»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Ingezonden:  10 Feb 2009 01:04
Ik zal maar beginnen bij het begin.
Voor zover ik me duidelijk kan herrineren is mijn eerste ervaring met geesten geweest toen mijn nichtje overleed.
Dit is nu al zo'n 8 jaar geleden (ik was toen 10/11).
Vrij snel nadat zij was overleden kwam ze bij me op bezoek, ik kon gesprekken met haar houden en vond het heel fijn om haar te zien. Na een tijdje heb ik dit aan mijn moeder verteld die dit bestempelde als een inbeelding omdat ik haar miste en bedacht dat ze er was. Ik heb dit eerst niet geloofd maar als je het lang genoeg hoort, ga je het geloven.
Vrij snel is ze toen ook weg gegaan.
Daarna is het een hele tijd 'rustig' geweest.
Een aantal jaren later, ik denk toen ik 14/15 was begon het opnieuw.
Ik voelde dat er constant iets bij me was,
lange tijd heb ik dit toen genegeert,
tot ik uiteindelijk constant dezelfde persoon bij mijn slaapkamer deur zag staan, ik kan niet zeggen wie het was of het een man of vrouw was, want ik keek gewoonweg zodra ik het door had niet meer.
Dit bleef lange tijd zo door gaan,
totdat ik uiteindelijk een keer met een vriend in het bos was 's avonds.
Ik zat rustig op een bankje en hij stond tegenover mij,
Ik keek uiteindelijk even opzij en schrok me dood,
er zat een man naast me,
ik sprong van het bankje af, en toen ik weer keek was hij verdwenen.
Ik ben nog nooit in m'n leven zo bang geweest.
Ik denk ook dat het ongeveer toen begonnen is dat ik altijd met het ligt aan sliep.
Ik heb ruim een jaar daarna geen oog dicht gedaan in het donker, ik heb zelfs nog ruime tijd bij mijn moeder op de kamer geslapen.
Helaas geloofde ook nu mijn moeder er niks van dat ik dat zag.
Uiteindelijk ben ik wel weer af en toe met het licht uit gaan slapen, maar ik merkte dat ik zodra het licht uit was, ik doodsbang werd.
Ook al zag ik niks zodra het licht uit is raak ik volledig in paniek.
Dit heb ik helaas nog steeds.
Ik ben dus doodsbang in het donker.
Zodra er anderen bij zijn gaat het wel, maar als ik het kan voorkomen, graag.
Nu is mij vader een jaar geleden overleden.
In het begin heb ik wanhopig geprobeert contact met hem te zoeken maar dit lukte niet.
Waarschijnlijk omdat ik nog steeds bang was.
Nu begin ik het gevoel te krijgen dat hij er toch is.
Ik wil nu wel heel graag contact met hem leggen,
maar ik vind het heel moeilijk om me over mijn angst heen te zetten.
Ik heb geen gegronde reden om bang te zijn.
Het is ook niet dat ik echt bang ben, maar er bekruipt me gewoon zodra het donker is en ik ben in m'n kamer een gevoel van onheil.
Heeft iemand misschien tips o.i.d. om toch over mijn angst heen te komen.
Ingezonden:  10 Feb 2009 11:36
Ik ken jouw ervaringen niet en dus kan ik niet zeggen wat echt of nep is. Wel weet ik dat ik zelf vele ervaringen heb gehad met het zien of voelen van geesten, het is een soort van normaal geworden voor me.

Net zoals jij hebt heb ik ook 2 jaar geleden op(jouw leeftijd) een grote onrust gehad en kon toen ook niet goed tegen het donker, vooral als ik moest slapen was dit een ramp.

Toch heb mezelf door die situatie heen gehaald en was er eigenlijk vrij snel van af. Wat ik je kan aanraden is het uitdenken van alles wat je ziet gebeuren, voelt of hoort. Dan zodra je de betekenissen snapt word alles wat makkelijker.

Ik ben al heel mijn leven spiritueel bezig en daardoor kwam ineens ook het paranormale op me af. Ik was al bekent met dat alles op aarde bestaat uit evenwicht. Net zo werkt het voor het paranormale.
Bij mij werd er veel energie weg gezogen door het negatieve omdat ik te veel naar het positieve wou.
Pas toen ik dat los kon laten vond ik een balans tussen die twee en toen kwam het duistere energie zuigende ook niet meer.

Het negatieve en positieve waar ik het over heb kan je ook wel de ligt en duistere kant van het paranormale noemen. Ik ben ook 1 keer naar iemand geweest voor hulp en die rade me aan om het ligt in mij op te roepen om me te weren van het duister, maar al snel viel me op dat zij daardoor een constante strijd moest leveren, ik zeg het maar want toen ik heel fel voor het ligt ging viel ik des te harder in het duister.

Vind dus de balans tussen de 2 en dan houdt het op, mensen zijn van nature namelijk in balans maar het kan makkelijk gebeuren dat deze balans weg is.


Greets, Robbert.
Ingezonden:  11 Feb 2009 14:39
Hoi Madelon,
Het is niet fijn dat je zo bang te zijn als je in het donker . Een pratise tip die hierbij kan helpen is om zo een klein nachtlampje te hebben die je in het stopcontact doet waardoor er toch een klein ligtje is. Het is voor jou mischien wel een keer goed om een meduim te raadplegen die met jou samen het contact voor je kan leggen met je overlede dierbare. Een goed medium kan je ook helpen bij het overwinnen van je angst hierin. Als je meer wilt weten lees ik het hier wel.
Liefs Ster
Ingezonden:  11 Feb 2009 23:46
ik heb inderdaad kleinere lichtjes geprobeert. Dit hielp totaal niet.. want alleen als ze bij mijn hoofd waren hielp het maar dan scheen alsog licht recht in m'n gezicht.
En dat is juist het probleem, ik kan het zeker niet betalen en m'n moeder wil er niks van weten.
Ingezonden:  12 Feb 2009 09:40
Dat is vervelend. Dat je moeder er niets van wil weten kan heel goed te maken hebben dat je moeder ook zelf in haar eigen rouw proces zit door het verlies van je vader. Wat je verder nog kunt doen ik kijken of het branden van sali wierook in je slaapkamer kan helpen dit heeft een reinigende werking.
Liefs Ster
Ingezonden:  05 Aug 2009 01:20
nu zijn we een tijdje verder,
ik slaap iets beter,
maar nog steeds met het licht aan.
Ben nog steeds doodbang voor het donker.
En ben er ondertussen heilig van overtuigt dat mijn vader me wil spreken.
Ik zie al lange tijd niks meer (in de zin van schimmen ed)
Maar heb nog steeds het gevoel dat er vanalles is.
Aan de ene kant wil ik graag alles weg hebben zodat ik mijn rust weer terug krijgt.
Aan de andere kant, zullen die mensen er vast met een rede zijn.
Nu wil ik toch wel een medium inhuren.
Weet iemand wat zoiets kost,
ik denk dat ik mijn moeder wel zal kunnen overhalen,
om in ieder geval de kosten te delen.
Ingezonden:  30 Sep 2009 08:43
Ik ben nieuw in deze materie, maar graag zou ik contact krijgen met een leider van het verdwenen volk der Gothen. Hoe?
Ingezonden:  30 Sep 2009 14:31
Madelon

Is er iets wat je van je vader hebt gekregen wat je nu al lang niet meer draagt een ketting of hangertje iets wat je vergeten bent door de jaren. Knap het op en ga het weer dragen.
Ingezonden:  02 Okt 2009 08:58
madelon
ik kan me je ervaringen wel begrijpen ik heb ongeveer de zelfde dingetjes wel meegemaakt ,
en ik ook heb het niet zo op het donker maar moet zeggen dat ik de laatste tijd juist in het donker gaat zitten, ik hield ook niet van stilte endus als las ik een boek dan stond nog de tv aan.
maar het is niet het donker of de nacht wat je bang maakt wat jou bang maakt is wat je dan tegen kan komen wanneer het donker is.
ik begijp dit volkomen en heb hetzelfde ervaren.
maar het is namelijk zo dat wanneer je s,avonds op bed ligt en alles is stil en donker al je zintuigen sterker worden en dus ook je (paranormale zintuigen)
dus kun je dingen veel sneller aanvoelen maar dat wil je dan niet want je wilt gaan slapen .
ik had voornamelijk de angst na 24.00 uur.
maar wat je wel kan doen en dat doe ik nu ook en het helpt me ook is dat je s,avonds als het donker word dus nog vroeg in de avond,
in het donker op je bed gaan liggen en dan gewoon eens luisteren en voelen  kijken wat er gebeurt en doe dit wanneer je niet alleen thuis bent maar met iemand in huis die dan niet op je kamer is.en dit zal je waarschijnlijk wel eng vinden eerst maar op een gegeven moment stopt dat wel.
het is nu bij mij zelfs zo dat ik hou van de avond en ik hou van de stilte hahaha
maargoed hoop dat je hier iets aan hebt en zo niet schroom niet om me te vragen .
groetjes
flicka