Dierencommunicatie

Paranormaal Forum / Ervaringen / Overige Ervaringen / Dierencommunicatie

Ingezonden: 14 Feb 2010 06:36
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Ik heb hier zelf een tijd aan gedaan, en heel af en toe doe ik dit nog. Maar mijn eigen dieren blijf ik moeilijk vinden, ik twijfel er regelmatig aan of het klopt. Is er toevallig iemand op het forum die dit ook doet?

Ingezonden: 14 Feb 2010 11:44
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
hoi, je bedoelt toch praten door telepathie met de dieren he wel met mijn ene poes lukt dit wel en ik had vroeger een katin die is nu 3 jaar dood daar lukte dat ook heel goed mee die zag me zo graag dat ze niet wou sterven en ik heb haar moeten zeggen dat het goed was dat ze niet langer hier moest blijven en mocht gaan ze is een half uur later op mijn schoot gestorvenze is wel 18jaar geworden en ze blijft hier op aarde bij me ik zie haar geregeld en mijn andere famielieleden ook.daar kon ik dus ook mee praten via telepathie

Ingezonden: 14 Feb 2010 20:06
blanky
Iedereen communiceert met dieren. Een aai, gebaar, gesprek of commando zijn allen vormen van communiceren. Ook het aanvoelen van moods of spanningen door dieren, is een vorm van communicatie. Je hond observeren en "zien" dat het zich niet goed voelt, is communiceren. Volgens mij ben ik daar niet uniek in en heeft iedereen dat, maar is niet iedereen zich hiervan bewust.

Ingezonden: 14 Feb 2010 22:24
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
je hebt vele vormen van communiceren. Veel mensen lezen het gedrag af aan de hand van de lichaamshouding van het dier. En reageren met een aai, gebaar, gesprek of commando. Maar ik doel hier eigenlijk meer op het communiceren door middel van een wederzijdsgesprek. En niet dat ik tegen een van mijn katten praat, en zij netjes telkens terug mauwt. Want ook dat is communiceren, alleen begrijp ik dan ook geen biet van wat zij bedoeld. Terwijl ik bij andere dieren gewoon dingen doorkrijg die ik niet kan weten. Ook heb ik zo een bijzondere band gehad met mijn 2e kat. Zij bleef nog jaren na haar overlijden regelmatig 's avonds op bed springen om tegen mij aan te liggen. En dit terwijl de katten gewoon beneden blijven van ons.

Ingezonden: 14 Feb 2010 22:39
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
raar he maar het voelt wel goed want als ik ze dan een poosje niet zie of voel voel ik me er slecht bij en dan opeen zie ik haar weer en dan ben ik toch weer heel blij kan raar klinken voor sommige mensen maar ik hou zo veel van deze poes om haar los te laten we haden zo een speciale band niet te beschrijven en 18 jaar is toch een stuk van je leven dat we hebben doorgebracht .patricia

Ingezonden: 15 Feb 2010 00:10
blanky
Goh, ben ik het toch nog een keertje met je eens, freak! Ik heb onlangs mijn Buddy (een blonde labrador) los moeten laten na tal van onderzoeken gedurende 6 weken. Wat ik met die hond had, heb ik nog nooit met een mens gehad. Onvoorwaardelijke liefde........volgens mij kan een mens je die niet geven, hoeveel je ook van elkaar houdt.

Ingezonden: 15 Feb 2010 08:39
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Dieren kijken echt in je hart en weten wat er in je omgaat. En met mensen zijn er weinig mensen die dit ook echt bij hun partner hebben. Afscheid nemen is zo moeilijk... Ik heb nu een poes van 17 jaar. Toen ze 9 was, had ze moeite met overal op te springen. We hebben al een keer in tranen gezeten daar we echt dachten dat ze ons aan het ontglippen was. Totdat de dierenarts aan huis kwam... Toen besloot mevrouw om er gewoon vandoor te lopen... Maar de laatste 3 jaar is zij echt een oude dame geworden (slecht zien, lopen, moeilijk op de bak kunnen en dus ongelukjes etc.). Zolang het nog katwaardig is, mag ze gewoon blijven en zal ik niet ingrijpen. Alleen... en dit is mijn grote maar... we willen dit jaar gaan verhuizen. En ik ben eigenlijk ook bang dat ze dan heel snel achteruit zal gaan en zal overgaan.

Ingezonden: 15 Feb 2010 09:19
blanky
Tja.... Maar wie weet verbaast ze je nog!

Ingezonden: 15 Feb 2010 10:27
ienowel
Roosmarie, Als je weet naar welke woning je verhuist zeg het haar dan. Of zend het beeld van de nieuwe woning naar haar toe in gedachten. Een aantal jaren terug werd een hondje van mij heel ziek en ik leerde communiceren met haar. Ik deed dat via beelden en zij zond dan beelden terug naar mij. Toen ze was overleden moest ik natuurlijk huilen en ineens hoor ik haar zeggen: waarom huil je nou, ik ben er toch. Dat was zoooo mooi, zooo intens... Met mijn andere 2 hondjes lukt het me niet, ze verstaan mij wel maar ik krijg geen beelden of iets terug. Met onze kater van 16 kan ik het wel. Ik weet niet waar het aan ligt. Met onze kater van 2 jaar kan ik het ook. Als ik zeg tegen hem, je bent wel om half 11 weer binnen en ik stuur dan de tijd op de klok in gedachte naar hem toe, dan is ie er ook. alleen heel soms als ik het zeg dan mauwt hij heel hard, net alsof ie "nee" zegt en dan komt hij ook niet thuis die nacht. Ik heb persoonlijk ook meer met dieren, ze oordelen niet, ze houden altijd van je, ze zijn altijd blij als je thuis komt en noem maar op.

Ingezonden: 15 Feb 2010 13:30
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Ze weet welke woning we op het oog hebben. Ik ben voor haar ook een open boek. Ze kent mij beter dan ik zelf. En mocht het toch een ander huis worden, je wil niet weten wat hier allemaal is aan overledenen, en dat moet allemaal mee. Dus ook zij krijgt dan te horen en te zien waar we naar toe gaan. Wie weet dat ze inderdaad ons zal verbazen. Alleen als ik even heel nuchter nadenk, dan weet ik dat het voor haar heel moeilijk zal worden. En ik weet dat veel dieren dan toch besluiten dat het mooi geweest is. Maar tegen die tijd zal ik er in ieder geval alles aan doen om haar te helpen. En het scheelt, ze mag van mij toch niet naar boven toe.

Ingezonden: 15 Feb 2010 15:25
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
blanky, ik voel met je mee je kan nooit de liefde krijgen van mensen die je van dieren krijgt (echte spontane liefde)is buddy ook nog bij je?

Ingezonden: 15 Feb 2010 15:26
blanky
Dat hoop ik wel, ja. Maar de signalen zijn te vaag om er zeker van te zijn.

Ingezonden: 15 Feb 2010 15:28
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
probeer dan contact te maken met hem je weet wel hoe dat moet he.

Ingezonden: 15 Feb 2010 15:36
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Maar het is een eigen dier, dat staat enorm dicht bij je, en is daarom voor veel mensen dusa moeilijker om contact mee te maken. Tenminste bij mij dan....

Ingezonden: 15 Feb 2010 15:36
blanky
Ja ja ....... en ergens doe ik dat ook wel, hoor. Momenteel ben ik ik ook erg met hem bezig omdat er een andere hond aan zit te komen.

Ingezonden: 15 Feb 2010 15:39
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
ik heb daar geen problemen mee jullie wel hoe zou dat komen denken jullie ?en voor blanky welke ga je nemen?

Ingezonden: 15 Feb 2010 15:49
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Simpelweg ik twijfel aan mijzelf. Daarom besteed ik dit ook liever uit. Om te horen of het klopt wat ik dacht door te krijgen. Die twijfel zal ook wel blijven, mijzelf al kennende.

Ingezonden: 15 Feb 2010 15:52
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
ik heb het gevoel dat je die twijfels zeker niet moet hebben je werkt al lang met dieren of heb ik het verkeerd?patricia.

Ingezonden: 15 Feb 2010 16:04
blanky
Ik werk niet met dieren, nee. Maar ik heb wel altijd meer respect voor dieren op kunnen brengen dan voor mensen in het algemeen.

Ingezonden: 15 Feb 2010 16:15
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
wel hebben we veel gemeen ik breng ook meer respect op voor dieren dan voor sommige mensen!!!!

Ingezonden: 15 Feb 2010 16:24
blanky
Fijn......dank je wel

Ingezonden: 15 Feb 2010 16:31
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
zeg van waar in nederland zijn jullie of is dat te persoonlijke vraag ?

Ingezonden: 15 Feb 2010 16:38
blanky
Zuid Holland

Ingezonden: 15 Feb 2010 21:37
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
In de achterhoek op 3 minuten rijden van de grens. En jij?

Ingezonden: 21 Feb 2010 08:42
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
k hield me vroeger hier vooral mee bezig. Nu is het een beetje weggezakt.. Maar ik weet toch wel hoe dieren zich voelen en wat ze willen en eigenlijk zijn alle dieren wel gek op mij. Omdat ik ze toch wel dingen kan zeggen. Maar ben er niet de heletijd bewust mee bezig. Ik doe het meer vanzelf.

Pagina's: 1