Hallo Kriya,
Vanaf 2008 heb ik op mijn tenen gelopen bij mijn werkgever, in die tijd zijn 15 andere collega's of zelf weg gegaan of geen contract verlenging gehad, in augustus ben ik ook de laan uitgevlogen na veel strubbelingen, ben toen overspannen geraakt, een half jaar ww gehad, meer als 100 sollicitaties, en aan het werk (feb 2011) als oproepkracht, 9 maand als kwartaalmedewerker op 1 plek en nu weer 3 maand als oproepkracht overal en nergens, en meestal 's morgens niet weten of je die dag ook werk hebt, en dat kan ik nog niet accepteren.
Kinderen hebben mijn hart en dan ben ik gelukkig en nu moet ik steeds weer namen onthouden , nieuwe indrukken en dat lukt wel al kost het mij heel veel moeite, de namen van de collega's onthoud ik niet eens meer. heb voor mij zelf wel besloten om in de kinderopvang te blijven en toch te proberen om zo mijn weg te vinden en wie weet heeft te tijd toch nog iets moois en vast voor mij in het verschiet.
Dank voor je reactie,
M52
|