Hoi Anna,
Allereerst van harte welkom op dit forum!
Die ervaringen van jou met dat spiegelbeeld is een bekend fenomeen. Ik heb hier overigens een zeer nuchtere verklaring voor:
Je spiegelbeeld verandert doorgaans pas wanneer je jezelf een tijdje in de spiegel aanstaart. Doordat je tijdens dat indringende staren je ogen automatisch minder knippert, wordt er vocht aangemaakt dat zich over je oogbol beweegt. Dat oogvocht vertekent het beeld dat je ziet. Daardoor lijkt het dat je gezicht in de spiegel verandert in iemand anders. Doordat de uitdrukking in je gezicht wordt versterkt doordat de rimpels nog dieper lijken en de vormen vertekenen door het vocht op je oogbol, is het alsof een eng, streng, bedroefd, boos, kwaadaardig figuur je aanstaart. Mensen hebben hier hele verhalen omheen bedacht zoals het zien van je tweelingziel.
Het feit dat je jezelf weer ziet nadat je geschrokken bent en daarna weer in de spiegel kijkt, komt omdat je in die tussentijd al weer 1 of meerdere malen met je ogen hebt geknipperd. Door deze "ruitenwissers" is het overtollige vocht, dat de vertekening veroorzaakt, weer weggeveegt.
Als je deze ervaring eng vindt en gelooft dat iets anders dan jezelf jou in de spiegel terugkijkt, is het logisch dat je sindsdien een beklemmend en opgejaagd gevoel ervaart. Het is een uiting van een, misschien onbewuste, angst. Iemand die bang in het donker is, voelt zich ook vaak bekeken wanneer hij of zij zich in een donkere ruimte bevindt.
Ik hoop dat je open staat voor deze nuchtere verklaring en niet persé een paranormale verklaring verwacht.
groetjes,
blanky
|