hallo,
Een beetje lang verhaal gaat het worden ben ik bang, maar ik zou heel graag advies willen van deskundigen.
Ik heb een 15 jarige dochter die sinds een aantal jaren heel moeilijk is. Heel negatief, snel boos en ook vaak heel somber.
2 jaar geleden hebben we haar aangemeld bij jeugdzorg omdat het thuis niet goed ging (en dit is dan nog mild uitgedrukt).
Bij jeugdzorg konden ze haar niet echt helpen, dus af en toe een gesprekje met een psycholoog en dan weer onverrichterzaken huis.
Begin 2009 is ze dan naar een kinderpsychiater gegaan die haar getest heeft. Omdat er geen diagnose viel te stellen (er waren componenten van manisch-depressief, ADHD, borderline, eetstoornis, slaapstoornis, posttraumatische stressstoornis en paniekaanvallen) werd geadviseerd om haar 10 weken te laten opnemen in een jeugdpsychiatrische kliniek voor een observatieperiode.
Mijn dochter ging hier in eerste instantie mee accoord omdat ze zich inderdaad beroerd voelde. Maar ja, lange wachtlijst.........
Ondertussen vertelde ze me in het voorjaar dat ze geesten etc ziet, sinds ongeveer 2 jaar, en jeugdzorg kan daar niets mee, paranomale gaven zijn niet wetenschappelijk bewezen.
Om haar met haar gave te helpen zijn we bij een paragnost terecht gekomen die haar begeleidt. Een heel nuchter iemand die juist wil dat ze zich gaat aarden en niet te zweverig gaat worden.
Zij stond er niet zo erg achter dat mijn dochter in een psych. kliniek zou worden opgenomen.
Eind juni was er plaats voor opname maar mijn dochter voelde zich op dat moment aardig goed en vertikte om in de zomervakantie in "een gesticht" te gaan zitten, zoals ze het zelf noemde.
Begin augustus werd ze ineens erg ziek. Veel tintelingen in armen en benen, veel buikpijn, pijn in linkerarm en druk op de borst etc. Heel wat bezoekjes bij artsen, ehbo, kinderartsen en fysiotherapeut volgden, maar er was niets te vinden. Voor de zekerheid een MRI van de hersenen gemaakt, maar die was prima.
Omdat ze zich zo ontzettend ziek voelde, en artsen zeiden dat het waarschijnlijk psychisch was, wilde ze zich nu wel laten opnemen.
Begin oktober is ze dan opgenomen. En in plaats van dat er nu wat rust in de tent kwam, werd de ellende alleen maar erger.
Ze zegt dat ze ook alle ellende van de andere pubers binnenkrijgt en ze wil nu echt naar huis en niet de observatieperiode van 10 weken volbrengen.
Probleem is dan, als ze thuis is, dat ze niet in staat is naar school te gaan terwijl ze vorig jaar door depressie en ziekte van Pfeiffer al een jaar is blijven zitten.
Ze weet ook dat ze hulp nodig heeft, maar ze houdt het in de inrichting niet vol.
Ik begrijp, voor zover een leek paranormale zaken kan begrijpen, dat er veel met mijn dochter gebeurt. Alleen ben ik bang dat haar karakter (negatief ingesteld en snel somber) niet verklaard kan worden uit paranormale fenomenen.
Heeft iemand misschien raad/advies?
Ik weet het niet meer, maar weet wel dat mijn dochter als ze nu thuiskomt, nog net zo diep in de ellende zit als eerst.
Bestaan er in Nederland geen psychiaters die zelf paranormaal begaafd zijn? Zou daar namelijk direct langsgaan....
Alvast bedankt voor het lezen.
|