»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Ingezonden:  23 Jan 2014 22:53
hoi iedereen

je kent kinderen en hun fantasiekes wel ?
mijn dochtertje is sinds heel klein steeds bezig over maanpaarden en maanpaardenland. ( maanpaarden zijn volgens haar vliegende paarden op de maan ) ze vertelt er in geuren en kleuren over. grappig vind ik het omdat ze ook bij volle maan was geboren .
nu is ze ondertussen al 6 en was ze op school verdrietig omdat ze werd uitgelachen met haar maanpaarden verhaal. ze vertelde dat ze zeiden dat dit niet bestaat en dat dit alleen voor kleuters is . zelf twijfelt ze er geen moment aan dat dit bestaat. wat moet ik nu als mama doen , zeggen dat het niet bestaat en haar hartje breken ? of niets zeggen en haar laten uitlachen ? gelukkig heeft mijn dochtertje wel een sterk karakter en laat ze niet over zich heen lopen .
Ingezonden:  24 Jan 2014 16:25
lieve summa,laat jou kind heerlijk genieten van haar dromen,en wat zij kan  zien,wij weten toch dat kinderen zeer sensitief zijn,hoe moet of kan zij nu ons uitleggen wat zij beleeft enof ziet???Wanneer wij kunnen bewijzen dat zij echt niets ziet,dan mogen wij pas oordelen,,,Wij weten toch ook wat volwassen mensen doen,als ze iets niet begrijpen,,,gaan ze lachen,om hun onwetendheid te verbergen,doen kinderen ook.En vergeet nooit al vertellen tienduizend mensen de zelfde leugen,wordt het echt geen waarheid.Begrijpt jij mij?Laat dat heerlijke kind genieten van wat zij ziet,dat is geen onzin.Ik kan ook sommige ouders ook niet begrijpen als hun kind een ander kind ziet,zelf er mee speelt,om dan te zeggen op harde toon GA SLAPEN er is hier niets,,,,in plaats dat ze zeggen ,zegt tegen jou vriendje dat jij nu moet gaan slapen en hij of zij  naar huis moet...(wij kunnen niet zien wat zij zien)...dat is juist het heerlijke wat zij beleven en ook werkelijk er is....de vader wordt boos de moeder ook,en roepen, nu ga je slapen,of anders,,,,,,weg heerlijk kind,weg vertrouwen in de ouders,weg jeugd dromen....dat is dan het resultaat van het niet begrijpen.,,,,,,ik hoop dat ik jou daar mee geholpen heb,,,met grt van antota met veel zon op jou pad
Ingezonden:  24 Jan 2014 23:32
hoi antota

bedankt voor je antwoord , je hebt zeker gelijk hierin maar zelf vind ik het jammer dat onze maatschappij hier heel anders in is.
zo kan ik je vertellen dat in de kleuterklas ik naar de juf moest komen wegens mijn dochter haar gedrag.
wat deed ze : de juf zei en nu gaan jullie allemaal een voertuig tekenen , een auto of een fiets kies maar
nu tekende mijn dochtertje een maanpaard
de juf ging naar haar toe en zei fout fout ze pakte de tekening af en gaf haar een nieuw blanco blad , wederom tekende ze een maanpaard
toen de juf dit vertelde knikte ik maar wat maar eigenlijk gaf ik mijn dochter gelijk .
ik bedoel ik vond het niet erg dat ze dit deed .
en zo kan ik nog wel dingen opnoemen
ik vind dat ze op school teveel van een kind verwachten zonder te kijken naar de eigenheid van het kind.
maar goed van je reactie nu heb ik hierdoor bevestiging dat we het juiste doen qua opvoeding.
Ingezonden:  24 Jan 2014 23:37
Vrije school niets voor jullie?
Ingezonden:  25 Jan 2014 23:59
hoi saran ik wel zo eens gekeken voor zo een school maar omdat mijn dochtertje echt supergraag naar school gaat kan ik deze stap moeilijk nemen. t botst als ouder weleens tussen juffen maar hier laat ik mijn dochtertje buiten. ik probeer momenteel zolang mogelijk te negeren wat er wordt gezegd op de vele oudercontacten zodat zij haar enthousiasme kan bewaren ( ze stellen vb voor om mijn kind grondig te laten onderzoeken ) terwijl ik vind dat ze perfect normaal is . het enigste wat ik doe is ze naar de logopedist sturen 2x per week.
Ingezonden:  26 Feb 2014 10:24
Beste Antota,

Jij schrijft dat we pas mogen oordelen wanneer we kunnen bewijzen dat men iets niet ziet. Dit is echter niet wetenschappelijk verantwoord en al helemaal geen correcte methode. Het is namelijk onmogelijk te bewijzen dat iets er niet is, hoe kan men immers aantonen dat op de plaats waar jij iets denkt waar te nemen, niets te zien is?
De beste methode is aantonen dat iets er wel is, aangezien dit wel mogelijk is.

Je spreekt ook kort over hoe volwassenen hun onwetendheid verbergen door erom te lachen. Deze zijdelingse opmerking voegt niets toe aan je verhaal.

Ook meld je dat 'wanneer duizend mensen dezelfde leugen vertellen, het nog geen waarheid wordt'. En ook dit voegt niets toe aan je bericht en helpt Summa hier niet met het probleem waar zij mee zit.

Daarnaast wil ik er op duiden dat jouw verhaal over het slapen gaan totaal niets toevoegt aan de rest van je bericht. Er valt geen touw aan vast te knopen en je bedoelingen met deze passage blijven onduidelijk.

Mijn ouders hebben vaak, wanneer ik vervelend was en mijn bed niet in wilde of inging, tegen mij geroepen 'ga slapen'. Nu hebben zij daar absoluut mijn jeugd niet mee verpest, neen, en ik heb door deze opvoedende uitroep van hen ook niet mijn vertrouwen in hen verloren.
Kortom: het is een invalide aanname die jij hier doet.

En nog even over het 'niet begrijpen'. Er valt niet meer te begrijpen dan dat het kind speelt met de gedachten. Kinderen hebben een sterke verbeelding en vaak gekke fantasieën. Dat dit kind over 'maanpaarden' brabbelt, is slechts een speling met de gedachten en het zal vanzelf, als ze ouder wordt, voorbij gaan. Het is vooral de bedoeling dat je het haar niet gaat aanpraten dat 'maanpaarden' bestaan, maar je moet haar fantasie ook niet aan barrels slaan.

Houdt de gedachten scherp en fris, blijf nuchter en zink niet weg in zweverige verhalen.

Groeten,
Wetenschap
Ingezonden:  26 Feb 2014 11:34
Wetenschap, ik begrijp je. toch is ook hier van belang dat als je niet elkaars mening deelt dit toch kan respecteren.

Antota is ook van een andere generatie dan jij, en is ook anders opgegroeid als jij.

TOch las ik gisteren een stukje wat zowel op Antota als jou slaat. ((Thom McShane)
"zodra er een eind aan praten komt en de vreugde losbarst, wanneer de energie die bij het licht hoort, wordt bevrijdt uit haar samentrekking in het spraakcentrum, springt het fysieke hart op in de borstkas alsof het van vreugde wil dansen. de dans gaat door het hele lichaam en straalt uit het hart, de handen en voeten. Dit is met het verstand niet te bevatten en geen enkele wetenschapper zal het ooit in zijn laboratorium ontdekken"

Er zijn dingen die gewoonweg niet tastbaar/meetbaar  zijn voor de wetenschappers, maar die er wel degelijk zijn.

Door te zeggen dat het niet bestaat/kan sluit je jezelf af voor de wonderen van de wereld en die er om ons heen bestaan. Door open te staan zie je de wereld in zijn pracht.
Ingezonden:  26 Feb 2014 19:52
Ik respecteer andermans mening, maar onduidelijke verhalen, daar hebben we helaas niet veel aan.
Wat Antota's en mijn generatie (hoe zou u hier nu iets over kunnen weten, wij kennen elkaar niet persoonlijk) ermee te maken heeft, mis ik even.
U kunt overigens ook niet zeggen dat ik en Antota verschillen zijn opgegroeid, daar u mijn achtergrond niet kent. (Ik weet niet hoe het zit met uw relatie tot Antota, maar dat zijn mijn zaken niet.)

Onderstaande passage is mijn interpretatie (met tussen haakjes verduidelijkingen en uitleg) van het in uw bericht opgenomen citaat van Thom McShane.
Zodra wij stoppen met spreken en gezellig gaan doen (de vreugde losbarst), als de positieve (die bij het licht hoort) energie wordt uitgesproken (als er positieve dingen worden gezegd; men is in staat dingen te zeggen door een 'samentrekking', ofwel een signaal in het spraakcentrum, het deel in de menselijke hersenen die verantwoordelijk is voor de spraak), gaat het hart sneller kloppen (springt het hart op in de borstkas).
De op een na laatste zin in dit citaat slaat op het feit dat het lichaam door de ontstane vreugde letterlijk warmte uitstraalt.
Deze verschijnselen zijn zeer zeker wel met het verstand te bevatten. Hoe kan deze schrijver anders notie maken van hetgeen beschreven? Hoe ben ik, of hoe bent u, anders in staat deze zin te interpreteren?
Daarnaast zijn deze verschijnselen zeer zeker meetbaar en zijn hun aanwezigheid dus op een wetenschappelijke manier te verifiëren.

Het is zeer zeker waar dat door domweg, en let op, ik zeg domweg, te zeggen dat iets niet bestaat, veel moois wordt weggegooid. Maar domweg te zeggen dat dingen wel bestaan, is pure nonsens. Op die manier kunnen we elke fabel, elke mythe, elke legende, elk verhaaltje dus eigenlijk, voor waar aannemen. Men moet altijd proberen om zijn/haar theorie te verifiëren, of te kijken, beter gezegd: logisch te beredeneren, waarom iets zo zou zijn.

Naar mijn mening moeten mensen altijd kritisch blijven. De meeste zaken (materieel en mentaal) in dit leven zijn door menselijk toedoen ontstaan. Uit behoeften de dingen, de vreemde verschijnselen, te kunnen verklaren.

Blijf in ieder geval nuchter.

Groeten,
Wetenschap
Ingezonden:  26 Feb 2014 20:11
Nuchter ben ik, maar ik heb ook erg goed geleerd dat door in hokjes te denken, je jezelf erg beperkt.
Ik wil ook niet meer verklaren, gewoon zijn.

Het klopt dat ik u niet ken en achtergrond (en antota ken ik ook niet persoonlijk) Toch zit mijn gevoel er vaak niet naast. Hier durf ik ook in dit geval op te vertrouwen.

Maar wat voor jou onduidelijk is, is voor een ander zo klaar als een klontje, en andersom.

Zo ook met het stukje wat ik aanhaalde. Jaren terug zou ik er anders tegen aan kijken dan nu.

En is het niet zo dat in eigenlijk elke legende /fabel, mythe zeker dingen in zitten die daadwerkelijk kloppen?
Ja het is soms overtrokken, maar waar het om gaat...

Ach, ik hoef de dingen niet meer te verklaren voor mijzelf, ook al begrijp ik het niet. Ik weet dat er meer is, en dat is voor mijzelf meestal voldoende.
En nee, ik vlak andere dingen niet uit die dit zouden kunnen veroorzaken, maar meestal zijn die er echt niet.
Ingezonden:  26 Feb 2014 23:26
Even weer on-topic:
Summa: mijn dochter ziet ook dingen die anderen niet zien.
Ik heb haar geleerd dat wat zij ziet gewoon is wat zij ziet en dus waar is(voor haar is het immers zo)
Dat het wel zo is dat anderen dingen anders kunnen zien en dat ze daar rekening mee moet houden.
Ook dat ze er rekening mee moet houden dat anderen haar uit kunnen lachen en dat dit niet betekend dat zij raar is ,maar dat dit betekend dat de ander haar niet begrijpen.
Ze moet het gewoon laten gaan en niet bestrijden.
Ieder in zijn/haar waarde laten.
En als iemand haar niet begrijpt het er gewoon niet meer over hebben met die persoon om gezeur te voorkomen.
Mijn dochter is nu 8 en het werkt tot nog toe goed merk ik.

En als ik het zo terug lees denk ik aan het off-topic gedeelte in deze topic en denk ik:"Heeeej heb ik dat ook ff beantwoord."

Waarom moet er iets bewezen worden?
Of het bestaat of niet bestaat al dan niet in iemands beleving.
Wat maakt het uit.
Laat ieder zijn.
En als je uit je hart leeft.
Uit de blijheid en liefde van je hart dan kun je niet anders dan liefhebben.
Als je in je hersenen leeft( dus alles wil verklaren/bewijzen etc) kun je niet altijd uit liefde leven ,want er zal altijd iemand zijn die anders denkt en dat verstoord jouw wetenschap en zul je gaan strijden.
En dat word bedoeld met het stukje citaat dat Roosmarie plaatste.
Ingezonden:  27 Feb 2014 07:48
Dank je voor de aanvulling