Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 3
|
Gisteren waren wij op visite bij mijn schoonouders.
We hadden onze hond Daisy meegenomen. Daisy bedelt nooit als we gaan eten aangezien ze nog nooit wat van menseneten heeft gekregen. (ze steelt alleen hihi, maar dat terzijde)
Meestal scharrelt ze wat rond in de kamer of ligt ze lekker te slapen op de bank. Helemaal als het warm in huis wordt door het gourmetten, wat we gister deden.
We zaten te eten, en ineens gebeurt er iets heel vreemds met Daisy. Net alsof ze 3 klappen of schoppen kreeg! Ze sprong naar achteren, nekharen omhoog staart echt helemaal tussen haar benen tot aan haar buik. (Wist niet dat dit kon bij Daisy want ik heb haar nog nooit bang gezien)
Ze liep constant stappen naar achteren en trilde als een gek. Ze bleef maar kijken naar de woonkamer. (wij zaten aan de keukentafel)
Als Daisy normaal aandacht wil doet ze dat door te piepen of te krabben aan je benen of een enthousiast puppyblafje. Zo had ik haar nog nooit gezien. Ze piepte en rilde van angst. Dus ik heb haar opgetild want ik dacht dat ze in shock raakte. (Dat is namelijk 3 keer eerder gebeurd 2x door een inenting en 1 keer door een wespensteek) Het leek echt op shockverschijnselen.
We dachten in eerste instantie dat ze haar hoofdje had gestoten aan de verwarming ofzo met zoeken naar kattenspeeltjes of dat er een kat onder de bank zat die eventueel had uitgehaald. Maar zelfs als Daisy een kat ziet gaat ze piepen en kwispelen omdat ze denkt dat ze allemaal haar vrienden zijn en als je op haar pootje staat is het even piep maar dan is het meteen weer over. Ook heeft ze niet snel pijn. Nouja al met al was er geen kat in de huiskamer en bleef ze trillen, piepen en bijna schuimbekken van angst.
Ik tilde haar op en nam haar op mn armen en liep eigenlijk naar de plaats in de woonkamer waar ze steeds naartoe keek. Toen kroop zo zowat in me van angst helemaal door me heen alsof ik haar voor een brandend vuur hield. (om maar even voor jullie duidelijk uit te leggen wat ze deed)
Dit bleef zeker wel een kwartier doorgaan haar gedrag. Ik heb haar afgeleid met speeltjes of koekjes maar ze wilde niks. Ze bleef maar angstig kijken naar die plek in de woomkamer.
Uiteindelijk weer op de grond gezet en toen heeft ze zeker een kwartier getrild tussen mijn benen onder tafel. We hebben toen een bontkleed gepakt en bij de tafel neergelegd waar wij aten. Ze ging er uiteindelijk op liggen nog steeds trillen en staart tussen de benen en kijken naar die plek, en we hebben haar toen genegeerd. Uiteindelijk na een uur was het over.
Vorige keer toen er ook in die woonkamer van mn schoonouders een verjaardag was en we het over geesten hadden (toevallig, want we hebben het daar zelden over) Viel er een groot ijzeren hekwerk waar je een kaars aan de muur kan hangen, van de muur keihard achter me. Ook op diezelfde plek en een heel stuk steen is afgebroken van de vensterbank.
Zou er toch iets zijn daar???
Ik vind het zooo zielig als je je hondje zo bang ziet. Wilde bijna naar de dierenarts gaan, zo ontroostbaar was ze en zo bang..
Ik vind dat schrijnend. Ik heb haar echt nog nooit zo gezien in 2,5 jaar tijd.
Kijk ze blaft wel eens in het niets of ze gromt naar het donker in de tuin ofzo, maarja dat is anders. Dit was zooo raar!
Nu vroeg ik me af of jullie ook zulke dingen hebben meegemaakt met je dieren of familie van jullie?
Wat moet je dan doen.. Haar optillen en troosten of moet je dit negeren als het vaker gebeurt.
Dit was echt een negatief iets wat haar zo bang maakte! Ik was zelf niet bang ofzo maar je kan bijna huilen als je je hondje zo ziet...
|