»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Ingezonden:  17 Nov 2015 19:12
Wil iemand een foto van mij en mijn vriend lezen alsjeblieft?

Harstikke fijn om zo misschien wat opheldering te krijgen...

http://i64.tinypic.com/fw3mmt.jpg
Ingezonden:  17 Nov 2015 20:18
Heeft hij hier ook toestemming voor gegeven, om jullie foto te lezen?

Waarom durf jij niet naar jouw gevoel te luisteren?
Ingezonden:  18 Nov 2015 00:15
Hoi, ik kan geen foto lezen en ben geen medium, maar mijn gevoel zegt dat je een heel sterke vrouw bent die veel dragen kan. Word je wel gekend door de man naast je?
Ingezonden:  18 Nov 2015 19:44
Bedankt Roosmarie voor jouw bericht en heb jou een bericht terug gestuurd.

Ben niet zo thuis en vind deze site bestonduidelijk, maar goed, hoop dat je dat bericht van mij hebt ontvangen.

Beste Happy,

een compliment voor jou, want jouw boodschap is raak naar mijn gevoel.

Voel mij niet gekend door hem, ben sterk en onafhankelijk en sterk maar mis bepaalde zaken bij hem.

Nu sta ik na, zoveel pogingen om alles te vergeven en vergeten, echt op het punt of ik dit nog wel wil of kan.

Vooral omdat het steeds terugkomt en niet echt het vertrouwen heb het weer te proberen met hem, net als hij dat ook ervaart trouwens.

Daarom durf ik nu ook niet op mijn gevoel te vertrouwen, want ben hem nu volgens hem keihard omdat ik even na de zoveelste escalatie even hem niet meer wil/kan spreken...

Hij wil doorgaan, probeert het goed te maken maar ik weet het echt niet meer.

Vandaar dit bericht hier want weet niet wat te doen...

Hij is echt een goeie, fijne man, vind dat van mij ook maar weten niet of wij nog wel een relatie hebben/willen met elkaar daardoor....

Kan iemand ons nog helpen alsjeblieft voordat het echt fout loopt, terwijl er wellicht nog hoop of een weg is?

Dit is te belangrijk, maar heb steun en wat hulp nodig voor ik doorga op een nieuwe weg.

Zou zooo fijn zijn, want zo ontzettend onzeker en door de war, net als hij....
Ingezonden:  18 Nov 2015 19:59
Hoi Feetje,

je blijft vaag in je omschrijving. Alles vergeven en vergeten, wat dan? Het komt steeds terug, wat dan precies?

Als je steun of hulp wilt zul je specifieker moeten zijn. Er is hier een fotolezer, medium de Witte Duif, vol kwaliteit is ze. Hopelijk reageren zij en anderen nog op je fotoleesvraag.

Wees wijs en soms is een verlies geen nederlaag maar een overwinning op jezelf.
Ingezonden:  18 Nov 2015 20:57
ik weet niet beter dat je beter niet teveel info geeft, vandaar...

Wil helemaal niet vaag zijn namelijk.

Ok,bij deze meer uitleg.

Mijn vriend is best onzeker. Dit heb ik pas na een paar jaar ondervonden, dat scheelde een hoop want dacht dat 't zijn onverschilligheid cq ego was, net als ik van zijn verleden wist, waar hij nog last van had.

Heb mijn uiterste best gedaan dit alles met liefde op te vangen, begripvol, behulpzaam en liefdevol te zijn en blijven.

Ik ben trouwens ook altijd onzeker geweest, ben ook beschadigd maar ben wel open en direct hierover.

Het is dat hij echt een fijne vent is, maar door die onzekerheid is hij best destructief is ten opzichte van onze relatie.

Deze relatie is niet doorsnee, wonen na 9 jaar samen nog steeds niet samen, vanwege veel praktische zaken
Hij een heel ander leven als ik en vooral qua dagindeling.
Hij werkt in ploegendienst en ik functioneer vooral overdag.

Ik heb een druk, intensief leven waarin mensen vooral de hoofdrol draaien, vooral mijn kind, vriendinnen en mijn thuiszorg bij ouderen.

Hij heeft dus een onregelmatige, onzekere baan, zit in een veel te dure flat die hij eigenlijk al lang niet meer kan veroorloven door ontslagen,maar voorlopig moet ie daar blijven zitten.
Hij heeft geen vrienden en ook in hun gezin is het vrij oppervlakkig.

Ik heb ook een nare periode meegemaakt, mijn beide ouders zijn er niet meer, familie en vrienden die mij hebben gedumpt, een kind verloren en in de WAO door lichamelijke en geestelijke problemen.

Ben er toch sterker uitgekomen, ben zelfstandig en sterk ondanks dit moeilijke leven en maak er wat van, wat kan en mogelijk is.

Dit is zo'n andere achtergrond dan hij heeft...

Dat bond ons, maar nu is er al zo vaak in al die jaren  afstand, onbegrip, onzekerheid en vooral verwijten want vooral hij voelt zich niet goed genoeg.

Ik mis vooral intimiteit, geborgenheid, communicatie en geeft dat aan als het me teveel word, maar hij reageert dan altijd zo boos, escaleert en verwijdert.

Ik kan niet alleen maar steeds coulant, flexibel en gehoorzaam zijn.

Als mijn grens echt is bereikt en ik hem niet kan bereiken, dan schiet hij in de aanval.
Dit door boos te worden, te schreeuwen, verwijten te maken, etc.

Na bijna 9 jaar trek ik dit niet meer en kan er niet meer zomaar overheen stappen, zoals ik meestal deed...

Dit vergt mij zoveel energie, vindt hem een onruststoker, want mijn intentie is dat ik alleen maar communicatie, verwantschap en intimiteit wil.

Ik ben ook geen lieverdje hoor, maar ben wel een type dat vanuit liefde leeft, niemand is meer of minder dan de ander....

Het spijt me als ik er nu teveel cq uitgebreid op inga, maar ben best wel enorm uit mijn doen van dit alles.
Vandaar dat ik een foto heb geplaatst....

Ok, even verder mijn reactie op wat jij me schreef.

Nooit opgevallen vwb zijn ogen die niet in symmetrie zijn.
ik heb me nog even verdiept in de functies van de hersenhelften en wat dat voor betekenis heeft.

Beste Dick,

zou ik je hier kunnen/mogen vragen of je mij nog wilt uitleggen wat jij hier precies mee bedoeld.
Overheerst zijn linker hersenhelft nu meer dan zijn rechter?

Dat zal mij veel duidelijkheid verschaffen namelijk, want ben breed geïnteresseerd en wil ook echt dingen snappen...

Ik zal me dan hierin meer verdiepen om nog meer duidelijkheid te krijgen en gedegen tot een conclusie te komen.

Veel onbegrip, onenigheid en verwijten zijn vaak aan de orde geweest, naast vele goeie periodes maar steeds het weer aantrekken en afstoten breekt mij steeds meer op.

Ben nu zover dat ik aan het einde van het slikken ben, wat ik (te)veel heb gedaan, goedgemaakt cq gepraat, concessies heb gedaan, geslikt inderdaad maar....

Trek het dus niet meer, heb me (zoals ik altijd heb gedaan) me geuit, voor mezelf opgekomen en nu zover dat vooral ik hem even helemaal niet meer wil zien.

Dat is nieuw, want ik vergevensgezind maar nu even niet meer.

Hij vind mij daarom keihard omdat wij gewoon hier overheen kunnen stappen pfff.

Laat hem maar, want wil me niet meer pijnigen cq pijn aangedaan worden, dus beter....

Nogmaals, moest even echt mijn hart uitstorten, want wil hier zelfs niet met mijn andere naasten meer aankaarten. Zij alles meegekregen en snappen het ook niet meer, vandaar dat ik niets meer vertel.

Moet hier zelf definitief een beslissing over maken, maar durf het niet en wil niet radicaal zijn, vooral omdat ik diep van binnen weet dat hij echt 'n goeie vent is....

Bang om hem, mijzelf en ons nog meer te kwetsen en daarom vraag ik jullie hulp.

Warme groet van mij, José
Ingezonden:  18 Nov 2015 21:04
Het onderste vanaf wat ik richt aan Dick had hier niet op moeten komen en is dus niet voor dit onderwerp bedoeld.

Sorry, sorry.

Is een persoonlijk bericht aan iemand, dus dan weten jullie dat.

Sorry Dick....
Ingezonden:  18 Nov 2015 21:07
Het onderste gedeelte van mijn bericht, waar ik me richt tot Dick, had hier niet op moeten komen en is dus niet voor dit onderwerp bedoeld.

Sorry lezers....

Is een persoonlijk bericht aan Dick, dus dan weten jullie dat.

Sorry Dick....
Ingezonden:  21 Nov 2015 19:14
Nee, hier kan je geen privé berichten sturen.
Heb dus niks gehad.