»Gebruikersnaam: »Wachtwoord:   Gegevens onthouden? 
Paranormaal Forum / Ervaringen / Dromen / Waarschuwen
Ingezonden:  14 Jun 2012 10:14
Gisteren had ik mijn moeder aan de telefoon. Een tijdje terug, vlak na de dood van mijn vader, had ze van mijn vader gedroomd. Hij had met mijn Oma (zijn moeder) een nieuw huisje en wilde dat aan mijn moeder laten zien. Hij had echter nog een stofzuiger nodig. Nu zijn mijn ouders gescheiden (ik was al lang het huis uit) en dat is een vervelende tijd geweest met veel gepest en verwijten van mijn moeders kant. Mijn gevoel zei dat hij schoon schip met haar wilde maken, want een stofzuiger ruimt toch in de regel de rommel op. Opdat hij haar zijn  nieuwe huisje wilde laten zien wilde mij zeggen dat hij niet meer boos op haar is.

Maar goed, gisteren vertelde ze dat ze weer van mijn vader had gedroomd en dit maal had hij haar gezegd dat ze goed op mij moest passen en me moet beschermen! Er zijn op dit moment dingen aan de hand en ik weet het allemaal even niet zo goed. Het ligt in de relationele sfeer en ik heb me meerdere keren afgevraagd, moet ik doorgaan met mijn man. Van mijn ouders heb ik geleerd om te vechten voor je huwelijk. Dat hebben ze zelf ook gedaan tot het echt niet meer ging.

Ik weet het even niet. En ik hoop dat iemand me kan helpen. Alvast bedankt.
Ingezonden:  14 Jun 2012 15:27
wanneer er klappen vallen, sowieso vertrekken
Ingezonden:  14 Jun 2012 15:35
Hoe kom je daar zo bij?? Klappen??
Ingezonden:  14 Jun 2012 15:37
Quote:
dit maal had hij haar gezegd dat ze goed op mij moest passen en me moet beschermen!


ik ben geen medium btw
Ingezonden:  14 Jun 2012 15:42
Nou, je zit goed. Dit is echter een tijd geleden gebeurd en dat is nu voorbij. Maar ik heb genoeg andere dingen waar ik aan twijfel. En dan denk ik weer, 'nee, doorvechten voor je huwelijk', maar door die droom van mijn moeder schrok ik nogal.
Ingezonden:  14 Jun 2012 18:50
Hoe ver denk je zelf te gaan in een relatie? Soms is het een relatie waarin er slechts 1 geeft, en dat is geen relatie.
In welke mate kan jij nog echt jezelf zijn, voel jij je op je gemak en vertrouw je hem?
Hoelang ben je al aan het vechten?

Ga de balans opmaken....
Ingezonden:  17 Jun 2012 10:40
De balans is al opgemaakt, ik wil niet meer. Als ik denk aan een single-leven dan voel ik een een fles spa-rood (met bubbels dus) in me opengaan en de bubbels sprankelen naar boven en maken schoon schip. Ik voel me blij worden, onbezorgd en geliefd. Tja dan weet je het dus wel. Maar de stap zetten....

Toch heb ik vaak aan mijn vader gedacht, die altijd zei: 'je hoort te vechten voor je relatie/huwelijk, en dat zelf ook deed.
Maar toen waren mijn man ik laatst in Berlijn. We liepen door een museum en opeens was daar die ingeving: 'Waarom doorgaan met een man die je toch uitkotst?!' Dat was 'm letterlijk. Ik stond even aan de grond genageld!!!! En dacht eroverheen 'zo erg is het ook niet', maar die gedachte liet en laat me moeilijk los. Ik geloof werkelijk dat het mijn vader is geweest, dat kan niet anders. Toch durf ik dit niet te bespreken met mijn man, hem te confronteren met dit. En dan die droom van mijn moeder. Ik durf te wedden dat het mijn juiste keus gaat zijn, maar ik blijf het moeilijk vinden.

Vandaar ook dat ik het hier gemeld heb. Ik ben zelf nog niet zo ver in het spirituele denk ik, en daarom hoop ik op inzichten hier.
Ingezonden:  17 Jun 2012 10:57
vechen voor een relatie/huwelijk moet ook van 2 kanten komen .... eerst vielen er klappen maar nu doet hij dat niet meer,nu kotst hij je alleen nog maar uit .... lichamelijke en psychische mishandeling, ik wist het wel na de eerste klap
ik denk dat je je veel gelukkiger zal voelen als single vrouw
Ingezonden:  17 Jun 2012 11:40
Dyezzie

Niemand kan jou zeggen wat je moet doen. Soms zit men in situaties waar de buiten wacht geen weet van heeft.

Wat je angst betreft om de stap te zetten kan ik je zeggen dat het mij na 31 jaar ook gelukt is.

Maar let wel het heeft voor mij ook zo lang geduurt tot ik er klaar voor was.

Dus niemand zou jou hierin kunnen helpen JIJ moet er klaar voor zijn. En een ieder bedoeld het goed de een zegt blijf de ander zegt ga, maar jij bent het die het  zal moeten doen.

En wat je keuze ook zal mogen zijn, ben trots erop en er zeker van dat het jouw keuze is die je maakt want een ander staat immers niet in jouw schoenen.