»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Ervaringen / Overige Ervaringen / Help, ik ben mezelf kwijt
Ingezonden:  20 Dec 2009 11:21
Hoi,

ik hoop zo dat iemand mij kan helpen. Ik zal bij het begin beginnen:

Vroeger toen ik nog een heel klein jongetje was zag ik onzichtbare (voor andere) mensen en dieren. Ik kon met ze praten en kon enorm overstuur zijn als ik er 1 kwijt was. Ik wist wanneer ik uit de buurt van mensen moest blijven, ik voelde dat aan. Ik heb ook regelmatig voorspellingen gedaan die klopte. Ik was eigenlijk altijd ziek, moe, pijn etc.

In mijn kleutertijd zijn we verhuisd en in dat nieuwe huis heb ik vervelende dingen gezien en gevoeld. Ik had daar erg last van stemmingswisselingen en ik ben regelmatig aangevallen door 1000en beestjes die in mijn verbeelding zaten. Ik heb ook een keer meegemaakt dat ik me niet meer kon bewegen gedurende ~1 uur. Iemand met paranormale gaven heeft toen geadviseerd niet meer in die kamer te slapen omdat er iemand is overleden. Als ik terugdenk aan deze tijd dan denk ik dat na deze ervaringen, ik al mijn gevoel ben verloren.

Op dit moment ben ik nog steeds veel moe, voel soms spontaan pijn van mensen, het ene moment ben ik druk en het andere down en moe. Als ik aan mezelf vraag hoe voel je je , dan weet ik dit niet! Ik voel me soms zo gevoel en emotieloos. Ik heb moeite om aanwezig te zijn op plekken waar veel mensen zijn, vroeger ging ik ook haast niet naar school omdat ik hier gewoon geen zin in heb.

Inmiddels doe ik een hbo opleiding en die gaat bijzonder gemakkelijk, deze opleiding is een techniek opleiding en ik ben dus veel meer met mijn rationele kant bezig. 
Toch merk ik dat als ik in een periode minder met mijn hoofd bezig ben, maar met mensen, dan merk ik dat ik me beter voel. Ik mis echt mijn gevoel, zeker het gevoel om liefde te kennen, ik weet gewoon niet hoe dit voelt en heb het dus ook nog niet mee mogen maken. Als ik bij meisjes ben dan blokkeer ik echt alles wat er in me zin en voel niets, geen pijn maar ook geen emotie.   

Ik ben dus eigenlijk het liefst bij mensen die vrolijk zijn omdat ik dan ook vrolijker ben.

Als ik wat lees over nieuwetijdskinderen dan kan ik op 90% van de stellingen volmondig ja antwoorden.

Hopelijk kan iemand mij adviseren.    
Ingezonden:  20 Dec 2009 14:41
probleem 87

Jij moet eens gaan proberen om je balans terug te vinden.
Dit kan op verschillende manieren. Probeer je zelf weer wat meer te aarden.

de witte duif
Ingezonden:  20 Dec 2009 14:49
Denkt u dat dit alles te maken heeft met balans? Zou dat dan echt helpen? En wat is de beste manier hiervoor?
Ingezonden:  20 Dec 2009 14:57
Kijk Je geeft zelf aan dat als er  vroeger eentje kwijt was je helemaal van slag was.
Dat is zeker geen goede basis.

Kijk in het para gebeuren mag het para nooit maar dan ook nooit boven aan staan.

Begin met leven je gave moet naar de tweede plaats.
KIjk je hoeft het niet los te laten maar jij denkt 24 uur in het paranormale dat is niet goed.

Dus probeer een beetje je geluk terug te laten keren door als een gewoon aards mens te leven en niet om bij alles in het paranormale te denken.

Zet het even aan de kant en LEEF. Zet alles wat te maken heeft mat het para gebeuren dus ook de dingen die je ziet even naar de achtergrond en probeer eens gewoon te denken met je eigen hersenen. Denk niet meteen wat een ander van deze of gene stap denkt.

Meng je ook eens in gewone gesprekken dus dagelijkse gesprekjes. Dus alles met wat de aardse levenswijze te maken heeft maak dat je eigen.
Dan kan je zien dat je tzt het para gebeuren weer op een gezonde manier kunt oppakken.

succes
Ingezonden:  20 Dec 2009 15:48
Bedankt voor je reactie witte duif, maar ik denk toch dat je me verkeerd begrijpt.

Ik dacht nooit aan het paranormale totdat het mij opviel dat pijnen en emoties die ik  regelmatig voel dezelfde zijn al mensen in mijn omgeving. 

Dit heeft me aan het denken en lezen gezet. Er zijn ook meerdere mensen geweest die mij hebben geadviseerd om te gaan voelen, en dat ik moet stoppen met het onderdrukken van dit gevoel (1 was paranormaal en geeft ook healings). Volgens deze mensen was ik teveel bezig met mijn rationele kant. Ik heb hier eerlijk gezegd nooit op gereageerd (ik geloofde er niet in ).

Het is zeker niet zo dat ik dus veel met het paranormale bezig ben, maar dat ik nu echt duidelijke aanwijzingen tegen kom. Vooral toen ik ging terugdenken aan mijn jeugd.

Uit de verhalen op sites, herken ik mij angstig veel in het verhaal over nieuwetijdskinderen. Dus om het verhaal even een andere wending te geven, ik hoef niets met mijn "gave", maar ik ben bang dat ik hem wegdruk en daarom vaak niets meer voel(er dus last van heb), of kan dit niet? of moet ik het nog anders aanpakken?
Ingezonden:  21 Dec 2009 23:24
Ik vind het erg jammer dat ik niets meer hoor, als iemand nog tips heeft is het zeer welkom.

Ik ben een beetje geprobeerd met dat aarden wat witte duif zei, maar er zijn zoveel methodes :s. Ik heb het ook nu een paar keer geprobeerd, ook al zegt mijn gevoel van je bent gek. Maar ik merk of voel er niks bij, ik heb me voorgenomen het even een paar keer te proberen, maar zoals op internet staat dat je de energie kan voelen zit er bij niet in :s
Ingezonden:  22 Dec 2009 10:18
Dag Probleem87,

Ik heb jouw verhaal gelezen. Misschien is meditatie iets voor jou om tot rust te komen. Zelf beoefen ik de meditatiemethode Falun Dafa. Overal ter wereld, ook in Nederland, zijn er oefenplaatsen. Bovendien is het volledig gratis. De mensen op de oefenplaatsen zijn altijd heel vriendelijk, rustig, kalm en tevreden.

Hoop je hierbij te kunnen helpen.

Liefs, Karin
Ingezonden:  22 Dec 2009 12:07
Bedankt karin,

Ik ga eens kijken wat het is. Eigenlijk alles wat je leest over paranormaal is meditatie. Dat wist ik niet.
Het lijkt er dus op dat ik me zal moeten aanpassen en leren mediteren. Hopelijk helpt dit mijn gevoel/geluk terug te vinden en mij te leren afsluiten.
Ingezonden:  23 Dec 2009 15:23
Graag gedaan Probleem87, op de website kan je alle informatie vinden:
http://www.falundafa.org/Dutch/
Hopelijk voel jij je snel weer beter! Wens het je van harte toe.
Liefs, Karin
Ingezonden:  14 Jan 2010 19:35
Om jullie ook nog even een beetje op de hoogte te houden, ik ben gaan oefenen met meditatie. Het lukt alleen nog niet erg, maar ik hou vol!

Verder is er weinig veranderd..
Ingezonden:  18 Jan 2010 17:40
Volhouden hoor! Het vergt best wat tijd en oefening, maar ook in deze geldt dat oefening tot kunst baart...
Het zal zeker zijn vruchten gaan afwerpen en ik hoop dat je je snel wat beter in je velletje mag gaan voelen..Ik denk dat hierin ook geld dat hoe moeilijk het ook is, je toch moet proberen je hoge gevoeligheid te accepteren...Als je dit doet heb je ook al een groot deel gewonnen...

Succes,

Lieve groet,
Luna75
Ingezonden:  18 Jan 2010 19:37
Hoi Luna,

bedankt voor je reactie, vind het erg lief van je. Ik hoop echt dat je gelijk hebt, want ik begin er steeds minder positief tegenover te staan. Ik wil niet depri over komen maar ik zit echt mezelf in de weg. Ik kan op dit moment niet eens een ziekenhuis bezoeken omdat ik er echt misselijk, doodmoe en trillerig wordt.
Ik probeer nu regelmatig een half uur de tijd te nemen om tot rust te komen met diverse meditatie oefeningen. Maar eigenlijk merk ik er weinig van.
Ingezonden:  27 Jan 2010 23:40
Hoi probleem87.      Ik heb jou verhaal met veel aandacht gelezen.  Je hebt hoop goede adviezen gekregen die blijkbaar jou niet helpen. Jij bent blijkbaar zeer gevoelig voor andermans emoties en lichamelijke pijnen. Met zo,n gave kan je een hoop goeds doen voor anderen, echter je moet wel leren om jezelf te beschermen. Het mag, kan niet zo zijn dat jij in je dagelijkse leven leidt onder jouw empathise vermogens. Het is nu dat jij ze niet onder controle hebt. Probeer iemand te vinden die jou kan leren om te reguleren het doseren van je gevoeligheid. Al je kanalen staan wagewijd open. Je kan beginnen om een paar keer per dag een helder wit schild om je zelf heen te visualiseren. Je zal zien hoe dat helpt. Een goede deskundige kan je leren hoe je met jou gave kunt omgaan.    Gr steven
Ingezonden:  28 Jan 2010 09:38
Hoi Steven,

Ik ben jaren lang ziek geweest, Ik heb zo lang mijn gevoel en emoties weg gedrukt in die tijd. Nu gaat het beter met mij en begon eindelijk na 6jaar eens liefde te zien en te voelen. Daarmee begon eigenlijk ook dit hooggevoelige ineens extreem op te spelen.
Inmiddels merk ik dat er in mijn emoties alleen maar verdriet hangt en betrap ik mezelf er op dat ik mijn gevoel weer negeer ik kan dit alleen niet zelf bedienen. Ik weet dat dit niet goed is en ik praat op het moment met veel mensen erover.
Het ene moment kan ik met mensen meehuilen het andere moment kan ik niks voelen. Ik ben gewoon stuk, al zeggen de mensen waar ik mee praat dat dit normaal is als je 6jaar niks hebt gekunt.
Ik heb ook gepraat met iemand die ook hooggevoelig is, hij wil me graag helpen. Maar ik weet niet of ik dit wel wil, de momenten zonder gevoel zijn voor mij beter. Hoe leuk is het om de kiespijn van je leraar te voelen? Het verdriet van een vriendin oppakken en zelf 3 dagen van slag te zijn? Bij iemand op ziekenbezoel gaan en meekotsen?

Ik weet niet welke kant dit op gaat maar ik laat het maar gewoon komen zoals het komt. Ik probeer ook nog steeds die visualizatie oefeningen, maar ik kan het zo moeilijk voor me zien. Het lijkt wel alsof die fantasie ook stuk is, ik droom ook nooit.

Maargoed het zal zoals iedereen zegt wel een fase zijn, en ik laat hem maar gewoon over me heenkomen. Verder ben ik erg blij met dit forum! Want ik kan nu mijn verhaal echt eens kwijt.
Ingezonden:  28 Jan 2010 12:59
hoi, ja je moet een schild rondom je lichaam inbeelden om je te beschermen.en je moet weten dat je hier op aarde gekomen bent met een doel de nieuwetijdskinderen zijn hier om de aarde te beschermen tegen de ondergang en ook vooral het dierenrijk. je zal zien dat je heel goed met dieren zal om kunnen gaan en werken ik zelf zet me dan ook in om de dieren te beschermen en om de natuur.en als het werk klaar is dan zal je dat wel weten door jouw heldervoelendheid(pijn),helderziendheid(dingen weten die nog moeten gebeuren)gave s die elk nieuwetijdskind heeft.
Ingezonden:  29 Jan 2010 10:02
Dat inbeelden heb ik gewoon moeite mee. Misschien gewoon oefenen.

Wat betreft dieren, dieren komen altijd op me af en de meest moeilijke dieren doen mij nooit iets. Het deel van een doel, klinkt moeilijk, ik heb er nooit zo over nagedacht. Ik vraag me ook af wat mijn doel kan zijn.
Ingezonden:  29 Jan 2010 13:16
mischien moet je als vrijwilger gaan werken in een dieren asiel,dierenboerderij of zo je zal zien dat de dieren je dankbaar zullen zijn en dat jij je beter gaat voelen.probeer het uit zou ik zeggen je kan er niets mee verliezen alleen mee winnen.
Ingezonden:  29 Jan 2010 17:56
Ik heb het op het momemt veel te druk met mijn gezondheid en mijn studie. Daarnaast ook nog vrijwilligerswerk word een beetje teveel.
Ingezonden:  29 Jan 2010 19:08
hoi, ja dat is wel een beetje te veel mischien later hou het voor later als het past.groetjes patricia.