jij altijd op je rechterzij als je slaapt, ga dan eens op je rechterzij, of op je buik liggen!) het klinkt misschien erg raar, maar zelfs de positie waarin jij slaapt, kan bepalen hoe jij droomt, en of je ze onthoudt!

ik hoop je hiermee voldoende te hebben geinformeerd!

Robert
Ingezonden:  23 Mei 2013 16:25
Hallo Psylor en Phen0minum,

Excuses voor de late reactie, ik nam even afstand, was op dat moment al met al wat te confronterend voor me (lang verhaal).

I.i.g. toch heel erg bedankt!

Ik heb op enkele 'deur'incidentjes verder nog weinig gemerkt, en heb het slapen even voor het slapen gelaten.

Ik had het idee/gevoel dat mijn man niet blij was van de veranderingen in het huis.
Daarna dacht ik weer dat het allemaal tussen mijn oortjes zat,en dat ik het mij gewoon inbeelde, erg verwarrend allemaal dus.

Ben erg blij met jullie hulp, heb er steun aan.

Rose.
Ingezonden:  23 Mei 2013 19:31
Lieve Rose,

Doordat hij bang was voor de dood en jij hem het verdriet wilde besparen door er niet over te praten ben jij nu met vragen blijven zitten.

Je vaagt je af of je alles hebt gedaan wat je kon doen maar als ik je verhaal lees kan ik alleen maar constateren dat je gewoon zijn laatste wens hebt ingewilligd.

Hij is je daar dankbaar voor in ieder geval.

Je probeert krampachtig in contact te komen met hem terwijl  hij maar een gedachte is verwijdert van je.

De toevalligheden zijn kleine hintjes om je te laten weten dat hij er nog steeds is.

Als ik aan hem denk krijg ik het benauwd op mijn borst, iets met zijn aorta kan dat kloppen?

Hij is nu aan het zoeken want je hebt wat spullen verplaatst in huis een stoel staat niet meer op zijn plaats als ik me niet vergis.

Hij is niet boos maar gewoon zijn huis kwijt.

Je hebt over hem gedroomd en hij zag er wat vaag uit dat komt omdat hij aan het herstellen is van zijn ziekte.

Je zal hem weer zien in je droom en daarin zal hij er gezond en gelukkig uitzien om je te laten weten dat het goe dmet hem gaat.

Verder krijg ik iets te zien in de trant van een knuffelbeest dat bij hem is? En een tekening. MIsschien iets van de kinderen?

Hopelijk kan je er wat mee.

Heel veel sterkte en neem niet teveel slaappillen

gr
Rolleke
Ingezonden:  23 Mei 2013 20:02
Hallo Rolleke,

Ik ben erg blij met deze reactie!
Dat benauwde gevoel op jouw borst is dan wel niet zijn aorta, maar komt akelig dichbij.
Mijn man had door een zeer zeldzame complicatie van zijn ziekte ernstig hartfalen gekregen (zijn aorta zat overigens wel voor de helft dichtgeslipt).

Het feit wil dat de artsen dit niet zagen, en ik uiteindelijk letterlijk tegen de cardioloog heb gezegd dat ik hem zo niet mee terug naar huis zou nemen, omdat ik er geen goed gevoel over had.
Dus dat ze hem eens goed na moesten kijken.

De cardioloog had nm. de volgende afspraak willen plannen.

Hij heeft toen toch maar een hartecho geregeld op de 1e hulp,en een scan, waarna de diagnose pijnlijk duidelijk werd.

Dit was op een vrijdag.

Mijn man werd toen direct opgenomen, en kwam op de hartbewaking, zaterdagnacht kreeg ik reeds telefoon dat ik maar beter langs kon komen om afscheid te nemen.

Gelukkig heeft ie zich daar dan nog doorheen gebokst, maar daarna heeft ie slechts enkele weken nog geleefd, en dit was geen pretje voor hem.

Hij lag thuis aan de zuurstof, bang en in de war.

Ik heb idd. enkele spullen verplaatst, en de stoel in kwestie heb ik toegevoegd (schommelstoel), dus niet weggehaald.

Het knuffelbeest is zijn favoriete hondje waar ie echt stapeldol op was (of bedoel je een overleden dier?), de tekening is er 1 van mij.
Kan er maar 1 zijn.

Mijn kinderen zijn autisten en hebben niets met tekenen.

Wat is nu wijsheid??
Voorlopig maar verder niets veranderen?
Hoe kan ik hem het best tegemoedkomen?

Als ik iets in huis verander doet de voordeur dus lastig,.... is dit een vorm van protest?

Sorry voor de vele vragen, maar dit is allemaal zo nieuw voor mij.

Hartelijk bedankt, je hebt geen idee wat dit voor mij betekend!

Rose.

P.s. Ik zal er niet teveel nemen.
Ingezonden:  24 Mei 2013 10:27
Hallo Rose,

Vragen staat vrij hoor ga gerust je gang

Eerst even over de voordeur want dat komt direct binnen om het zo maar te zeggen, daarmee geeft hij aan dat de kinderen bang zijn dat je weg gaat.

Ook al zijn je kindjes autistisch (wat een zware taak heb jij zeg) dat wil niet zeggen dat ze je niet begrijpen.

De oudste is wat van slag want die mist iets maar kan niet goed onder woorden brengen wat, alhoewel het natuurijk duidelijk is dat het zijn vader is.

Grappig dat je over die schommelstoel begint want die heb je gekocht omdat het schommelen erin je tot rust brengt (althans dat zegt hij)

Veranderingen in je huis zijn voor hem vreemd maar voor jou en je kinderen goed want het geeft aan dat je ondanks alles doorgaat en niet opgeeft hoe groot het verdriet ook is.

Die knuffel is inderdaad een knuffel hoor, ik kon niet goed zien dat het een hond was maar ik zag wel duidelijk een knuffel naast hem.

Wat heb je getekend?  iets met engelen en lucht?

Wat het ook is hij is blij met de tekening want dat is hoe jij je gevoelens uit.

Je zal met de tijd nog wel meer gaan tekenen.

Het is erg naar dat de diagnose verkeerd is gesteld maar je hebt goed naar je gevoel geluisterd toen je erop stond dat hij moest worden onderzocht.

Je man geeft aan dat juist die handeling jou duidelijk moet maken dat jij er alles aan gedaan hebt, je hebt niet gefaald.

Hij had natuurlijk langer willen blijven want de verwardheid en angst was niet zozeer om dood te gaan maar meer omdat hij zich zorgen maakte hoe jij nu verder moest met de kinderen zonder hem.

Heb je een keer gedroomd dat hij je hand vast hield? Als dat zo is dan gaf hij daarmee aan je bent niet alleen ik blijf bij je. Als dat nog niet gebeurd is dan komt dat nog wel.

Praat over hem ook met de kinderen, zij zullen een groot deel van je verdriet weg kunnen nemen zegt hij.

Wees niet altijd sterk, je mag ook huilen en je kinderen mogen dat ook zien, het brengt jullie nog dichter bij elkaar.

Als laatste wil hij nog dat ik tegen je zeg dat hij goed is opgevangen toen hij overleed, de dood waar hij zo bang voor was had te maken met het feit dat hij niet wist wat er daarna kwam maar hij heeft zijn familie weer terug gevonden.

Nogmaals sterkte en als je vragen hebt gewoon vragen, zolang hij antwoord wil geven zal ik doorgeven wat ik doorkrijg.
Ingezonden:  28 Mei 2013 18:31
Hallo Rolleke,

Wederom hartelijk dank!
De hele week toch weer mijn kop in het zand gestoken en veel uitstelgedrag.

Een medewerkster van een Callcenter schudde mij min of meer wakker, door mij iets voor te gaan liegen om me af te kunnen schuiven.
normaal laat ik dat niet op mij zitten vind het zelfs beledigend, en dat laat ik dan ook op een nette maar duidelijke manier merken.

Ditmaal niets...liet het maar over me heen komen.
En dit zette me aan het denken!

In eerste instantie wilde ik terugbellen, maar anderzijds was ik haar dankbaar dus dit niet gedaan.

Heb mijn papierkraam gedaan, mijn mail gecheckt, mijn dingetjes geregeld, dus iets negatiefs omgezet naar iets positiefs.

Vanmorgen zo een beetje aan het rondneuzen op mp, en zag een advertentie van een pupje, stond er nog maar net op.

normaal ben ik niet zo impulsief, maar ik moest en zou dit hondje hebben, en binnen het uur had ik haar hier thuis.

Toen ik het paspoortje inlas kwam ik al lezend bij haar geboortedatum.
Ze is dus geboren op de sterfdag van mijn man.

Ik weet dus nog steeds niet Rolleke of het om het ene hondje gaat, het beertje (uit een bloemstuk naast de kist) wat mijn zoontje van de crematie meegenomen heeft of misschien dit hondje?

Hij wist hoe gek ik was van dit ras, hij vond ze zelf ook geweldig.

Met de deur en de kinderen had je overigens gelijk, mn. de jongste is nu bang dat ik doodga, dit heeft ie mij niet verteld maar iemand anders.

De deur deed enkel gisteren maar weer raar, van het buiten naar binnen overigens, toen nam ik iets mee naar huis waar mijn man het niet zo op had.
O,ja en zo af en toe rammeld ie even, heel kort, altijd s'morgens.

Dus toch een vorm van protest?

Dromen kan ik mij bijna nooit herinneren helaas, soms vaag of enkele flarden, ik merk meestal wel aan mijn gemoed of ik verkeerd gedroomd heb of juist niet.

Ik hoop van harte dat mijn man jouw nog benaderd, het geeft mij het juiste duwtje.

Nogmaals hartelijk dank!

Groetjes Rose.
Ingezonden:  29 Mei 2013 19:08
Hallo Rose

Ik moet gewoon lachen om je bericht (niet slecht bedoelt hoor) maar je hebt het geintje dat je geflikt werd door de medewerkster over je heen laten komen dus je bent eindelijk aan het toegeven dat niet de hele wereld op je schouders rust en daarnaast ben je aan het accepteren dat het leven af en toe gewoon klote is (neem me mijn woordkeuze maar niet kwalijk).

Helaas zit het leven vol ups en downs en zul je moeten leren omgaan met allebei.

Grappig genoeg kies je daarna impulsief voor dit schattige hondje.

Ik kan niet exact zien wat voor ras het is maar je man stuurt iets door met grote oren en voeten. Is het hondje een beetje zo'n schattige sukkel om te zien?

Nogmaals niet verkeerd bedoelt maar zo komt het door.

Een beetje zo'n hondje dat tegen een deur aan kan lopen omdat hij het glas niet ziet zitten?

In ieder geval is hij bij jullie gekomen met een reden.

Ik zeg altijd maar toeval bestaat niet en het feit dat hij geboren is op de sterfdag van je man is geen toeval.

Je man heeft gewoon een weg terug gevonden om toch bij jullie te kunnen zijn.

Tja en als je dan vervolgens iets thuis brengt waarvan je weet dat je dat niet zou hebben gedaan als hij er nog was geweest zeg ik alleen maar.... moet je nog meer bevestiging hebben dat hij zich nog steeds met jullie bemoeit.

En daar komt dan toch even die kopppigheid opzetten want je bent wel een persoon van "als ik iets echt wil zal het er komen ook"

Maak je niet druk om je jongste, die gaat een speciale band krijgen met de hond en daardoor over zijn angst om jou kwijt te raken heen komen.

Hij slaapt wat slechter de laatste tijd klopt dat?

Jullie nieuwe hondje zal straks bij hem op de slaapkamer gaan liggen om hem te laten weten dat hij over hem waakt en dat gaat je zoon weer rust geven.

Neem iedere dag zoals die komt dan breekt het lijntje niet.

Ik moet je als laatste een paarse bloem schenken. Ik weet niet of die kleur een speciale betekenis voor je heeft maar in deze knotsgekke wereld van contact met dierbaren staat die kleur in mijn beleving voor contact met je eigen intuitie.

Paars is de kleur (of eigenlijk violet) van je bovenste energieveld (ik weet niet of je wel eens van chakra's gehoord hebt) en zorgt ervoor dat het contact met boven (laten we het voor het gemak maar even de hemel noemen vanwege het gebrek aan een betere naam want ik ben niet gelovig nl).

Geloof in jezelf, wat je ziet, hoort, voelt, ruikt en beleefd is waar. Twijfel niet aan jezelf en hij wil dat ik tegen je zeg "hou eens op met vragen te stellen waar je het antwoord al op weet"

Hij zegt het overigens met een brede grijns want het is wel een grappige vent hoor

Ik wordt behoorlijk vrolijk van hem.

Tot zover een dikke knuffel van mij aan jullie en veel plezier met jullie nieuwe aanwinst

groetjes
Rolleke