»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Waarzeggers / Waarzeggers / Wil iemand een foto van mijn zoon lezen alsjeblieft!?
Ingezonden:  01 Nov 2015 20:24
Maak me echt zorgen om mijn zoon Stan die nu 15 jaar is en omdat hij zo gesloten is weet ik me echt geen raad meer...

Hoop van harte dat ik wat gerustgesteld word.

http://www.fotosop.nl/afbeelding?f=3681801302 ...
Ingezonden:  01 Nov 2015 22:56
Dat is zover ik kan zien gewoon de puberteit, meestal willen ze dan alles zelf leren uitvogelen. Dit werkt natuurlijk altijd heel frustrerend voor ouders, het enige wat je voor hun kan en hoeft te doen is er voor ze te zijn.

Zijn overigens ook veel boeken over geschreven.

Ik zie verder dus niet dat er iets anders aan de hand is, maar ik ben er dan ook niet de beste in hoor.
Ingezonden:  03 Nov 2015 06:29
Wat een lieverd, maar erg gesloten door pubertijd.
Hij zal mogelijk nog verkeerde vrienden kunnen krijgen. In zijn hart weet hij dat wel. Maar ja, hij wil niet niet onderdoen voor hun. (Ook bij gewone vrienden)
Hij zal nog wel wat baldadige dingen doen, jongensstreken.
Wees voor hem een veilige plek, waar hij zichzelf kan zijn. Bespreek wel gewoon alles, maar zonder hem op de huid te zitten. Luchtig.
Tenzij hij iets doet wat echt niet kan.

Ik kan alleen in de toekomst kijken als dat moet, maar daar kom ik bij hem niet.
Ik vermoed dat hij echt wel goed terecht gaat komen.
Zal misschien even duren, maar komt goed!
Ingezonden:  04 Nov 2015 19:19
Heel erg bedankt, Roosmarie en wat zeg je rake dingen!

Hij heefttot voot kort twee jaar een groepje "foute vrienden" gehad en heeft veel gevolgen gehad, maar nu hebben zij hem gedumpt waar hij het heel moeilijk mee heeft.
Erge is dat hij ook niet met rust wordt gelaten door die groep en volgens mij spelen er meer pesterijen dat ik nu weet.

Hij is altijd gesloten en op zichzelf geweest, maar nu helemaal en komt bij mij depressief, eenzaam en somber over.

Hij wilde dit schooljaar daardoor het liefst naar een andere school want heeft ook totaal geen aansluiting bij anderen hierdoor, maar is niet mogelijk omdat het jaar al was begonnen.

Ik ben blij dat ik 't toch goed doe, want bied hem een veilige plek en ben/blijf open maar zit hem ook niet teveel op zijn huid, aangezien zijn vader (mijn ex) dat al ruimschoots doet.

Nu maak ik me dus wel zorgen om het feit dat jij niet echt in de toekomst kan kijken bij hem, want vrees dat hij op een gegeven moment uit het leven wilt stappen en dat doet mij zo'n pijn en wil er alles aan doen dit te voorkomen.

Ik voel me echt machteloos, vooral omdat hij zijn gevoelens, gedachtes en ervaringen amper deelt met mij....

Zou iemand anders wellicht iets meer kunnen vertellen alsjeblieft?

In ieder geval nogmaals mijn hartelijke dank aan jou, Roosmarie en ook de anderen....
Ingezonden:  04 Nov 2015 19:23
Als ik mij gevoel volg, stapt hij niet uit het leven.
Probeer voor hem een hobby te vinden waar hij zijn ei in kwijt kan.
Of met dieren te laten gaan werken, vrijwilliger bij het asiel?
Dieren helpen vaak wel om te leren uiteen.
Ze reageren daar enorm op namelijk. Ze kunnen hem helpen weer zichzelf terug te vinden.
Ingezonden:  04 Nov 2015 20:53
bedankt roosmarie en ben al met iets bezig om hem meer afleiding te geven. Zal hem goed doen hoop ik en zal ook bepaalde ideeën zoals met dieren werken, met hem bespreken. Gelukkig heeft ie al 'n kat hier en die 2 zijn onafscheidelijk.

Wat fijn dat je me dit alles even schrijft....
Ingezonden:  07 Nov 2015 09:29
Stuur hem naar een vechtsport vereniging bv Karate.
Zal hem erg goed doen.