spirituele gebeurtenissen na overlijden van onze dochter...

Paranormaal Forum / Spiritueel / Ervaringen / spirituele gebeurtenissen na overlijden van onze dochter...

Ingezonden: 14 Dec 2012 20:42
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Hebben jullie dat diertje in haar kist meegegeven? Ik weet niet wat, iets bruins, lijkt op een hertje of een leeuwtje..maar goed, pin me er niet op vast. Ik weet niet hoe ik dat doe, ik laat iets de vrije loop en soms komt er niets en soms komt er vanalles. Bij mezelf kan ik het helaas niet zo hoor. Laat hem haar vragen in zijn dromen te komen, maar hij wordt ziek, niet ernstig, maar emotioneel ziek en komt er lichamelijk uit. shit van je enkel, maar anderzijds kom je nu ook aan jezelf toe;-). Ik vind het fijn dit voor jou te kunnen doen en het bevestigd mij ook wat veel mensen me al gezegd hebben, dat hier iets mee moet doen;-).

Ingezonden: 14 Dec 2012 20:44
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Ik heb gewoon kippenvel!! Sneu voor Jenaya he en nu zo voor jullie, zo'n prachtmeid....krijg er een brok in mn keel van.

Ingezonden: 14 Dec 2012 20:47
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
Onze trouwdag..[img][/img]

Ingezonden: 14 Dec 2012 20:48
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
Ik zal foto's zoeken van haar versierde hoekje in ziekenhuis.. In haar kistje is Bumba mee gegaan... ze kreeg van kim een klein varkentje,die is van toystory.. die had ze altijd vast!! ik wil weten heeft ze nooit geen pijn gehad? en waarom huilde ze op de laatste dag?het was 5.00 in de ochtend en wij sliepen die week in het sophia,en werden wakker gebeld... ze was aan het huilen en is die nacht ik geloof 00.19 uur overleden.. al wilde ik dat niet,maar ging wel opluchting door me heen... [img][/img] de laatste ochtend... [img][/img]

Ingezonden: 14 Dec 2012 20:51
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Mooie foto!!

Ingezonden: 14 Dec 2012 21:06
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
dank je... [img][/img] [img][/img] [img][/img]

Ingezonden: 14 Dec 2012 21:07
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
ze lag ook lekker rustig in een hoekje..

Ingezonden: 14 Dec 2012 21:11
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Wauw...mijn hart breekt me jou lieverd...voor jou misschien bekende foto's en je hebt alles meegemaakt. Ik zie nu alleen de foto's en vindt ze heel indrukwekkend en ze is al zo groot, geen baby meer, echt een kindje. Mijn dochter heeft de rode, bumba loo dan denk ik. Niet haar lievelingen, maar second best. Tja Mandy, heeft ze geen pijn gehad, zij is er in ieder geval helemaal niet meer mee bezig, zij is vrij en blij en heel erg levenslustig. Jammer dat ze zo niet bij jullie kon zijn door haar ziekte. Een kind kan niet bewust en laatste hoofdstukje afsluiten, wij kunnen dat nu misschien maar krijgen misschien niet de kans dat bewust te kunnen. Het moet zeker ongemakkelijk zijn geweest voor haar, maar ga jezelf eens na in een zelfde situatie, je moet je uiteindelijk overleveren aan wat het is en daar hebben jullie haar heel goed bij geholpen en naast jullie een hoop anderen. Eigenlijk hoop je dat je dit nooit zo mee had moeten maken, maar het is wel gebeurd hoe verdrietig he. Maar ze was er Mandy en ze zal nooit meer weg zijn, je zal haar alleen niet zien groeien en ouder zien worden. Maar zij zal het goedmaken voor jullie, niet dat ze iets verkeerds heeft gedaan, helemaal niet, maar ze heeft nog wat kadootjes in petto om jullie te bedanken.

Ingezonden: 14 Dec 2012 21:12
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
die verjaardagsfoto's had ik net nog niet gezien, wat een kado's en helemaal bumba fan haha, geweldig!!

Ingezonden: 14 Dec 2012 21:16
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
oh dat klinkt wel heel spannend!wat zal ik er bij moeten indenken?gek op kadootjes hihihi

Ingezonden: 14 Dec 2012 21:19
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
hahahaha......als je het weet zijn het geen kadootjes meer en eerlijk dat weet ik ook niet;-)...lees mn eigen bericht terug, Nederlands niet helemaal feilloos, maar goed, je snapt wat ik allemaal bedoel denk ik.

Ingezonden: 14 Dec 2012 22:11
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
tekenen die ze door geeft of een geluk?als bedanken?

Ingezonden: 14 Dec 2012 22:47
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Jep, om je/jullie te bedanken, het zal overduidelijk zijn zegt ze. Waarom kun je trouwens alleen zwanger raken via ivf?

Ingezonden: 14 Dec 2012 23:10
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
oh wat een lieverd!!! ik kan op de normale manier,maar omdat zij een zware spierziekte had SMA, is het door ons doorgegeven, wij zijn drager van een fout in het 5e chromosoom... daarom willen ze van te voren om te verkomen van ,mijn eicellen en zijn zaadcellen bevruchten en zo kijken welke de goede is en niet... het is 25% kans dat we weer een kindje kunnen krijgen met dezelfde ziekte...maar ja artsen zeggen zoveel! en dan plaatsen ze een goede bevruchte eicel bij mij terug.. maar ja liever wil ik dit niet,omdat ik gewoon binnen een zucht en een scheet zwanger raak!en dat doet me pijn... soms denk ik zal ik gewoon de gok wagen op de normale manier?en dan daarna vlokkentest of vruchtwaterpunctie? zou zo fijn zijn als ik gewoon te horen kreeg je hoeft niet via een omweg... dus vandaar,misschien teveel verteld maar dan begrijp je waarom;-)

Ingezonden: 14 Dec 2012 23:24
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Aha, ik snap het. Toch wetende dat de kans verkleind wordt tot 25 % heb je misschien wel nodig. Een tweede keer op deze manier een kind verliezen ga je niet trekken. Dan even moeilijk, maar daarna een dochter voor het leven. Maar goed, als t ongelukje in een klein hoekje zit...hoef jij dus maar te kijken en dan ben je al zwanger;-)...wel dilemma:S

Ingezonden: 14 Dec 2012 23:29
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
ja verschrikkelijk!! zou ik weer een dochter kunnen krijgen dan denk je? ik weet het even niet,als je al zegt bij de vorige berichten dat er weer een nieuwe zwangerschap komt.! het doet me verdriet,dat anderen om me heen zwanger raken en zijn en ik niet.. ik wil gewoon Jenaya! en eigenlijk geen vervangster zo voel ik het... :'( Dus zit in groot dilemma... tja je hoeft maar te niesen en ik ben zwanger haha

Ingezonden: 14 Dec 2012 23:38
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Die mag je weer krijgen, een meiske. Jenaya kan niet vervangen worden, is onmogelijk en dit meisje is ook een ander meisje, een ander kind. Zij zal later wel, ondanks dat ze haar zus niet kent, wel het verdriet kennen van die zus die er niet meer is. Goed, daar heeft ze jullie voor om haar daar doorheen te loodsen. Volg je hart Mandy, het enige wat je hoeft te doen is je hart volgen. Niet wat ik hier zeg, niet je schuldgevoelens of je verdriet, gewoon alleen maar je hart!

Ingezonden: 14 Dec 2012 23:46
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
dat ga ik zeker doen me hart volgen... wat denk en voel jij?wat zal ik moeten doen"?of is misschien het hele onderzoek niet nodig? ik voel me zo verdrietig als ik dit allemaal lees,maar ook wel fijn.. ik mis Jenaya vreselijk en heb haar liever hier,ons gezin was compleet maar zo zonder haar niet meer... natuurlijk zal ik ons nieuwe kleine meisje haar meegeven wie haar grote zus is.. en ik wil dat ons nieuwe meiske de tweede naam krijgt van haar zus...dan leeft ze toch altijd voort en vind het een mooi iets om haar naam als 2e naam te gebruiken.. alleen weet ik niet of jenaya het raar vind? weet ze ook van een ketting?waar ze over kan vertellen?

Ingezonden: 14 Dec 2012 23:54
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
als bij de nieuwe zwangerschap het niet WEER een tweeling is...pfoe! dan vraag ik me af is het binnenkort,volgend jaar over 2 jaar... of misschien toch nooit?...

Ingezonden: 15 Dec 2012 00:04
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
ik ben een beetje op en moe ook een beetje van het verdriet,ik ga zo mijn bedje maar eens in,mannetje slaapt al,normaal lang nog niet hihihi ik spreek je.. bedankt! Liefs, Mandy

Ingezonden: 15 Dec 2012 00:07
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Krijg je zometeen 2 meiden;-). Hoe het zal gaan vanaf nu, laat het over aan het leven zelf. Geen impulsieve beslissingen, eerst nog rouwen, vertrouwen hebben in jezelf en je onderbuik en dan weet je op een gegeven moment wat je wilt en hoe je het wilt. Je moet denk ik niet alles concreet willen weten. Hoe lastig dat nu misschien ook is. Je bent nog niet over Jenaya heen. Neem je tijd. Ik heb nu Puck, was 35 toen ik zwanger werd en 36 toen ik moeder werd en ik wilde al veeeeeel eerder, maar het ging zoals het ging. Ik wil nog wel meer kinderen, mijn vriend niet. Na ja, heb ik soms ook een dilemma;-). Je hebt nu een mooie zoon, de rest komt<3

Ingezonden: 15 Dec 2012 00:20
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Slaap lekker;-), ik ga ook m'n nestje opzoeken.

Ingezonden: 15 Dec 2012 10:38
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
goedemorgen,ook goed geslapen? heel fijn dat het volgende kindje weer een meisje mag zijn... Ik vind het een mooi gebaar om haar dan de 2e naam te geven van haar zus...als grote zus dat ook mooi vind? Maar wat bedoel je met me onderbuik?bedoel je daar de onderzoeken mee?ik schrok daarvan ben iemand die gauw in paniek is en zich heel druk maakt terwijl het later gewoon meevalt Het geeft me een fijn gevoel na wat je allemaal verteld hebt,ook voor onze toekomst,ik ga zeker rustig aan doen,maar diep heel diep van binnen voel ik ook dat we in de toekomst met ze 4tjes zijn,ik kan het gevoel niet beschrijven maar jij weet vast wat ik bedoel? ook feitelijk waarvan ik in tranen uitbarstte,en dat Jenaya ook begon over het filmpje van haar!zo mooi!ik zou m je graag willen laten zien... Liefs

Ingezonden: 15 Dec 2012 10:41
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
Dan heb ik een vraagje aan me meisje,kan ze jou antwoord geven op de vraag wat ze van haar crematiedienst vond? en kleine dingetjes vertellen wat ze mooi vond? (we hebben een vrolijk afscheid van haar genomen)

Ingezonden: 15 Dec 2012 12:36
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Ja zeker goed geslapen, mochten een beetje uitslapen, Puck kwam pas om half 9. Heb jij goed kunnen slapen? Heftig allemaal he. Je onderbuik is, je intuïtie schattie, niet gelijk in paniek raken. Over de crematie van Jenaya kan ik niet zoveel zeggen, krijg wel een flits in mijn hoofd dat het heel erg regende, een soort tocht en ballonnen, ik zie allemaal ballonnen. Wat Jenaya betreft die was te druk bezig met haar overgang en de ontvangst van haar door je moeder, die heeft haar definitief ontvangen. Daar geloof ik echt in, ook bij mezelf hoor. Als ik zelf ooit ga, zal ze daar staan. Hoe weet ik dat, dat is een soort gevoel dat ik heb van totale zekerheid. We zullen ooit echt definitief erachter komen hoe het in het hiernamaals zal werken. Mandy, je moet weten dat het voor haar goed is nu, zij is precies waar ze wil zijn, ze heeft een heel groot hart, is stapeldol op jullie. Ik zie een meisje tussen jullie inliggen op bed, lekker warm, genietend van jullie aanwezigheid, ze kan fysiek niet zo veel wat ze wel wil maar niet kan, maar als ze kon kregen jullie de dikste knuffel van haar.

Ingezonden: 15 Dec 2012 16:07
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
Dat klopt helemaal,je zag aan jenaya dat ze het vaak niet leuk vind dat zij minder kon als haar broertje,ze was een beidehandje en dat liet ze zeker merken! ik vond dat ook best moeilijk hoor,dat zijn niet helemaal mee kon doen, dus deed ik het weer op een andere manier. ze heeft vaak lekker tussen ons ingelegen als haar broer lag te slapen want je hoorde haar praten en we zeiden een bepaald geluidje en daar reageerde ze dan op. de ballonnen op haar crematie klopt,witte en roze, die hebben we na de dienst losgelaten,ook vrolijke muziek ,haar muziek K3 en zij had ook een favoriet liedje en welke?hihihi trouwens hier een foto van de crematie met al de ballonnen... wel beetje wazig.. [img][/img] Ik heb en krijg wel een idee van hoe het hierna zal zijn en een warm en liefdevol gevoel.. heb je zelf wel eens een idee gehad hoe het eruit ziet?

Ingezonden: 15 Dec 2012 16:14
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
trouwens, dat van een bruin diertje in de kistje klopt.. me vriendin had een beertje meegegeven..x

Ingezonden: 15 Dec 2012 17:27
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Ik denk dat het hiernamaals heel vrij is. Zonder gekheid, ik kon in mijn hoofd precies zien waar mijn moeder terecht kwam. Zo bevrijdend en mooi, ook in een open veld aan een bosrand. Haha dat liedje van K3, het eerste waaraan ik denk is hocus pocus iedereen kan toveren, maar dat is zowat het enige liedje wat ik bij titel ken. Nogmaals, ik heb geen glazenbol hoor;-). Mooi die bloemen en die ballonnen....en ik zie haar ook voor een gedeelte. Heb je haar zelf aangekleed enz? Waar hebben jullie haar as, want die is niet uitgestrooid voel ik. Mensen vergissen zich dikwijls hoe intensief de verwerking is van een dierbare, laat staan je eigen kind. Voor je gevoel horen zij jou te overleven en niet andersom. Maar er staat niemand met de regels voor het leven, want die zijn er gewoonweg niet.

Ingezonden: 15 Dec 2012 20:35
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 132
we hebben haar as mee naar huis genomen en staat met foto,roze lint,in de vitrinekast.. heb er foto van.. de bergrafnisonderneemster van de kleine ster"(kinderuitvaarten) had haar aangekleed ,ik had het jurkje uitgekozen... Haar favoriete liedje van K3 is naar mijn idee "handjes draaien"omdat ze er helemaal van opleefde...en lollypopland waar je met binnenkomst het liedje hoorde.. ik heb haar idd voor een gedeelte erop gezet,vind het niet gepast om de foto waar ze met kist en al op staat te sturen en soort tocht?optocht bedoel je? Ik mis haar zo en huil best regelmatig veel,ik merk als ze er is... ik ben ook sinds maanden dingen gaan voelen en idee te gaan zien.. maar hoe moet ik het nou doen zonder haar? Ik had haar daarvoor toch niet op de wereld gezet om te overlijden?... pff

Ingezonden: 15 Dec 2012 20:57
Geregistreerd gebruiker Nu offline	Inzendingen: 107
Ja een soort tocht die voor haar gehouden is, geen lange tocht of stiltetocht, maar een korte, soort wandeling. Ja Mandy, het is toch wat. Je hebt haar zeker niet op de wereld gezet om ze zo snel weer af te geven, het is helaas wel gebeurd. Iedereen kan nu gaan roepen dat het te maken heeft met de lessen die je moet krijgen in dit leven, maar ik geloof daar totaal niet in. Het is nu nog een open wond en zo langzamerhand moet daar een litteken voor plaats gaan maken, maar ongehavend zul je niet meer zijn. Het zal heeel langzaam gaan, zelfs als je zometeen weer zwanger bent zul je er nog mee bezig zijn, maar uiteindelijk wordt het steeds minder. Dan kun je weer aan haar terug denken met een soort sprankel in je hart die nu alleen nog pijn doet. Weet je Mandy, wat jij meegemaakt hebt is waar elke ouder van huivert en hoopt dat dat nooit gebeurd, omdat ze bang zijn dat ze er nooit meer overheen zullen komen. Wat voel je dan nu zelf en wat zie, wat is er veranderd? Kun jij me dingen over mn moeder gaan vertellen;-)

Pagina's: Eerste Vorige 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , 6 Volgende Laatste