Het momentum.

Paranormaal Forum / Ervaringen / Verschijningen / Het momentum.

Ingezonden: 12 Jun 2013 16:57
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 2
Ik neem je mee naar een momentum uit mijn verleden, een momentum die mij sindsdien altijd is bijgebleven alleen kan ik niet met volledige overtuiging vertellen of het wellicht gebaseerd was op perceptie of dat deze gebeurtenis wel echt was ( en toch blijft deze herinnering zo vers ), daarom hoop ik ook dat iemand op deze forum zo vriendelijk wil zijn om mij te helpen bij een van mijn vele vragen. Ik was een kleine jongen, op mijzelf gesteld dat vrijwel bijna elke dag. Ik was te vinden bij mijn opa dat ook elke dag. Op een avond bij mijn opa vroeg ik of ik een ijsje mocht pakken, mijn opa hoefte niet eens wat te zeggen en ik ging ook gewoon. Eenmaal in de keuken reikte ik naar beneden met mijn kleine handen om een bevroren ijslolly te pakken, zodoende lukte mij dat ook zonder enkele moeite ! . Ik werd kort daarna misselijk, voelde mij plots slecht ik keek in het ronde maar ik kon geen antwoord vinden. Ik bevindt mij op dit moment nog steeds in de keuken ik voelde mij heel onaangenaam en heel ongemakkelijk, op het moment dat ik terug wou lopen naar de woonkamer zag ik hem. Een zwarte gedaante gehuld in duistere mist, mager en lang 2.00 M zou ik zeggen maar wellicht ijlde ik op dat moment. Het had geen huid, geen warmte, alleen het kleur zwart. Althans.. toen ik hem recht in het gezicht aankeek zag ik alleen maar een lach dat bij een menselijk wezen niet mogelijk is, de strepen van zijn lach waren zichtbaar tot ongeveer het helft van zijn gezicht en zijn ogen waren ook duidelijk zichtbaar met een diepe gele kleur van waan. Ik stond stil voor een paar seconden, de langste wellicht uit mijn leven. Ik schreeuwde hysterisch, die hele nacht had ik geen oog dichtgedaan en mijn opa had nog de buurt uitgekamd. Laatst dacht ik wederom aan dit moment, en vroeg mij opa of hij nog iets kon herinneren, hij knikte en gaf mij een ongepaste blik, anders dan dat ik van hem gewend ben. Ik voelde iets, maar wat geen idee. Als iemand mij wellicht ook maar een aanwijzing kan geven, algemene informatie zou willen delen zou dat mij onwijs helpen ! . VanVaughn.

Ingezonden: 13 Jun 2013 23:31
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 1657
Ik ben zelf wetenschapper in de chemie, zodoende bekijk ik vaak alles ook vanuit een wetenschappelijk oogpunt. De entiteit welke jij gezien zegt te hebben lijkt mij een geest te zijn welke nog niet over durft(e) te gaan. Kinderen staan vaak meer open voor het zien van entiteiten (en andere dergelijke aspecten) omdat ze nog niet bevooroordeeld zijn. Vanaf een leeftijd tussen de 8 en 14 sluiten veel mensen zich af omdat ze het maar raar en onzin vinden. Dit kan weer opengezet worden door een trauma of (on)bewust. Als je opa echt reageerde op een manier van "praat me er niet over" is de kans groot dat die entiteit er nog zit en aandacht aan je opa gevraagd heeft. Het is in principe niet gevaarlijk tenzij iemand het gevaarlijk maakt.

Pagina's: 1