Uittredingen als kind voor de spiegel

Paranormaal Forum / Ervaringen / Uittredingen / Uittredingen als kind voor de spiegel

Ingezonden: 18 Aug 2010 00:56
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
hoi allemaal, Toen ik nog echt kind was (rond de 9/10 jaar, ik ben nu 17) kon ik bewust in de spiegel kijken totdat ik naar mezelf keek alsof ik een vreemde was, mijn lichaam leek totaal vervreemd en ik vond dan altijd dat de mens zo 'raar' is. In mijn gedachten kwam ook altijd op of ik wel echt bestond, want ik leek zo raar. Ik weet niet zo goed hoe ik dit goed kan beschrijven. Als ik uit deze 'fase' wilde komen, moest ik ook altijd mijn ogen even dichthouden en dan was alles weer normaal. Ik probeerde dit laatst weer, omdat het een heel raar gevoel geeft, maar het lukte niet... Wie weet wat dit is, want ik ben er toch wel benieuwd naar omdat het mij vroeger zo raar gevoel gaf.

Ingezonden: 18 Aug 2010 07:03
Badhor
Tja... een mens kan vreemde dingen met zijn geest doen. Ik heb geen idee of je zo een uitreding kan hebben maar ik dacht altijd dat je lichaam daar volledig in slaap voor moest zijn. Ik denk dat je hier zelf achter moet komen. Probeer als het je ooit weer lukt naar een andere kamer te gaan en kijk dan hoe echt dit is voor je gevoel. Pas dan weet je zeker of je een uitreding hebt gehad. Liefs, Badhor.

Ingezonden: 18 Aug 2010 07:25
blanky
Sanonino, Niemand kan, voor zover ik weet, staand voor de spiegel uittreden. Als je al kan uittreden dan zal dit alleen in ontspannen toestand lukken, liggend dus. Wat jij zag, zien we allemaal als we onszelf een tijdje diep in de ogen kijken zonder te knipperen. Het vocht dat zich voor je lens ophoopt, is er de reden van dat je gezicht lijkt te veranderen. Meestal zien we er in die toestand heel moe en wellicht wat boos en eng uit omdat de lijnen in je gezicht door het vocht op je ogen uit beginnen te lopen. Vergelijk het maar met het effect dat je krijgt als je water over je ruit of raam heen laat lopen.

Ingezonden: 18 Aug 2010 08:25
Badhor
Hmm, Dit zou ook clairvoyance ontkrachten... Maar hier ben ik niet zo zeker van.

Ingezonden: 18 Aug 2010 08:38
Geregistreerd gebruiker	Inzendingen:
Blanky: Ik weet zeker dat dat niet zo was, ik kon ook gewoon knipperen, zolang ik mezelf maar bleef aankijken. Ik zag mijn gezicht ook gewoon helder en duidelijk, het was alleen zo vervreemdend.

Ingezonden: 18 Aug 2010 08:41
blanky
Ik twijfel niet aan je ervaring maar wel aan de verklaring die je ervoor geeft. En als je precies weet wat het allemaal niet is, dan blijft toch alleen nog maar over wat het dan wel moet zijn? En dus had je die vraag hier niet hoeven stellen. Maar wie weet ben jij wel de enige op deze wereld die staand kan uittreden.

Ingezonden: 18 Aug 2010 09:00
Badhor
Dat is weer een beetje over the top Blanky :P Als je nu dit voor het eerst hoort betekend nog niet dat er niemand anders is die dit kan. Wie weet schrijft er hier nog iemand met zo'n ervaring !

Ingezonden: 18 Aug 2010 09:11
blanky
Het spiegelverhaal hoor ik zeker niet voor het eerst want er zijn nog miljoenen anderen die deze ervaring kennen. Wat betreft het staand uittreden......ja, dat is voor het eerst dat ik iemand hoor beweren dat hij/zij dat kan. Is ook uiterst onwaarschijnlijk. En als je eerst goed leest en daarna pas commentaar geeft voorkom je fouten in je beoordeling.

Ingezonden: 24 Aug 2010 20:38
Sjaak
Ik denk niet dat dit iets te maken heeft met wat mensen in het algemeen onder "uittreden" verstaan. Ik denk dat je een bepaalde realisatie hebt gehad die indruk op je heeft gemaakt. En dat maakt die realisatie bijzonder. Wat je denk ik hebt gedaan is even wat meer naar de ene hersenhelft geluisterd dan de andere. Misschien dat dit makkelijker ging omdat je hersenen op dat moment nog in ontwikkeling waren. Onze hersenen hebben continu ruzie met elkaar. De ene helft roept continu dat je deel uit maakt van je omgeving. Je bent niet anders dan die plant of die stoel. Nog sterker zelfs, je loopt traploos over in je omgeving. Er is niet zoiets als een "jij" een "hij" en een "iets". Zelfs geen "nu" of "straks", "hier" of "daar". Alles is één geheel. Die zijde is tamelijk "spiritueel". De andere helft heeft een heel andere kijk op het leven: Jij bent jij en de ander is niet jij. Jouw handen horen bij jou en die stoel is een voorwerp. Jij bevind je hier en nu, op deze plaats, op dit moment en nergens anders. Deze zijde is tamelijk "rationeel". Zoals altijd ligt de waarheid in het midden. Door in de spiegel te kijken gaf je je brein de keuze: Of ik sta hier, voor de spiegel, of ik sta achter de spiegel (je spiegelbeeld dus). Je brein koos voor de meest logische locatie: de plek waar mee gekeken word: jezelf, en stootte je reflectie af als zijnde een vreemd voorwerp. Daar komt nog eens bij dat je op die leeftijd hard groeit en verandert dat het voor je hersenen niet zo moeilijk was om je reflectie voor een ander aan te zien. Maar je kunt het nog steeds hoor, en wij allemaal. Alleen is het misschien minder indrukwekkend dan toen je het voor de eerste paar keer mee maakte. Oefenig één: Trek je schoenen en je sokken uit. Kijk naar je tenen. Bedenk je eens wat dat voor een vreemde uitsteeksels aan het einde van je voeten zijn! Wat doen die daar? Wat moet je er mee? Ze zien niet uit? Zijn die echt van jezelf? Oefening twee: Doe je ogen dicht en neem een woord in gedachten. Bijvoorbeeld het woord "grond". Herhaal het woord een paar keer in je hoofd en spreek het een paar keer hardop uit. Denk eens goed over het woord na en stel je de volgende vraag: Wat is dit voor een vreemde klank? Waar slaat dit woord op? Wat doet mijn mond raar om dit geluid te maken? Dat woord klinkt nergens naar! Je zult merken dat zowel je tenen als het woord "vervreemden". Ze verliezen hun betekenis. Je hersenen roepen een bepaalde betekenis op bij bijvoorbeeld het woord "grond", maar omdat je nog steeds op dat woord loopt te zagen denken je hersenen dat ze iets niet goed doen. Na een poosje geven ze je de betekenis niet meer door omdat dat blijkbaar niet de bedoeling was. Wat er overblijft is een vreemd woord of voorwerp. En dat kan alles zijn. Ook je reflectie in de spiegel. Het is nu moeilijker omdat je beter bent geworden in het geven van een betekenis aan die persoon in de spiegel. Je kent die persoon beter. Stukken beter.

Ingezonden: 25 Aug 2010 19:16
blanky
Hmmmmmm..........dan vond ik mijn verklaring aannemelijker.

Ingezonden: 26 Aug 2010 19:27
Sjaak
Misschien omdat het korter was? Maar daarom geloofwaardiger? Het klopt alleen niet met de volgende punten: - Het verklaart niet waarom ze het nu niet meer kan. - Als je je ogen open houdt drogen ze juist uit. Knipperen is om ze te bevochtigen. (Bovendien kunnen we gewoon vragen of sanonino droge of waterige ogen heeft ervaren) Je kunt het proefondervindelijk ontdekken: Laat als je aan het douchen bent wat water in je ogen lopen en kijk in de spiegel. Je ziet jezelf troebel. Denk je nu dat het een ander is? Herhaal het woord "vis" net zo lang tot het je vreemd in de oren klinkt. Welk gevoel lijkt er het meeste op. Ik ga in ieder geval helemaal mee met badhor hier boven: Quote: een mens kan vreemde dingen met zijn geest doen. Alleen draai ik het liever om. Onze geest doet rare dingen met ons. (Dit forum is het bewijs lol) Zoals Neil DeGrasse Tyson al zei: Op de kaft van een boek met optische illusies moet niet "optische illusies" staan, maar "BRAIN FAILURE!"

Ingezonden: 27 Aug 2010 07:33
blanky
Het spijt me maar ik geloof nooit dat ik de enige ben die gaat tranen als ik m'n ogen te lang open hou. Hetzelfde geldt als ik met mijn gezicht in de wind loop. Je zou toch zeggen dat het "drogen" dan nog sneller zou moeten gaan. Blijkbaar maken je traanbuisjes of klieren alleen maar meer vocht aan.........juist om te voorkomen dat ze uitdrogen.

Pagina's: 1