Zo lang al stil...

Paranormaal Forum / Paranormaal Algemeen / Gezellig Kletsen / Zo lang al stil...

Ingezonden: 04 Dec 2013 17:18
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 270
Het is al zo lang stil in huis, geen entiteiten of dergelijke. Normaal gesproken komen er gemiddeld 2 per maand het huis binnen, of zelfs meer. In totaal echt best veel. Nu is de laatste keer dat er eentje was al 7 maanden geleden! Is er iets veranderd in huis? Trek ik ze minder aan ofzo? Niet dat ik het erg vind, integendeel, maar het is wel opmerkelijk. Iemand een verklaring?

Ingezonden: 04 Dec 2013 22:55
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 41
Mis je ze? Misschien is deze rust periode wel even goed voor jou zelf want ik heb het idee dat het tijd is dat je zelf even wat puntjes op de I moet zetten en juist deze rust even nodig hebt om alles op een rijtje te kunnen zetten. Mogelijk zit ik er naast maar dat is het eerst wat er bij me op komt als ik dit lees. groetjes Rolleke

Ingezonden: 05 Dec 2013 07:53
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 1657
Of je hebt jezelf een keer iets te goed afgesloten (al dan niet onbewust) en moet jij jezelf er weer voor open zetten. Heb ik wel eens gezien.

Ingezonden: 05 Dec 2013 11:40
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 270
Rolleke: nee, ik mis ze niet! Haha, maar je hebt gelijk, ik moet zoals jij al zei inderdaad alles even op een rijtje zetten. En het lukt niet echt. Psylor: ik voel andere dingen nog net zo goed aan. En anders had ook mijn moeder nog wel wat gemerkt maar het enige wat zij merkt is dat het rustiger is geworden. Of bedoel je iets anders? Ik kan mezelf trouwens niet eens zo goed afsluiten.

Ingezonden: 05 Dec 2013 22:26
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 41
Shadowslayer, je hoeft blijkbaar zelf niet goed te zijn om je af te sluiten maar men heeft er voor gezorgd dat je even met rust gelaten wordt. Als je aandacht naar een bepaald punt moet en je bent continu bezig met het redden van je omgeving wordt er van bovenaf simpelweg ingegrepen. Iedereen heeft zijn/haar lessen te leren in dit leven en net doen alsof iets niet bestat door het simpelweg te negeren is zeker niet de oplossing. Een envelop waarvan je weet dat er een rekening in zit die je moet betalen en waar je mogelijk nu even niet voldoende geld voor hebt blijft een rekening die je moet betalen ook als je de envelop niet openmaakt. Neem je tijd en je rust want dat heb je nu even nodig blijkbaar. OP die manier is er ruimte voor andere dingen op je pad. Ik weet al jaren dat ik graag iets onderneem met kinderen en toch ben ik me er nooit in gaan verdiepen totdat ik vanuit het niets geattendeerd werd op een cursus kindercoach. Nu ik daaraan ben begonnen vallen heel vele stukjes op zijn plaats en hoewel ik nog niet weet wat hiervan de bedoeling is en wat ik er uiteindelijk mee ga doen heb ik inmiddels wel geleerd dat ik me er maar gewoon eens aan over moet geven en de dingen moet laten gebeuren zoals ze bedoelt zijn i.p.v. de hele wereld te willen redden door altijd klaar te staan voor anderen. Ik heb leren nee zeggen op de juiste momenten en om onderscheid te maken tussen wat echt nodig is en niet. Dat kost je een hoop zg vrienden maar daardoor ben ik me wel heel bewust geworden dat de echte vrienden zijn blijven hangen, en ben ik me vooral bewust gaan worden en me af gaan keren van de zg 'uitzuigers' die ik blijkbaar de afgelopen jaren meer dan goed voor me was ben gaan verzamelen om me heen. Voorheen kon ik me dagen ongelukkig voelen als iemand op mijn goede wil teerde door te zeggen "ik heb je nodig, ik ben zo alleen en ik weet het even niet meer" terwijl ik nu voor het eerst in jaren ben gaan inzien dat deze mensen zonder mijn bemoeienis ook gewoon doorgaan met hun leven en er niet meer of minder gelukkig van worden. Ik heb geleerd dat ik niet iedereen kan helpen en dat sommigen zelfs niet eens op mijn hulp zaten te wachten maar gewoon ook tevreden waren met af en toe gewoon een gezellig babbeltje. Zo zie je je bent nooit te oud om te leren en doordaor is mijn aandacht verschoven en heb ik meer nieuwe dingen ontdekt en ben ik ineens ook gevoelig geworden voor leugens. Iedereen verteld wel eens een leugentje om bestwil maar de echte leugens ga ik steeds beter herkennen en daar kan ik me nu dus ook vanaf keren. Ik kan je zeggen het geeft een enorme vrijheid om niet constant bezig te zijn met het verbeteren van de wereld. Nu is jouw tijd ook gekomen om even terug te komen bij jezelf en jezelf misschien eens de vraag te stellen, wat wil ik, waar gaat dit heen en wordt ik er beter van. Het zal een achtbaan van emotie sworden dat kan ik je garanderen maar uiteindelijk houd je datgene over dat goed voor je is en waar je mee verder kunt. Succes Rolleke

Ingezonden: 06 Dec 2013 16:08
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 270
Ten eerste, bedankt voor je antwoord. Ik snap wat je bedoelt. En ja, ik heb die rust nodig. Moet ik verder zelf nog iets doen? Of komt alles vanzelf wel zoals het komen moet?

Ingezonden: 06 Dec 2013 21:47
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 41
Ik denk dat wat er moet komen zichzelf wel aanbiedt. Ik denk dat het probleem meer zit in het weer leren luisteren naar jezelf. Als jij blijkbaar jezelf die rust niet gunt die je duidelijk nodig hebt om wat zaken op een rijtje te zetten dan wordt je daar simpleweg een handje bij geholpen. Net zo goed als wanneer het tijd is dat je wel MOET luisteren je ook heel duidelijk zal worden gemaakt dat het moment is aangebroken. Denk goed na over wat je wilt en wat je zoekt want ik krijg sterk de indruk dat daar je knelpunt zit. Doordat je met zoveel dingen tegelijk bezig bent geweest ben je een beetje het overzicht kwijt geraakt en is het nu tijd om de dingen af te maken zodat je rust creeert ook in je hoofd. Jij mag nu even alleen aan jezelf denken zonder je druk te hoeven maken over wat anderen ervan vinden. Klinkt dat zinnig? Ik geef tenslotte ook maar door wat er gezegd wordt gr Rolleke

Ingezonden: 10 Dec 2013 16:58
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 270
Wat jij allemaal zegt klopt helemaal hoor. Ik snap alleen totaal niet wat ik ermee moet. Klinkt misschien raar, weet ik veel, maar ik zit in dat knelpunt waar ik niet weet wat ik moet doen. Met mijn leven niet, maar ook heel letterlijk in het heden niet.

Pagina's: 1