»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Spiritueel / Ervaringen / Allerlei ervaringen
Ingezonden:  06 Sep 2014 14:23
Hoi allemaal,

Ik ben pas nieuw hier maar zou graag een aantal ervaringen met jullie willen delen. Als kind was ik al gevoelig voor bepaalde dingen. Zo "voorspelde" ik aan mijn ouders wie er bij hun langs zou komen, hoe laat en op welke dag (en ze hadden dan geen afspraak ofzo) dat zou gebeuren. Het kwam altijd uit. Naarmate ik ouder werd verdween dat "voorspellen" op de achtergrond.

Wat zich rond mijn vijfde manifesteerde was het zien van aura's (wist toen niet wat het was), het voelen van iemands energie (en weten of iemand ziek was en wat er aan gedaan moest worden). Dit is nooit meer weggegaan. Het is met de jaren alleen maar sterker geworden. Kort geleden nog liep ik met mijn hondje door het bos. In de verte liep een man en ik zag dat hij er niet goed aan toe was. Ik zag dat aan zijn aura en zijn energie. Het was een overweldigende "alarmfase". Ik ga nooit naar mensen toe (ik ben bang dat ze denken dat ik gek ben), maar ik wist als ik dit niet bij deze man zou doen, dit hem vertaal zou worden. Dus alle moed verzameld en naar hem toe. Een paar dagen geleden kwam ik hem weer tegen in het bos en hij bedankte mij. Nadat ik hem gewaarschuwd had was hij naar de huisarts gegaan die hem onmiddelijk door naar het ziekenhuis stuurde. Als hij een paar dagen later was gegaan, had hij het waarschijnlijk niet na kunnen vertellen, hadden de artsen gezegd.

Ook "weet" ik wanneer iemand dood gaat (dit vind ik echt stukken minder). Mijn moeder (zij was zelf ook spiritueel en ik ben blij dat zij achter me stond als ik weer eens wat meemaakte als kind) zei altijd dat ik een gave heb. Zij noemde het "helen" of magnetiseren (als iemand b.v. spierpijn heeft en ik ga met mijn handen over die plek...wordt de pijn minder/verdwijnt bij degene). Ook ben ik toen ik nog een klein kind was (vijf  jaar ongeveer) uitgetreden. Ik wou dolgraag vliegen als een vogel en dacht aan niets anders meer. Ik kan het me niet meer in detail herinneren maar wat ik wel weet is dat ik op een gegeven moment (ik vloog van onder de trap weer naar boven) mezelf (m'n lichaam) zag staan. Heel vreemd, en ik heb dit ook nooit meer meegemaakt...

Wat zal dit kunnen zijn? Ik vraag het me iedere keer af. Heb natuurlijk ook al boeken etc. gelezen maar daar wordt ik niet echt wijzer van. Ook hoor ik het graag of anderen ook soortgelijke ervaringen hebben (of gehad hebben)
Ingezonden:  08 Sep 2014 06:06
Iedereen wordt hiermee geboren, het is dus niet echt een gave. Alleen door opvoeding, school en vrienden sluiten  kinderen zich hiervoor. vaak gaat het later weer over.

Helderzien, horen, ruiken, wetend, dromend, voelend... het kan allemaal.


Vraag altijd toestemming aan de mensen om zoiets te vertellen als je iets doorgeeft. Heeft te maken met universele wetten.

Het doodgaan, dat zien ook meerdere mensen, op verschillende manieren. Waarom is het minder? Het is alleen afscheid van het lichaam. De ziel is er nog.

De laatste ervaring was een uittreding.
Ingezonden:  08 Sep 2014 06:32
Hoi Roosmarie,

Uiteraard heb ik toestemming gevraagd aan alle "betrokkenen". Van mijn gids kreeg ik ook de raad om op zoek te gaan naar gelijkgestemden om hierover te praten. Wat ik dus ook bij deze heb gedaan.

Wat ik me wel afvraag is of bepaalde dingen erfelijk zijn. Ik bedoel...mijn moeder was ook best paranormaal aangelegd. Zij was (ze is helaas overleden) wat men een medium noemt. Ja, denk ook wel dat iedereen het in zich heeft en dat door opvoeding, ervaringen e.d. dit al of niet (verder) ontwikkelt. Het laatste half jaar gaan zaken bij mij in een stroomversnelling. Ook het voorspellen wat ik als kind had, wordt langzaam maar zeker weer "sterker". Ik ben als kind nooit voor "gek" verklaard of afgewezen als ik vertelde over mijn ervaringen. Bij ons thuis waren dit soort zaken doodnormaal.

Mijn man vond het eerst allemaal maar vreemd, maar dat was zeker te verklaren aan zijn opvoeding. Echter, hij is nu wel anders gaan denken maar is er niet "gevoelig" voor geworden...
Zelf vind ik het een "verrijking". Het is alleen jammer dat de algemene gedachte nog steeds is dat mensen gek zijn als zij ervaringen hebben of iets kunnen wat niet echt te verklaren valt. Daarom hou ik het ook "stil" (behalve dan op dit forum
Ingezonden:  08 Sep 2014 07:59
Nee is niet erfelijk, iedereen wordt ermee geboren. Maar als het vanaf het begin de kop in wordt gedrukt (vroeger was het duivels als je meer waarnam en werd je erom gedood), blijkt het vaak vele generaties te duren voordat het doorbroken is.
Wat er nu nog in de oosterse landen gaande is, zo sterk dat het geloof er is, dat hadden we hier ook, maar hier zijn we verder ontwikkeld, hun moeten nog hier naar toe groeien. Wil niet zeggen dat iedereen hier verder ontwikkeld is, maar staan er wel meer open voor.

Vrouwen zijn gevoeliger omdat zij meer emoties toelaten. Maar mannen kunnen dit ook heel erg goed, alleen schuiven het vaak af op toeval.
Ingezonden:  08 Sep 2014 13:28
Wat mij ook tegenstaat is dat het "onverklaarbare" vaak als iets demonisch wordt gezien. Je ziet dat in films, in geloven, opvattingen. Zelfs in documentaires. Ook worden er vaak van die "negatieve" namen aan gegeven, zoals The Ghosthunters (geestenjagers...heb een keer gekeken en vindt dat zij soms onrespectvol zijn tegen de entiteiten).
Ingezonden:  09 Sep 2014 06:11
Het is een stuk media, en die moeten wel overdrijven om de aandacht te krijgen, anders zijn het geen kijkcijfers.
Maar aan de andere kant worden mensen er wel bewust van gemaakt dat er meer tussen hemel en aarde is, hierna mogen ze hun eigen weg erin vinden.

Ook de kerk heeft heel lang de vinger in de pap hierbij gehad, maar in nederland gelukkig niet meer zo extreem. De echte bijbel is anders dan de geschreven bijbel. Maar ja, interpretatie van woorden zorgt voor soms hele andere betekenissen dan de oorspronkelijke betekenis.

Alles in je leven kan zorgen voor karma, dus ook het niet respectvol zijn naar overledenen. Ooit komt dat wel op het bordje terug is mijn overtuiging. Is het niet in dit leven, dan wel een volgende.