Ingezonden: 08 Mei 2017 20:15 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
Ik was in mijn ouderlijk huis. Er was een vrouw waar ik bang voor was en waar ik voor probeerde te ontsnappen. Ze was gevaarlijk en ik wilde vooral mijn omgeving tegen haar beschermen. Ik ging toch een gevecht aan met de vrouw. Zo duwde ik haar van de trap. Daar bleek ze goed tegen te kunnen. Zij bleef me opzoeken en aanvallen.
Op een gegeven moment waren we in mijn eigen huis. En ik hoekte haar kei hard neer met een zwaar voorwerp, geloof ik. Ze lag op de grond. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om 112 te bellen. Echter ging dit heel vaak mis. Ik toetste te veel cijfers in en wiste dan weer te veel cijfers weg. Uiteindelijk, na een aantal pogingen lukte het. Vervolgens kreeg ik de meldkamer. Ik haperde enorm toen ik ons adres doorgaf. Ik moest enorm veel moeite doen om überhaupt klanken te kunnen produceren. Mijn keel deed er pijn van. Maar het lukte wel. Ik kon gelukkig ook zeggen dat ik me bedreigd voelde en dat ik bang was. Ik had nog willen zeggen dat ze met meerdere auto's en een ambulance moesten komen, maar daar dacht ik te laat aan. Daarna kwam de vrouw weer op me af om me aan te vallen. Ik was erg vermoeid. Het telefoon gesprek en het gevecht had me zo opgebrand dat ik niet meer terug kon vechten. Op dat moment hoorde ik de sirenes van de politie.
Het volgende moment lag ik in de zee in het zeer ondiepe water. De golven zogen mij steeds in de zee en brachten me weer terug naar de kust. Het lag er vol met mosselen die open waren. Daardoor was ik bang dat ze me zouden krassen. Ik hield mijn lichaam zo vlak dat ik niet meer in maar op het water lag. Ik raakte het water bijna niet meer. Daardoor krasten de mosselen mij niet. Mijn vriend zag ik links op het strand staan. Er was een kind bij hem (geen idee wie dat was). Het strand was verder leeg.
Heeft iemand een idee wat dit zou kunnen betekenen?
|
Ingezonden: 10 Mei 2017 21:23 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 350
|
In eerste instantie denk ik aan iemand die jou lastigvalt, dit kan geestelijk zijn, en je wordt door deze persoon ook beperkt in wat je wilt zeggen. Vooral omdat je ook sirenes hoort, is het een waarschuwing voor deze persoon.
Water reinigt, zuivert, en het is ondiep, dus je zou er uit kunnen komen, maar dat doe je niet. Maar je wilt er ook niet goed in, i.v.m. de open mosselen. Deze staan namelijk voor je zelf emotioneel open te stellen, dat is heel moeilijk voor je (misschien over een bepaald punt, maar dat kan jij beter bepalen dan ik).
Maar mogelijk heeft het met je vriend te maken, omdat het strand staat om bij elkaar te komen.
|
Ingezonden: 11 Mei 2017 09:00 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 350
|
Kleine aanvulling, hij staat links van jou, dus gevoelskant, en een kindje, dit kan meerdere redenen hebben, van mogelijke ziel die graag bij jullie is, of innerlijk kind van hem of jou.
|
Ingezonden: 13 Mei 2017 19:27 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
Dankjewel roosmarie,
Zelf heb ik het idee dat de vrouw mijn moeder is. Sinds ik zwanger ben (1e kind) droom ik vaker eng over een vrouw. De relatie met mijn moeder is niet heel goed. Ik heb op het moment veel last van haar. Mezelf open stellen naar haar toe is eigenlijk geen optie, omdat ze mij op mijn kwetsbaarheid pakt. (Is mijn ervaring). Je zegt het mooi: ik wil het niet aangaan (ik ga het water niet in), maar ik ga er ook niet uit. In mijn droom wilde ik overigens naar mijn vriend en het kind gaan. Ik wist in mijn droom ook dat ik er gewoon uit kon stappen. Waarom ik dat niet deed, weet ik niet goed.
Ik raak bijna emotioneel van het idee dat het kind de ziel representeert die graag bij ons wil zijn. Mooi verwoord. Misschien is dat wel de ziel van het kindje in mijn buik :-).
|
Ingezonden: 13 Mei 2017 20:26 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
Nu ik erover nadenk vind ik het bijna triest dat ik niet daar op het strand sta bij mijn vriend en het kind, waar ik wel hoor te staan (als het idd de ziel is van de baby in mijn buik).
Misschien heeft het ook te maken met dat ik het kindje mezelf bijna niet durf te gunnen, uit zelfbescherming. (Heb hiervoor een miskraam gehad).
|
Ingezonden: 14 Mei 2017 20:26 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 350
|
Meestal droom je over de persoon zelf, maar dat is meestal. Wat als het een stuk van jezelf is waar je wat mee moet doen? Open stellen, is niet zo zeer kwetsbaar zijn, je kan er zelfs krachtiger door zijn dan door niet open te stellen.
Je kan in de droom alles zelf doen, dus het antwoord ligt ook bij jezelf, om het te gaan doen.
Een kindje heeft liefde nodig, ook als het nog niet geboren is, dat hoort bij het moederschap, houden van. Beschermen, maar ook loslaten, zodat je kindje kan leren van de dingen die er op haar pad komen. En je zult zien dat ze ook dezelfde lessen gaat tegenkomen als jij... hoe ga je haar leren om er ander, krachtiger in te gaan staan? Alvast een leuk nadenkertje, waar je zelf ook mee bezig kan.
Geniet ondertussen van het zwanger zijn! Dat is een unieke ervaring!
|
Ingezonden: 14 Mei 2017 22:30 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 1657
|
Gember, het zou zeker om je moeder kunnen gaan. Het moeite hebben met het bellen van 112 weerspiegeld ook de moeite die jij hebt bij het inschakelen van hulp.
Dat jij niet uit het water wilt gaan zie ik meer als je moeder niet volledig uit je leven willen zetten. Maar allicht is dit toch noodzakelijk om daadwerkelijk met je man en kind te kunnen zijn. Toch lijkt mij wel dat afstand nemen van een ouder pas altijd een laatste optie moet zijn.
|
Ingezonden: 17 Mei 2017 19:37 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
AH wat een mooie reacties! Dankjewel!
Zeker waar roosmarie. Door open te stellen maak je jezelf krachtiger. Ik ben daar wel mee aan het stoeien merk ik, maar ik merk ook dat ik het wel zou moeten doen. Er is geen andere weg. Oftewel spannend maar noodzakelijk. Voor mij is open stellen, kwetsbaar kunnen zijn en grenzen durven aangeven.
En psylor jij verwoordt wat ik voel. Wat knap. Durfde t eigenlijk niet te schrijven omdat ik t zo vaag vond. Voor mij was idd het niet kunnen loskomen van mijn moeder de reden dat ik t water niet uit kwam. Zo voelde t toen ik wakker werd. Loslaten is idd voor mij geen optie. Maar er moet wel iets gebeuren. Ik moet nu een beweging gaan maken naar mijn (toekomstige) gezin. Ik voel duidelijk dat ik mijn moeder moet begrenzen.
|
Ingezonden: 17 Mei 2017 20:00 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 6
|
Kleine aanvulling; als ik los wil komen van mijn moeder, zal ik de confrontatie moeten aan gaan met haar, ik zal er emotioneel doorheen moeten (door het water gaan), me open moeten stellen met het risico dat ik gekwetst wordt (door de open schelpen die mogelijk kunnen krassen), kan ik uiteindelijk wel bij in mijn hele 'zijn' bij mijn gezin zijn (naar mijn vriend en kind gaan op t strand).
Ik heb geloof ik wat te doen ;-)
|
Ingezonden: 17 Mei 2017 20:10 | |
Geregistreerd gebruiker Nu offline
|
Inzendingen: 1657
|
Goed zo, je beschermengel (gids) zal je vast bijstaan
|
|