Oog van Horus

Paranormaal Forum / Ervaringen / Dromen / Oog van Horus

Ingezonden: 13 Aug 2013 21:46
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 2
Hallo, Ik wilde mijn droom hier even kwijt omdat ik zag dat er ook anderen over het "Oog van Horus" hadden gedroomd. Het begon met een slaapverlamming, ik was hierdoor niet verwonderd, omdat ik ervaringen heb met slaapverlamming vecht ik er niet meer tegen. Ik wist dus "ik zit weer gevangen in mijn lichaam en zie een soort astrale wereld om me heen". Toen kwam ik mensen tegen. Omdat een van hen mijn handen ruw schudde om te laten voelen dat het geen droom was leek het net echt. Vanuit mijn bed luisterde ik aandachtig naar wat ze me vertelden; het was een stortvloed aan woorden. Hele levensverhalen kwamen voorbij en steeds betrof het een ander persoon (zo'n 7 personen in totaal). Soms gaf ik bemoedigend advies als ze bijvoorbeeld vonden dat ze slechte dingen hadden gedaan zei ik: "Als je dat nu constateert, heb je toch geleerd van je eigen fouten? Je bent juist gegroeid door dat inzicht!" Mijn idee was dat ze daardoor rust kregen en waarlijk: ze verdwenen. Ondertussen lag mijn zoontje naast me te slapen en mijn dochter lag op haar eigen kamer. Plotseling lag mijn dochter ook in mijn bed (in mijn droom dan) en had een paars met goud bezet hoofddeksel bij zich, antiek, handgemaakt en met religieuze waarde. Om een idee te geven: Maar dan zonder kruis, met sierlijke Oosterse versiersels erop en aan de voorzijde meer puntig toelopend. (ik heb nog nooit zo'n vorm gezien in het echt..) Terwijl ze het hoofddeksel bij mijn kussen legde verscheen een helder licht in de hoek van mijn kamer bij de deur. Het werd groter en groter (alsof het van een afstand komen moest) tot het wel een meter groot was. Nu zag ik duidelijk dat het een heel groot oog was! Met een bijna verblindend licht. Mijn dochter (die alleen astraal aanwezig was) zei met rode huilogen tegen mij: "Ze praten maar en ze praten altijd maar door." Ik dacht: "Dat oog moet weg!" Dus ik strekte mijn handen uit zodat het ons niet zou verblinden. Maar toen reageerde mijn dochter geschrokken "Niet doen mama, niet tegen vechten dan wordt het alleen maar groter!" En dat was ook zo, dus dacht ik snel aan iets leuks en woeps, weg was het oog. Net zoals het gekomen was werd het nu alsmaar kleiner, tot het helemaal verdween. Toen ik wakker werd, was het nog maar een uur of 1 's nachts, terwijl ik rond middernacht was gaan slapen! Mijn dochter lag natuurlijk gewoon in haar eigen kamer, maar mijn zoontje (6) lag te schoppen in z'n slaap naast me. Omdat ik (in de ban van m'n droom) dacht dat hij tegen het oog aan het vechten was, fluisterde ik in z'n oor: "Denk maar aan iets leuks of grappigs." (ik gaf toen een voorbeeldje waar hij altijd om moet lachen) en daarna schopte hij niet meer. Dat was mijn droom. Van begin tot eind alles onthouden! Groetjes, N0NA

Ingezonden: 13 Aug 2013 21:49
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 2
Sorry afbeelding plaatsen is mislukt http://nl.123rf.com/photo_2268836_rode-mijter ...

Pagina's: 1