Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 1
|
Ik zal kort zijn over mijzelf; ik ben extreem rationeel, niet gelovig, niet spiritueel, geloof in natuurkunde en wetenschap. Maar, ik zal toegeven dat ik wel eens dingen heb meegemaakt (ik en 30+) die wel heel vreemd waren.
Ik kan er met mijn directe omgeving niet over praten, puur omdat ik bang ben dat ze me voor gek gaan verklaren. Misschien jullie ook wel, maar dan ben ik in ieder geval nog redelijk incognito. Hetgeen ik wil vertellen, gebeurde niet zo heel lang geleden. Toen het gebeurde had ik het niet in de gaten, pas weken erna.
Wat is er gebeurd?
Met een paar maten onder elkaar, zouden we een weekendje Manchester doen. Het idee was simpel: bezichtigen, voetbal, bezichtigen, kroegentocht en bier, feesten, bezichtigen en weer naar huis.
Wat er gebeurde:
Ik had die nacht amper geslapen omdat onze vlucht heel vroeg in de ochtend vertrok naar Manchester (Ryanair, goedkoop), en ik gewoon opgewonden was. Hartstikke gezellig toch, een weekendje losgaan?
Bij aankomst op Manchester airport vertrokken we per tram naar Victoria station, waar ons hotel in de buurt lag. Het idee was om in het hotel eerst onze spullen te dumpen en dan de stad in te gaan, maar.... eerst eten! We waren aan het sterven van de honger zowat...
Aangekomen op Victoria station, keken we om ons heen voor een soort 'delifrance', een broodjeszaak, maar dat was daar totaal niet te vinden. Ineens zag ik een rood bord met een grote gele M, een Macdonalds. Niemand had eigenlijk zin in de Mac, maar er was eigenlijk geen andere keuze en niemand had zin om nog een uur met een lege maag rond te lopen, dus we besloten maar te maccen.
We liepen wat trappen op naar de Mac en we komen aan in een enorme hal en in die hal zat de mac, maar voordat ik de mac in liep probeerde ik te begrijpen waar die hal voor diende. Ik keek om me heen, en merkte iets. Ik zag al die deuren en die ramen, het waren er een hoop. Terwijl mijn maten al de mac in waren gelopen, bleef ik daar staan. Er was iets. Ik voelde iets. Het was niet goed. Ik wist niet wat ik voelde, wat is dit? Een heel vreemd en naar gevoel. Negatief. Fout. Ik stond daar voor zeker 2 minuten, kijk om me heen en hoor ineens geschreeuw achter me: “Hee ouwe kom bestellen!”. Ik draai me om, loop de mac binnen en we gaan eten.
Na het eten, ruim ik de rommel op, en 1 van mijn maten zegt nog even naar de WC te gaan. Ik zeg “prima, ik wacht buiten wel even”, en loop dus weer die hal in. Ik kijk weer om me heen, kijk weer naar die ramen, die deuren. Ik probeerde dat gevoel weer te voelen, maar dat lukte niet echt meer. Nog geen minuut later komt mijn maat de WC uit, en roept “kom we gaan”.
Ik kan me nog herinneren dat ik iets dacht in de trend van: “maar beter dat we gaan…”. We hebben daarna lekker gefeest dat weekend en ik was dat alles compleet vergeten.
Ongeveer twee weken erna, groot nieuws: “Aanslag in Manchester, veel doden”. Go**domme, weer! Eerst Parijs, Berlijn nu weer hier. We ouwehoeren er wat over want toch bizar, nog geen paar weken terug waren wij nota bene in Manchester.
En toen gebeurde het: op een maandagochtend, mijn radiowekker gaat af en wil aan het werk gaan. Ik pak wat koffie, ik open ad.nl en zie artikel nummer 100 over de aanslag, maar ditmaal een reconstructie wat er is gebeurd. Ik klik erop, en zie een plattegrond van waar het zich had afgespeeld. Ik lees gelijk : “Arena/PrintWorks”. Het eerste wat in mij opkwam, was “zodan, ons hotel lag nog geen 500m daar vandaan!”.
Ik keek verder op het plattegrondje, en daar stond met een vlammetje afgebeeld waar de daadwerkelijke aanslag was gepleegd en toen gebeurde het: mijn mond sloeg wagenwijd open, ik kon het niet geloven: precies daar, PRECIES daar, waar dat gevoel mij bekroop, waar ik stond, was die aanslag gebeurd. Precies daar. Wat ik allang vergeten was, die nare gevoelens, herinnerde ik me direct. Dat gevoel dat ik er weg wilde, dat rare en nare gevoel dat ik niet kon plaatsen en me stil liet staan voor minuten op die plek maar dat negatief en niet fijn aanvoelde.
Wat heb ik in hemelsnaam gevoeld? Is dit te verklaren? Noem het onzin of verklaar me voor gek, maar ik voelde daar iets.
Ik heb moeite met te omschrijven wat ik voelde en kan het nog steeds niet, maar het voelde echt negatief, fout, niet goed. Dat is de enige omschrijving die ik kan geven.
Ik hoop dat er hier iemand is die me kan vertellen wat ik heb meegemaakt. Ik ben dan wel niet spiritueel, gelovig en extreem rationeel, maar dit kan ik simpelweg niet verklaren, maar heb het toch echt meegemaakt.
|