»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Paranormaal Algemeen / Voorstellen / Nieuw en vol vragen
Ingezonden:  15 Dec 2013 11:53
Hallo beste mensen,

Ik zal me even voorstellen.. Mijn naam is romana
En ben 26 jaar.. We hebben 1 zoontje van 4 jaar
En ben nu 36 weken zwanger van ons 2de zoontje..
Mijn vriend Daan (10-11-1981) is op 27-11-2013
Plotseling overleden.. Waarom?? Waarom nu?? Waarom hij??
2 weken voor zijn overlijden was hij zo anders..
Alsof hij taken wou afronden.. Het schijnt dat het nu nog
Te vroeg is om met hem te kunnen communiceren?
Maar is er misschien iemand.. Al is het maar een klein ding die mij
Iets kan vertellen mij iets duidelijk kan maken?
Hij was nog maar 32 jaar..
Wanneer is het wel tijd om goed te communiceren?
En misschien heel stom vanaf zijn overlijden is er steeds
Een 4 naar boven gekomen, zou iemand mij hier iets over kunnen zeggen?

Lieve groet romana
Ingezonden:  15 Dec 2013 12:40
Hoi Romana

Mijn ervaring is dat men direct na het overlijden ongeveer max 3 dagen contact kan leggen, of liever gezegd, andersom de overleden met jouw.

Daarna duurt het meestal 2 jaar voor de overledene
weer kontakt kan leggen.
Maar.. vaak worden ""berichten"" wel doorgegeven door zijn naaste begeleiders daar "' boven"'.

(die 4 is eventueel de geboorte dag van je zoontje.?)

Wat ik wel doorkrijg is, dat ie in een mooie opgeknapte ouderwetse bus 50 er jaren zit en langs bloemvelden rijdt.

Zegd jouw dat iets (denk ook cryptisch/a la hints)

Groetjes
Joppo
Ingezonden:  15 Dec 2013 12:49
Die 4 is tot nu toe.. Nog geen geboorte dag van ons zoontje..
Misschien bij de 2de?

Enkel wat mij. Iets kan relativeren zijn de dorpsfeesten! Maar dot was enkel ruim voor mijn tijd.. En anders blijft dat een ?

Die 4 waar ik het over had.. Dat die zo vaak naar boven is gekomen tot nu toe heb ik dit kunnen bedenken... Dag van overlijden zou hij kwart over 2 opgehaald worden.. Is dit om 4 uur geworden, volgende dag, dag van oductie werd hij om 4 uur geholpen.
Het kamertje waar hij lag was ook 4. En op 4 dec is de dag van crematie geweest. Ons zoontje is 4.. En wij kennen elkaar in april (maand 4)
Enkel waar die 4 zo vaak om hoog komt is toeval geen toeval meer en moet er iets achter zitten???!?!!?
Dank je wel voor je reactie!
Ingezonden:  15 Dec 2013 13:41
Wat mijn ervaring ook is is dat jij misschien zo graag wil dat je de boel blokkeert.
Je wil het forceren.
Dit doe je onbewust.
Ik zie dit vaker gebeuren.
Je wil zo graag contact hebben dat je vergeet te luisteren of te voelen.

Probeer dus geduld te hebben.
Hij is zeker wel bij je.
Begrijp ik het goed dat hij de vader is van je kinderen?

Dat hij leek bezig te zijn met dingen afronden dat klopt wel dat dit kan hoor.
De ziel weet vaak al dat het overlijden staat te gebeuren alleen is de persoon het niet bewust.
Daardoor kan de persoon gedrag gaan vertonen wat op afronden lijkt ,maar de persoon dit niet bewust is.
Ingezonden:  15 Dec 2013 13:53
Hallo Ariël,

Ja dat klopt hij is de vader van onze kinderen.. Helaas mocht de 2de van hem nooit enige kennis van mee krijgen.. En onze oudste ook maar beperkt..

Wel heeft hij altijd gezegd dat hij nooit de 30 zou halen.. Nou was hij net 32 dus misschien toch een beetje uitgesteld?

Tis zo plotseling.. En de eerste paar dagen werd ik geleefd.. En hield mezelf bezig met de raarste en stompzinnige dingen om mezelf bezig te houden.. Naarmate de dagen verder tikken des ter minder er over blijft om te doen, des ter meer het besef door dringt..
Wel denk ik de week van overlijden tot crematie 2 tekens te hebben ontvangen... En zijn luchtje heel erg rook..

Ik zoek idd wel erg teveel de kleinste dingen ben ik naar opzoek.. En misschien idd teveel en aan de andere kant ben ik ook weer te nuchter.. Gelukkig is hij er wel in mijn dromen, maar helaas kan ik mij hier vaak niets van herinneren wat er in de dromen af heeft gespeeld.. Maar dat geeft niet.. Het idee dat ik hem überhaupt kan zien geeft al een tevreden gevoel!!
Ingezonden:  15 Dec 2013 16:46
Jeetje inderdaad heftig.
Kan me indenken dat je zo probeerd dingen te zoeken om te doen.
Ik hoop dat je rust krijgt erin ,zodat je je kan openstellen voor zijn aanwezigheid.
Hij zal dat toch niet helemaal weg zijn.
En misschien kan je 2e kind hem wel zien.
Dat hij/zij de gave heeft.

Het us nog zo kort geleden dat hij is overleden dus geef het de tijd.
Dikke knuffel van mij..
Ingezonden:  15 Dec 2013 16:54
Oh hij kan inderdaad zijn overlijden "uitgesteld" hebben.
Het schijnt dat je meerdere malen in je leve (3x geloof ik) voor de keuze wordt gesteld of je wil overgaan.
Dus kan het zijn dat hij de keer ervoor niet gewild heeft.
De 3e keer is geen keuze meer.
Dus hij heeft het uit kunnen stellen.
Ingezonden:  15 Dec 2013 17:00
Ik weet t gewoon niet meer..
Geloof wel dat je het aan voelt komen.. Maar helaas als nabestaande kom
En denk je daar pas na die tijd over..
Wat als ik het laatste half uurtje niet in slaap gevallen ben..  Had ik nog iets kunnen betekenen..
Had hij maar iets gezegd..
Wat als ik het toen al merkte tijdens het snurken..
Wat als..

Hoe nu verder..?!????
Probeer me sterk te houden voor de kinderen..
Maar als ik alleen ben.. Dan zijn de momenten van besef steeds daar aanwezen..
Sorry..
Ingezonden:  15 Dec 2013 17:01
Aanwezig...
Ingezonden:  15 Dec 2013 17:11
Schuldgevoel is totaal niet nodig.
Ik weet het ik kan makkelijk praten van deze kant.
Alleen als  het gebeurd gebeurd het.
Waarschijnlijk had je niks kunnen doen.
Misschien moest je wel in slapen vallen juist omdat je anders zijn overlijden zou meemaken en het je nog meer verdriet zal geven.
Zoals je al schreef:hij zei altijd al niet oud te worden.
Niet ouder dan 30 dus jullie hebben nog 2 mooie extra jaren gehad.
En je hoeft je niet te verontschuldigen dat je het er moeilijk mee hebt hoor.
Jeej het is nog maar zo kort gelden en al was het 10 jaar geleden:jij bepaald hoe lang jij er verdriet om blijft houden.Niemand anders.
Mijn tante was na 8 jaar nog verdrietig om de dood van haar vriendin(levenspartner) en toen kreeg ze de opmerking dat het nou weleens klaar moest zijn.
Die persoon kreeg het van mij te horen(was mijn moeder)
Die tante heeft tot nog toe geen nieuwe vriendin gevonden misschien wil ze die ook niet.
Ik vraag er niet naar.
Ik zie het van zelf wel.

Bij jou is het zo kort gelden.
Ik kan me indenken dat je je sterk wil houden voor je kind ,maar ga lekker even huilen als je alleen bent.
Dat is een emotie die moet eruit anders gaat het op langere termijn problemen geven.
En dan heb je je tweede erbij en die hebben een depresieve moeder.
Dus gewoon lekker je emoties eruit gooien dan.
En je zal merken dat je vanzelf je vriend weer gaat zien.
Ingezonden:  15 Dec 2013 17:19
Ik weet ook wel dat ik dat absoluut niet moet doen.. Maar blijft onbewust noch bewust rondspoken..

Zou hij ondanks hij niet lichamelijk nog deel uit kan maken hier bij ons..
Er toch altijd zijn? 
Heeft hij zijn rust? Tevreden..?
Ingezonden:  15 Dec 2013 19:55
Iedereen(wat je ook gedaan hebt hier op aarde) gaat richting hemel.
De enigen die niet gaan zijn degenen die bang zijn voor het oordeel en gaan daarom ertussenin leven.
Jou vriend was zich al aan het voorbereiden dus hij zit zeker wel in de hemel.
daar is het goed.
Daar overzie je alles beter en daardoor heb je rust.
Je hoeft niet te twijfelen of hij het nu goed heeft.
Dat heeft hij.
Hij zal altijd bij je zijn echt waar.
Hoe vaak ik mensen zie die verdrietig zijn om hun overgegane dierbare en dan staat die persoon gewoon achter ze.
Zolang jij hem nodig hebt zal hij bij je zijn.
Om je te troosten en te steunen.
En als je trouwens gaat slapen en je zegt dat je morgen je droom met hem wilt herinneren dan is de kans vrij reeel dat je het ook gaat herinneren.

Je vriend heeft het goed daar.
De verhalen van oordeel en pijniging etc zijn allemaal bedacht door machtshebbers en de kerken om de mensen in het gareeel te houden.
In het echt gebeurd dit niet.
Je vriend rust nu uit van zijn leven hier en is bij jou en je kinderen.
En als je zover bent zul je hem vanzelf gaan waarnemen.