Mijn ervaring. Kan iemand mij helpen?

Paranormaal Forum / Waarzeggers / Paranormaal / Mijn ervaring. Kan iemand mij helpen?

Ingezonden: 04 Mrt 2018 21:05
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 3
Goedemiddag, Mijn naam is Anouk. Ik ben hier in de hoop dat u me wat dingen kunnen uitleggen. Sinds ik jong ben heb ik dingen tegen mijn moeder gezegd die ze niet echt kon snappen. Mijn moeder vertelde me dat ik zei dat er mensen in mijn kamer waren. In mijn ramen. Die ik altijd een goede nacht wensde. Ik weet er zelf heel vaag nog dingen van. Ook was er iets in mijn hoofd. Ik beelde het me in dat het een cartoon poppetke was. Maar dit “ding/persoon” vertelde me dingen en hielp me. Het was een soort hou vast ofzo. Sorry hetvis heel vaag omschreven maar ik was nog erg jong. Oo mijn elfde overleed mijn oma. Na het overlihden van mijn oma had ik vaak dezelfde droom. Ik wist dat ik droomde en dat het niet het echte leven was. Ik zei elke droom weer tegen mijn oma. Oma als ik wakker word dan ben je er niet meer. De laatste keer dat mijn oma me in mijn droom bezocht zei ik: “oma..” oma onderbrak mijn zijn en zei: “ja ik weet het. Als he wakker word dan ben ik er niet meer” In deze tijd heb ik ook een droom gegad dat mijn oma voor mijn andere oma’s huis zat in een rode truck met zo’n laadbak. Deze auto heeft mijn oma gehad toen ik ongeveer 5 was. Er zat een vrouw naast haar. Later kon mijn moeder me vertellen, nadat ik de vruw had omschreven, dat het mijn oma’s moeder was. Een tijdje hierna overleed mijn buurman. Ik was 12/13 denk ik. Ik schreef mijn buurvrouw een brief dat ze nooit oo moest geven en dat hij er altijd bij zou zijn. Een aantal welen daarna lag ik in bed. Ik was iets aan het maken iets belangrijks voor school vokgens mij. In de tijd zat ik er best doorheen. Ik worstelde met een Dwang Stoornis. Ik gooide mijn spullen uit mijn bed wn zei hardop: Ik stop ermee. Ik kan toch niets. Op dat moment hoorde ik de stem van mijn buurman zeggen: Niet doen.. Later, op mijn 15e werd ik snachts wakker en keek ik naar de slaapbank op mijn kamer. Daar zat een man voor zich uit te staren. Hij keek me niet aan en had zijn handen op zijn knieen. Hij bewoog niet, hij zat daar maar. Ik deed mijn bedlampje aan wn ik zag hem niet meer. Op dat moment voelde ik geen angst. Meer een soort herustellend gevoel. Pas toen ik moment over was dacht ik “WAT WAS DAT!?” En voelde ik me angstig. Als kubd hoorde ik vaak mijn naam. “Anouk.. anouk..” zeiden ze dan. Ik heb nu nog vaak. Vooral in mijn ouders huis, dat ik aanwezigheden voel. Nu ben ik 18 en heb ik al een tijd niets meer meegemaakt. Mijn vraag aan jullie is. Heeft dit echt wat betekend. Waren het normale dromen? Heb ik als kind veel fantasie gehad? Of speelde er echt wat? Ik wil er ook nog bij vermelden dat mijn moeder toen ik een klein meisjewwas, een mevrouw opgebeld heeft en haar vertelde dat ik “meer” zag. Ik zou er haar over kunnen vertellen als ik ouder was vertelde de vrouw.. Ook heb ik situaties. waar ik me ineens heel onprettig bij voel. Ik heb door dat het gevoel en gedrag van mensen soms heel erg binnen komt. Bijvoorbeeld: mijn broertje met gilles de la tourette had een nieuwe tic toen hij hem deed bekroop mij ineens een heel apart gevoel. Het is een vervelende tic voor hem. Maar ik kreeg er een gevoel door. Ik omschrijf het heel vaak met ik voel me depressief maar volgens mij is het iets wat ik van andere aanvoel omdat het heel plotst ontstaat en ik er onrustig van word. Daarbij denk ik dat de geuren die ik vaak ruik hetzelfde is. Eerder rook ik wel eens oma’s parfum. Nu niet meer maar ik zeg wel vaak. Het ruikt hier vreemd toch? Vaak geuren die ik niet eens ken.

Ingezonden: 04 Mrt 2018 22:33
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 1657
Beste Anouk, Dank je wel voor het delen van je verhaal, ik weet niet zeker of ik al je vragen er goed uit heb opgemaakt maar ik zal er met jou proberen er over te hebben. Je stelt als eerste een vraag of je het je gefantaseerd heb als kind zijnde op een paranormaal forum, dan kan er eigenlijk maar 1 antwoord uit komen Het feit dat je het vraagt is dat je erover twijfelt hoezo ben je gaan twijfelen? Voelen wat een ander voelt heet empathie, dit is in het eerste begrip niets paranormaals. Het wordt echter bijzonder als je spontaan iets voelt zonder dat de andere persoon bij je is of absoluut niets laat blijken. Bijvoorbeeld als je spontaan hoofdpijn krijgt maar dit eigenlijk de hoofdpijn van een ander in de kamer is. Of dat je spontaan een sterk gevoel van vreugde voelt zonder aanleiding, dat blijkt dan achteraf dat b.v. je geliefde goed nieuws heeft gekregen toen ze op werk was. Sommige zien entiteiten, andere horen ze alleen of weer iets anders. Dit verschild per persoon, alles kan je trainen natuurlijk maar als je er de aanleg niet voor hebt dat wordt het wel een stuk moeilijker. Dat ruiken kan helder ruikend zijn, oftewel geuren dit iets over te komen gebeurtenissen zegt. Het kan ook zijn dat je ruikt hoe iemand zich voelt, of als er iets met iemand is, dit is wel een heel stuk zeldzamer.

Pagina's: 1