Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 1
|
In mijn droom van vannacht woonde ik in een groot huis met een aquarium met drie sluierstaarten. Het was een donker huis met veel hout. Voor zover ik me kon herinneren was alles van hout, zelfs de banken, de muren, de vloeren en er waren niet veel ramen.
Een moment later was mijn aquarium veranderd in een groot lichtgevend helder bassin, wat oplichtte in het donkere huis. Er zwom nu een orka in. Het was een indrukwekkend groot beest. Vol bewondering heb ik uren naar hem gekeken. Ik had zelfs besloten om met hem te gaan zwemmen. Het voelde heel fijn. Tijdens het zwemmen hoorde ik duidelijk prachtig muziekje, en ik kon zijn huid ook heel erg sterk aanvoelen. Op dat moment voelde ik me super krachtig en gelukkig. De drie sluierstaarten zwommen ook heel vredelievend tussen de Orka. Toen kwam er een heel mooi moment, en zwom er opeens een Orka jong mee in het bassin. Het zag er prachtig uit.
Toch speelde in mijn hoofd de hele tijd het schuldgevoel dat het bassin te klein was voor zulke machtige dieren. Toen ik een trap uitliep naar boven, kwam ik op een verlaten strand uit. Ik begon met graven, en er ontstond een ondiepe zandachtige vijver. Toch had de Orka een weg daarnaartoe weten te vinden vanuit het bassin, en kwam uitademend aanzwemmen. Het water was nog troebel van het graven, dus ik ging ijverig verder. Maar opeens stonden er meer mensen om me heen. Een dolfijnentrainer blies op een fluitje. Ik schrok heel erg, want wat ik absoluut niet wou is dat de orka een attractie werd. En ik verbood de trainer om de orka kunstjes te leren. Hoe hard ik ook protesteerde steeds meer mensen bleven komen, en ze veranderde die mensen in een soort van joelende lachende (ramp)toeristen. Ik bleef graven, en wou dat er zoveel mogelijk ruimte voor ze was. En mijn doel was dan ook dat de Orka's terug gingen naar de zee. Ik probeerde ze daarop voor te bereiden, maar toch kwam ik niet verder door alle mensen die zich ermee bemoeiden. Ik voelde me daardoor heel machteloos. Toch keek de orka mij heel indringend aan. Met een klein bruin oogje, maar ik voelde echt dat ik hem moest helpen. Helaas hield hier mijn droom op.
|